Bir insan sevgi saçar ve diğerleriyle uyum içinde yaşarsa, yalnızca insanlarla paylaşmakla kalmaz,etrafındaki dünyayı da içine alır. Bir vahşi yaşamı kurtarma kampanyasında gönüllü olarak çalışan Silvia Stoyçeva, büyük kentin "tuzaklarına" yakalanan savunmasız hayvanlara bakmanın büyük anlam taşıdığını düşnüyor. Moda ve medya dünyasındaki başarılı kariyeri sonrasında, yıllar önce, arkadaşlarını ve takipçilerini bir araya getirmek üzere kendi sanat mekanına sahip olmak için bir başka genç kız rüyası olan“moda arenasını" terk eder. “Bir hayvanı kurtardığınızda, orada duramıyorsunuz, ikinciyi, üçüncüyü de kurtarmak istiyorsunuz...” diyor.

"Sevmek, sevgimizi vermek ve karşılığında hiçbir şey beklememek bizim görevimiz. Benim için sevgi, yardım etmek, vermek ve empati kurmak demek. Hayvanları toplumumuzun üyeleri olarak görmeliyiz. Bu gezegendeki her hayvanın, bizim sevmediklerimizin bile oynayacağı bir rol vardır. Bunlar nadiren düşündüğümüz önemli şeylerdir. Vahşi hayvanları tedavi kliniğindeki insanlar en iyi arkadaşlarımdan bazıları. Onların aracılığıyla insanların ihmali yüzünden kaç hayvanın acı çektiğini görüyorum. Yuvalarını düşüncesizce yıkıp onları ölüme mahkum ediyoruz ve çıkmaza sürüklüyoruz. Kliniğin en fazla sayıdaki hastaları, ağaç kesimleri esnasında dallarından düşen küçük sincaplarm oluyor.”

Genellikle insanlar, hayvanları şaşırtan plastik ve pleksiglas bariyerlerin ne kadar tehlikeli olabileceğini düşünmez. Sanki hayvanlar yokmuş gibi, bu tür bariyerleri aklımıza gelebilecek her yere koyarız. Kentsel bencilliğimizin bir sonucu olarak, kuşlar yüksek binaların ayna pencerelerine çarpıyor ve ölüyorlar. Silviyaa, şehirdeki hayvanlara yönelik en büyük tehdidin otomobiller olduğuna dikkat çekiyor:

“Arabanın çarptığı bir güvercini kurtardım. Yaralandı ve korku içinde yakındaki dükkana girdi. Kapıyı kapattım ve insanlardan korkmamalarını, kuşu yakalayıp kutuya koymalarını istedim. Bana biraz garip bakıyorlardı, ama isteğime uydular. Sonra onu veteriner kliniğine götürdüm. Böylece, ihtiyacı olan hayvanlara yardım eden gönüllülerle arkadaşlığım başladı. Ayrıca, gün boyunca Sofya'da garip bir şekilde bir telin üzerine asılı bir yarasayı kurtardık. Bir yandan da yardım kampanyaları düzenleyerek yardımcı olmaya çalışıyorum.”

Çoğu zaman ihtiyaç sahibi çocuklar ve yetişkinler varken başıboş hayvanlara bakmanın zaman kaybı olduğu suçlamaları sıklıkla Silviya’ya da yapılıyor. Kendisi bu iddiaya büyük yazar ve hümanist Victor Hugo'nun sözleriyle cevap veriyor: "Biriyle sadece insanları, diğeriyle ise hayvanları sevebilecek iki kalbe sahip değilim."

"Eğer sevgi dolu biriysen, tüm dünyayı seversin. Bu yüzden çoğunlukla çocuklara yönelik yardım kampanyalarına katılıyorum. Geçenlerde yetim evlerinin tadilati için para topladık. Fotoğrafçı Vili Kaymakanova - Nojarova ile birlikte “Bir İz Bırak" adlı hayırseverlik kampanyası kapsamında sergi ve açık artırmalar düzenledik. Yıllar boyunca toplanan fonlarla, bir çocuk ambulansı satın alınmış ve 2018'de Pirogov Hastanesine teslim edilmiştir. Ülkemizde bebekleri küvozde ve küçük çocukları taşımada uzmanlaşmış bir ambulans yoktu. Küçüklerin hayatlarını kurtarmak adına, acil durum uzmanlarına yardımcı olmak istedik,”diyor Silviya.

Çeviri: Ayser Ali