Sot për ne radioja është diçka e zakonshme, por për njerëzit gjatë dekadave të para të shekullit të kaluar ajo ishte një fenomen i vërtetë. Në fillim radioja i grumbullonte njerëzit në sheshe dhe lokale, si dhe në shtëpitë e bullgarëve më të pasur. Dëgjuesit shijonin simfonitë e transmetuara, interpretimet vokale dhe muzikën e bukur popullore. Një prej organizatorëve të parë muzikorë në radio është kompozitori Dimitër Nenov. Ai arriti të tërheqë në radio interpretuesit, kompozitorët dhe teorikët më të mirë muzikorë të asaj kohe. Na bën një përshtypje të madhe qëllimi i tij për të zhvilluar përvojën dhe kulturën muzikore, për t’i njohur dëgjuesit me muzikën bullgare dhe me atë botërore.
Bojan Ikonomov ka një rol të veçantë në zhvillimin e krijimtarisë muzikore bullgare dhe në popullarizimin e saj nëpërmjet mundësive të radios. Ai është krijuesi i një numri të madh veprash simfonike, vokale-simfonike, muzikore-skenike etj., duke kontribuuar në këtë mënyrë për formimin e stilit muzikor bullgar. Në vitin 1938 Ikonomov u emërua udhëheqës i degës muzikore pranë Radio Sofjes.
“Ai realizoi iniciativa të mëdha, ndër të cilat janë shtatë cikle, që paraqesin krijimtarinë e Bethovenit, historinë e këngës, simfoni dhe dhjetë koncerte, kushtuar muzikës bullgare të dhomës” – shënon Antoaneta Radosllavova në librin “Muzika në radion bullgare 1930-1944”. Këto iniciativa filluan në vitin 1938 dhe vazhduan deri në vitin 1941. Në këtë periudhë Radioja Kombëtare Bullgare filloi të transmetojë live.
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Bullgaria tjetër – këta janë mijëra bullgarët, të shpërngulur jashtë shtetit pas grusht shtetit prosovjetik më 9 shtator të vitit 1944. Të shpërndarë nëpër tërë botën ata jetojnë me imazhin e atdheut, me të kaluarën e tij kontradiktore, me të tanishmen..
Në një letër të vet Xhuzepe Verdi shkruan: “Mos e mësoni këngëtarin si të këndojë. Në se ai e ka talentin, ai e di si”. Dhe sikur ato fjalë janë të thënë pikërisht për këngëtaren Gena Dimitrova – ylli operistik bullgar, i cili i pushtoi skenat botërore..
“Pata nota të dobëta të gjuhës bullgare dhe të letërsisë. Dhe kjo, sepse kurrë nuk arrita të bëjë hyrje, ekspozitë, përfundim në një ese. Filloja, sa doja dhe përfundoja sa doja.” Këtë e rrëfeu para shumë kohe shkrimtari Jordan Radiçkov, për të cilin..