Κυκλοφόρησε η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο 2017. Την επόμενη μέρα κυκλοφόρησε και η νέα έκθεση με συστάσεις του ΔΝΤ. Και στις δύο εκθέσεις απεικονίζονται τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της Βουλγαρίας.

Το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο είναι αρκετά πιο κριτικό προς τη Βουλγαρία και βγάζει σε πρώτο πλάνο τις μακροοικονομικές ανισορροπίες, τα προβλήματα με την χρέωση στον χρηματοοικονομικό τομέα και την κοινωνική ανισότητα. Το έγγραφο στην πράξη δεν περιέχει τίποτα άγνωστο ή απαρατήρητο από τις βουλγαρικές αρχές και αποτελεί άλλη μία απόδειξη ότι συνεχίζεται η πολιτική σφοδρών κριτικών για όσα έγιναν ή δεν έγιναν στη Βουλγαρία και η παραμέληση ορισμένων πραγματικών επιτυχιών. Δηλαδή προς το παρόν χρησιμοποιείται περισσότερο το μαστίγιο αντί το καρότο. Οι ειδικοί και παρατηρητές στη χώρα όμως θεωρούν ότι αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται ήδη δέκα χρόνια σχετικά με τη Βουλγαρία δε δίνει τα αναμενόμενα αποτελέσματα και ο τρόπος προσέγγισης πρέπει να αλλάξει, ενθαρρύνοντας περισσότερο τις επιτεύξεις της χώρας.

Η δεύτερη έκθεση που κυκλοφόρησε μία μέρα μετά το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο είναι η ανάλυση του ΔΝΤ η οποία επίσης αναφέρεται στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση της Βουλγαρίας. Στην Ουάσιγκτον μάλλον είναι πιο κοντά στη θετική αντιμετώπιση, επειδή οι  δικαιολογημένες  κριτικές και τα προβλήματα συνοδεύονται με θετικές εκτιμήσεις και το πόρισμα, ότι το βουλγαρικό χρηματοοικονομικό σύστημα είναι σταθερό και καλά κεφαλαιοποιημένο, ενώ απειλές για τα δημόσια οικονομικά δεν υπάρχουν.

Πραγματικά, η διεταιρική χρέωση στη Βουλγαρία είναι απειλητικά μεγάλη και εγκυμονεί τον κίνδυνο εκβάθυνσης των προβλημάτων στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Πραγματικά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αποτελούν 17% του ποσού όλων των τραπεζικών δανείων στις επιχειρήσεις. Καθώς και ότι οι τράπεζες συνεχίζουν να συσσωρεύουν τεράστια κέρδη, ότι είναι κεφαλαιοποιημένες πολύ περισσότερο από το απαιτούμενο και είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις ενδεχόμενες προκλήσεις. Αυτό τουλάχιστον έδειξαν τα στρες τεστ που πέρασαν οι πιστωτικοί θεσμοί στη χώρα το περασμένο έτος. Να μη μιλάμε για τα δημόσια οικονομικά που από τα τέλη του περασμένου έτους συσσωρεύουν πλεόνασμα στον προϋπολογισμό και οι αρχές έχουν ήδη τη δυνατότητα να χαλαρώσουν τη ζώνη και να φανούν πιο γενναιόδωρες προς τα κοινωνικά ασθενή στρώματα. Και το κάνουν. Προς το παρόν η γενναιοδωρία είναι αρκετά σεμνή, αλλά αποδείχνει ότι οι κυβερνώντες στη χώρα δεν παραμελούν τα κοινωνικά προβλήματα και σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχουν παίρνουν τα αντίστοιχα μέτρα για την μείωση του κοινωνικού διαχωρισμού σε πολύ φτωχούς και πολύ πλούσιους.

Αρκετά καλύτερα στη Σόφια θα αντιμετώπιζαν τις κριτικές των διεθνών θεσμών εάν μαζί με τις αποτυχίες αναφέρονταν και οι  επιτυχίες. Επειδή ποιος προτιμά το μαστίγιο αντί το καρότο;  Να μη μιλάμε ότι οι διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης οδηγούν και σε διαφορετικές εκτιμήσεις και σε τελική ανάλυση τίθεται η ερώτηση «Σε ποιόν να πιστεύουμε;».

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα