Vasil, İvan ve Gina Kunçevi ailesinin beş çocuğundan ikinci çocuğu. Baba tarafı az araştırılmış, anne tarafı ise Karlovo’nun büyük, ünlü ve varlıklı ailelerinden Karaivanovi ailesindenden olduğu bilinmekte.

Vasil, öğrenciyken, kaftancılık zanaatı öğrenmek için bir ustanın yanına gönderildi. Babasının ölümünden sonra, doğduğu yıla ait yeni bilgilere göre sadece 10 yaşındayken Hilendar Manastırı’nda amcası Vasiliy’in yanında göreve başladı.

Nadejda Petrova sözlerine şöyle devam etti: "Amcası onu kilise şarkıları öğrenmek için Karlovo’nun en ünlü öğretmeni Rayno Popoviç’in yanına gönderiyor. Rayno Popoviç, Bulgaristan topraklarında ilk okulları açan kişidir. Vasil’in sesi çok güzelmiş, kilise şarkıları dışında annesinden öğrendiği halk şarkıları, sonra da öğretmenlik yaptığı Voynyagovo köyünden şarkılar söylediği bilinmekte.”

• Voynyagovo köyü, öğretmeni Vasil Levski’nin anısını koruyor

Karlovo’dan bir rivayete göre, çocuklar sıkça yarışlar düzenliyormuş. Tabi ki, herkesten en yükseğe ve en uzağa atlayan çocuk Vasilmiş. O nedenle ona “Levski” derlermiş. Yani Bulgarca’da "lev, lıv" olarak telaffuz edilen aslan kelimesinden "aslan gibi atlayan" anlamında. Bazı kaynaklara göre, Levski 1862 yılında Birinci Bulgar Lejyonu esnasında bu lakabı aldığını anlatır:

“Ayrıca Levski’nin resim çizmede de iyi olduğu biliniyor. İki aslan çizerek bunları yeleğine diktiği ve Levski adının da buradan geldiği söylenir. Daha sonra Levski’nin faaliyetleri zenginleşiyor, farklı rollere giriyor- bazen zengin bir tüccar, bazen dilenci, bazen bir Türk ve daha kimbilir kaç role bürünüyor. Bunlar da çok ciddi oyunculuk yetenekleridir. Öyle ki, sanata da ilgisi varmış.”

Faklı halk hikayeleri ise Levski’nin gönül dünyasına da değinir. Nadejda Petrova’yı dinliyoruz:

"Bu halk hikayelerinde nekadar gerçeklik vardır veya Levski ile akraba olmak isteyen insanların hayal ürünü müdür, yüzde yüz bilemeyiz. Evet, bu hikayeler çok güzel, onu etten kemikten oluşan gerçek bir insan yapıyor, ancak başka bir şeyi de göz önünde bulundurmak gerek. Onun din görevlisi olarak, rahiplik yemini vermesi. Bu yeminde ise mal sahibi olmayacağı, itaatlı olacağı ve kadınla ilişkisi olmayacağı yer alıyor. Bunlar ömürlük yeminler, kişi ister din görevlisi olarak çalışsın isterse Levski’nin hayatında olduğu gibi başka bir işle uğraşsın”.

Bütün bu gerçekler, devrimci Levski’nin portresini tamamlıyor, onun sevinçleri ve endişelerini gösteriyor, bize devrim dışındaki Levski’yi tanımamız için yardımcı oluyor.

Proje, Vasil Levski’in ölümünün 150. yılını Anma Ulusal Programı kapsamında Kültür Bakanlığı' nın maddi katkılarıyla hayata geçirildi! 

• Özgürlük Havarisi’nin izinde – Levski’nin hayatı ve davası ile ilgili 5 turistik yer

Çeviri: Özlem Tefikova