Semercievo köyü,  ülkemizde bu ismi  taşıyan tek köydür. Atlara ve eşeklere semer yapan  “cemerci ustalarından” almış ismini, ama bu çok eskilerde kalmış.

İnternette köy hakkında ilginç bir şey bulunamıyor. Kosmonot yok, bu köyde doğup büyüyen yazarları yok, önde gelen politikacıları ya da tanınmış kişileri de yok. Ancak “İnsanları” var.

Bulgaristan Ulusal Radyosu BNR’nin Ruse muhabiri Asya Pençeva’nın röportajını aktarıyoruz.

Semercievo köyünden insanlar BNR Horizont’a yayınlanan “Rano v nedelya” programına konuşurken şunları paylaştı:

 “Köyümü seviyorum. Buradaki insanlar çok iyi. İnsanlar iyi olmazsa bir köy nasıl olur ki? Hiçbir zaman olmaz. İyi olmayan köyler de var. Siz de biliyorsunuz ve görüyorsunuz. Yumrukların konuştuğu,  kavgaların karıştığı köyler var. Burası sakin, herhangi bir hırsızlıkolayı yaşanmıyor. Otomobilimin kapıları açık ve herhangi bir sorun yok. Ey, bakın isterseniz, anahtarların takılı duruyor. Birisine lazım ise, alsın sürsün.

Peki, evinizin kapısı da açık mı, sorusu üzerine köylü:

 “Tabii ki açık, ne istersen alabilirsin. Kapılarının devamlı kılıtlı olan köyler var. Bizim köy, evlerimiz insanları gibi…açıktır.”

Başka bir vatandaş : “Burada Romanlar, Türkler, Bulgarlar, Makedon yok, Hepimiz birlik içersindeyiz.Akşam üstü gelmeli olursanız, kapıda zil yoksa bağrıverin ve hemen kapıya çıkacaklar ve sizi karşılayacak. İnsanları kibar, biribirimizi tanıyoruz.  ”

Doğal olarak Paskalya'da herkes yumurta boyuyor, Şeker Bayramında ise Hristiyan olan çocuklar da evleri dolaşıyor ve şeker topluyorlar.

Ve köydeki eğlencele burada bitmiyor. Herkese, uygun kostümler giyip balkabaklarıyla süslü meydana gelip Cadılar Bayramını hep beraber kutlamak için, davetiye gönderildi.

Tabii ki, bu köyde de sorunlar var. İlk ve başta gelen ulaşım sorunu:

"Cumartesi ve Pazar birer otobüs var-sabah çıkıyorsun ve akşam dönüyorsun. Artık bankamatiğimiz yok. Bu da, köyün yaşlıları için sorun teşkil ediyor, ben kasabayı gidip emekli maaşlarını çekip getiriyorum. Eskiden köyde bankamatik vardı. Fakat iki banka birleşince, bankamatik buradan kaldırıldı. Şimdi yok. Bu da yaşlılar için büyük bir sorun. Biliyorsunuz, neredeyse tüm şirketler artık maaşları hesaplara yatırıyor ve çalışanlar da paralarını çekemiyor. Yaşlılar kasabadan Ruse’den paralarını çekmek için araç tutmaları gerekiyor ve yol parasını ödemeleri gerekiyor.

Büyük şehirlerin belediye başkanlarının esas sorunu, meclis üyeleriyle yürütülen anlaşmalar olurken köylerdeki meslekdaşları köyün tüm sorumluluğunu ve hizmetini üstleniyor, tek sözle “her şeytdir”: sosyal çalışanı, asistan, hukuk danışmanı, yönetici ve hatta… hatta temizlikçi.

Semerciyevo’dan bir kadın şunları paylaştı:

“Köyümüzde, Hristiyan ve Müslüman olmak üzere iki mezarlık var. Şunu iddia ediyorum: bunlar en temiz kabristanlardır. Yaşlılar, 4 Kasim’da Zaduşnitsa günü, oysa mezarlıktaki otlar 1.5 metreyi geçmiş. Biz oraya nasıl gideceğiz” deyince gittik ve gerçekten her yerin çok otlu olduğunu gördük. Köydeki Müslümanlar, mezarlarını temizliyor, ancak köyümüzde sadece yaşlı Bulgarlar kalınca, onların mezarlığını temizlyecek kimseleri kalmadı. Biz de toplandık, ellerimize çapalar aldık ve mezarlığa gittik. Saydım tam 50 kişi gönüllü vardı. Mezarlık 10 dka, sabah erken başladık ve öğle saatlerinde her yeri temizlemiştik. Orada yatan bizim komşularımız, tanıdıklarımız, köydeşimiz… Belki burada doğdup büyüdüğüm için,  çok fazla duygulanıyorum ve benim için herşey çok önemli.

Muhtarlıkta, halk kültürevinde ve okulda kadınlar hüküm sürüyor, yeni “komuta” kadınların elinde…Ve işler bundan dolayı köyde “tıkırında” gidiyor!