Bundan 35 yıl önce Sliven’de yaşayan liseli Keti Bozukova’nın o dönemin gözde “Rodna reç” öğrenci dergisinde “Na Sboguvane” (Elveda derken) isimli şiiri yayınlanır. Tırgovişte’den Özcan Sönmez, bir okul yarışmasında lisede kurduğu vokal grubuyla birlikte bu şiir için bestelediği müzikle birinci olur. Yıl 2017, artık İstanbul’da oturan besteci ve koro şefi Özcan Sönmez, tesadüfen bir sosyal sitede Keti Bozukova’nın ismine rastlar. “Siz benim bildiğim Keti Bozukova, o şiiri yazan kız mısınız?” sorusu üzerine avukat, savcı ve birkaç şiir ve bir hikaye kitabı sahibi Keti Bozukova, herşeyin bir şaka olduğunu düşünür. Ancak uzun bir görüşmenin ardından, İstanbul’a yapılan ziyaretlerin ardından güzel bir etkinlik doğar. Bulgaristan Hukukçular Birliği’nin Sofya’daki Kültür Evi’ne bağlı ve şef Veselin Bayçev’in yönetmenliğindeki Semfoni Orkestrası ve solist Galya Atanasova’nın sesiyle, eski şiir yine Özcan Sönmez tarafından bestelenen yeni bir müziğe kavuştu.

Konser sonrası her ikisi heyecanını Bulgaristan Radyosu dinleyicileriyle paylaştı.

Önce Keti Bozukova’nın duygularına aracı oluyoruz:

Bizim hikayemizin biraz romantık olduğunu söyleyebilirim, çünkü bu şarkı tam 35 yıl önce, yani geçen asırda bestelenmiştir. Özcan o dönemlerde bir öğrencidir, okulda bir grup kurarlar ve bu grup için şarkılar bestelenir ve festivallere ve yarışmalara katılırlarmış. Şiirimi tesadüfen keşfetmiş ve bu şiire müzik bestelemiş. Ö dönemlerde yayınlanmış birçok şiirim vardı. Burada söz konusu olan 1981/82 yılları. Bugün “Na sboguvane” (Elveda derken) şarkısını ilk defa dinledim. Tabii ki, çok heyecanlıyım. Özcan ile 1 yıl önce Facebook ta biribirimiz bulduk. Kendisi bana, söz konusu şaire olup olmadığımı, “Rodna reç” dergisinde şiir yazıp yazmadığımı sordu. Daha sonra İstanbul’da görüştük, “Demir Kilisesi”nin açılışından kısa zaman sonra. Bugün Özcan ile birlikte bu konsere gelip, Bulgaristan Hukukuçular Birliği Semfoni Orkestrasının seslendirdiği şarkıyı dinleme fırsatımız olduğu için çok mutluyum.

Bu hikaye romantik bir filme dönüşebilir mi, diye sorduğumuzda Keti Bozukova “Neden olmasın? Yeter ki filmin senaryosunu yazacak biri çıksın. Belki de senaryosunu biz yazarız” dedi ve devam etti:

En azından o dönemde gençlerin farklı duygulara sahip olduğunu hatırlatmam gerek. Son derece duygusal, çok sevecen bir şiir diyebilirim. Aslında bu benim “Elveda derken” şiirim denize gönderilen bir elvedadır. Çünkü bizi bekleyen bir kış vardı.

Bu şiirin Özcan ile tanışmamıza ve görüşmemize vesile oldu. En azından ben mutluyum. Kendisi müziğini, Senfoni Orkestrası şefimiz Veselin Bayçev’e gönderdi. Orkestra şefi onu derledi ve ortaya işte bu eser çıktı. Galya Atanasova da seslendirdi. Bu kadar seyirci önünde benim şarkılı siirimi icta ettiği için ben çok memnun oldum. Benim yayınlamış birçok kitabım var. Şiir ve bir tane hikaye kitabım. Onlar beni avukat, savcı olarak ve aynı zamanda da bir şair olarak biliyor ve tanıyordu. Daha fazla şiirime müziğin bestelendiği ve burada icra edildiğinden biraz şaşkınlar. Bu ilk defa oluyor çünkü.

Şimdi sözü Özcan Sönmez’e bırakıyoruz: