Yetkililerin, 2015 devlet bütçesinde öngördüğü başlıca reformlardan biri, ki bu durumda reform denilebilirse tabii ki, kamu idaresinin maaş için ayrılan kaynakları azlatmaktır. Bu durum, devlet açığının Avrupa Birliğinin izin verdiği gibi GSYIH’nın yüzde 3 oranındaki sınırlamaya cevap verecektir. Bulgaristan’da 3 milyondan fazla çalışan var, ki bunlardan dörtte biri kamu sektörü memurudur, yani maaşlarını devlet veya yerel belediye bütçesinden alıyor.Bu hiç de az değil, ancak pek fazla bir gider de değil, ortalama maaşın 450 avro olduğu düşünülürse.

Tüm sosyologlar, siyasiler ve ekonomistlere göre, her iş sektörü ve kamu sistemi için en değerli sermaye insan kaynaklarıdır. Çünkü Avrupa’nın ve Bulgaristan’nın bugün odaklandığı akıllı büyüme, insanların, uzmanların, kamu çalışanlarının emeği, becerisi, zekası, arayışları, yenilikleri olmadan mümkün değildir. Bu durumda Bulgaristan açısından bütün bunlar daha büyük önem taşıyor, çünkü ülke hem küçük, hem de yoksul ve sahip olduğu ve globalleşen dünyada başarılı bir şekilde gelişmeyi umut ettiği tek şey  doğası ve insanlarıdır.

Fakat kamu sektördeki çalışanlarının maaşlarını keserek, insan faktörü, onun rölü ve çağdaş toplumumuzda yeri gözardı ediliyor. Çalışanlarının maaşlarını keserek farklı kamu idarelerinin ve struktürlerinin, ülke yönetiminin iyileşmesi beklenemez.

Bulgar yetkililerin, kamu idare sektöründe maaşları kesmekle ve işten çıkarmalarla birlikte, insan sermayesinin ne kadar önemli olduğunu ve yürürlükte olan “İdari kapasite” Operasyonel programına ve önümüzdeki yıl start alması beklenen “İyi yönetim” başlıklı programına ne kadar önem verdiklerine dair Brüksel’i ikna etmekte bu denli çaba sarfettikleri bir çelişkidir. 2014-2020 döneminde çalışacak yeni operasyonel programının başlıca özelliği “İyi yönetim ve kaliteli idari hizmetlerine erişim” olacaktır. Program, bu amaçla 500 milyon avroya sahip olacaktır.

Demek ki, bir taraftan personel kaynakları kesiyoruz, diğer taraftan ise kamu idaresinin daha başarılı çalışması için Brüksel’den mali destek arıyoruz.

Bu son derece çelişkili durum ve idari personele karşı uygulanan yeni kısıtlama kararları, şimdiki hükümetteki bakanların ve sendikaların gözünden kaçmıyor, çünkü onlar buna şiddetle karşı çıktı.

Gelirler alanında devlet politikasının süreksizliğini sergileyen ilginç durum da, kamu sektör çalışanlarının maaşlarını kesmeden önce milletvekillerinin, kendi maaşlarına zam kararı alması. Böylece temel maaşları  1300 avroyu geçti.

Çeviri: Şevkiye Çakır