Traktati u nënshkrua më 27 nëntor 1919 në komunën franceze të Parisit Neuilly-sur-Seine.
Dokumenti iu imponua Bullgarisë pas humbjes së saj në Luftën e Parë Botërore /1914-1918/. Me nënshkrimin e tij nga Kryeministri i atëhershëm Aleksandër Stambolijski dhe përfaqësuesit e forcave fitimtare 11 278 kilometra katrorë u shkëputën nga Bullgaria /Dobruxha Jugore, të ashtuquajturat “Krahina Perëndimore”, ose rajonet e tanishme kufitare juglindore të Serbisë me popullsi bullgare, krahinat e Caribrodit, Bosilegradit, Strumicës dhe Trakia Perëndimore/, ndërsa 600 mijë bullgarë mbetën jashtë kufijve të atdheut.
Me kërkesë të Greqisë u aplikua e ashtuquajtura “Konventë për këmbim vullnetar të pakicave mes dy shteteve fqinje”, e cila më vonë u shfrytëzua nga pushtetarët e Athinës për dëbimin me dhunë të popullsisë bullgare nga shtëpitë e tyre të lindjes në Trakinë Perëndimore.
Përsëri sipas Traktatit Paqësor të Neuilly-sur-Seine Bullgaria humbi të drejtën e rekrutimit të ushtrisë së vet dhe të posedimit të teknologjive ushtarake, flotës dhe aviacionit. Forcat tokësore përfshinin ushtri të paguar prej 20 000 vetash, xhandarmeri prej 10 mijë vetash dhe rojë kufitare prej 3 mijë vetash, me të cilët Bullgaria duhej t’i mbronte kufijtë e veta dhe të ruante rendin e brendshëm.
Traktati hyri në fuqi më 9 gusht 1920.
Sot, me iniciativë të shoqatës “Mati Bollgaria”, 27 nëntori shënohet si Dita e Kujtesës së Popullit.
Më 6 shtator 1885, Bullgaria u bë përsëri një shtet i bashkuar. Në një intervistë për Radio Bullgarinë, profesori i Universitetit të Sofjes "Shën Kliment Ohridski" Ivan Illçev foli për faktorët që çuan drejt Bashkimit, kur Principata e Bullgarisë dhe..
Përgjatë shtrirjes midis Rrafshinës së Trakisë së Epërme dhe malit Rodopa nga lindja në perëndim si një varg gjerdani renditen vendbanimet piktoreske - Asenovgrad, Perushtica, Kriçim, Peshtera, Patalenica dhe Varvara. Përgjatë luginave të..
Arkeologët bullgarë vazhdojnë studimin e nimfeumit të lashtë (vend i shenjtë i nimfave), zbuluar në kompleksin "Aquae Calidae" pranë Burgasit. Nimfeu zë një vend qendror në banjot e dikurshme romake dhe ka qenë pjesë e një shatërvani me mbishkrim..
Në vitin 1847, në familjen e Hristo Ivanov Bankovit - një njeri i urtë nga një familje e vjetër dhe mjeshtër i të ashtuquajturave “eminii”..