Bilgisayar oyunları çoktandır sırf eğlence aracı değildir. Kendini tamamen oyun kültürüne vermiş bir insan için oyunlar ayrı bir evrendir. Martin Kadinov oyunları önce spor disiplini haline sonra ise meslek haline getirdi. Elektronik sporlarda dünya düzeyinde yarışmalar düzenleyen en büyük şirketin Güneydoğu Avrupa bölge yöneticisi görevinde bulunan Martin, 35 yaşında olmakla birlikte oyunlar ve sınırsız game endüstrisinin incelikleri ile ilgili her şeyi biliyor. Sözlerine göre oyunlar yeni çeşit medya olup interaktif yoldan oynayan insana büyük miktarda bilgi edindirir. İnsanın oyunlar yolu ile dünyayı tanıyabileceğini öne süren Martin, böylece çocuklardaki doğal merağın özendirildiğini söylüyor:

Benim hikayem şöyle – daha çocukken video oyunlarına kapıldım ve gelecekte de bunu nasıl yapabilirim sorusunu sormaya başladım kendime. Özellikle şunun altını çizmek istiyorum – oynayan insanın duyuları sonuna kadar açılır ve kendisi bütün dikkatini o uğraşa verir. Oyunlar insanın bir şey üzerinde odaklanmaya öğrenmesi açısından da önemli. Bence bir çocuğun bilgisayarda oyun oynamasının ille de kötü bir şey olmduğunu düşünmek yanlıştır. Dünya çapında bir günde çıkan oyunların film başlıklarından daha çok olduğu yönünde istatistik verileri var. 12 yaşındayken bilgisayar oyunları ile meşgul olduğumu söyleyince neden başka bir şey yapmadığımı soranlar çok olurdu. Bu tür konuşmalardan sıkılıyordum. Oysa şimdi ilginç kariyer imkanları olarak gözüken çoğu görevlerde bilgisayar oyunlarında deneyimli olmak avantaj olarak algılanıyor. Oyuncu, koordinasyon, iletişim, ekip çalışması ve analitik düşünme kabiliyetleri bulunan bir insan olarak görülüyor.

Martin Kadinov’a göre şu anda mesleki hayat ve sanayinin farklı alanları son derece hızlı bir tempo ile gelişiyor ve oyunlar dünya ile ilgili algılarımızı geliştirdiği için bu anlamda özellikle eğitim sisteminde çok faydalı olabiliyor. Bazı oyunlar sadece çocuklara değil, yetişkinlere de çok şey öğretebilir, diyen Kadinov gerçek problemler üzerinde düşünmesine yol açan bir oyunu anlattı:

Bu oyunda insan Roman kökenli bir oğlan kıllığına giriyor ve Sofya’nın sokaklarında dolaşıyor. Oyuna kendime güvenerek başladım, ancak aldığım her karar yanlış çıkıyordu. Dövüldüm, soyuldum, karakolda bir gece geçirdim, kullanıldım. Bu oyunun bir sivil toplum kuruluşu tarafından Roman nüfusunun gerçek problemlerinin anlatılması amacı ile yapıldığını öğrendim. Gerçekten de amaçlarına ulaştılar, bir Roman çocuğunun yaşadığını bana da yaşattılar.

Çeviri: Tanya Blagova