20’nci yüzyıl Klasik Bulgar müziği bestecilik sanatının önemli örneklerini yaratan Lyubomir Pipkov: “Sanatçı olarak, Bulgar müzik stilinin oluşturulması sorunu beni her zaman ilgilendirdi” diye yazdı.

Sadece bir müzisyen olarak değil, aynı zamanda bir yazar ve şair, pedagog, yayıncı ve toplum adamı olarak tanınan Pipkov, parlak sosyal tutumu ve ileri görüşlülüğü ile önde gelen Bulgar entelektüelleri arasında yer aldı.

Rus müzikolog Mihail Druskin, 1974 yılında yaptığı yorumda: “Pipkov, çalışmaları çok yönlü olan,  zamanımızın en büyük bestecilerinden biridir ve Shostakovich, Honegger, Bartok, Lutoslawski ve Britten gibi bestecilerin yanında yer almaktadır” diye belirtti.

Onu tanıyanlara göre son derece mütevazi, asil ve hassas bir insan olan Lyubomir Pipkov, kültür birikimi ve büyük yeteneği ile olağanüstü bir kişiliğe sahipti. Şüphesiz 20. yüzyılda sadece Bulgar müziğinin değil Avrupa müziğinin de önemli bir temsilcisidir. Başkası değil, büyük besteci Dmitriy Şostakoviç ise hakkında şöyle konuştu: “Pipkov etkiler yaratan bir bestecidir.”

Dört senfoni, enstrümantal konçertolar, bir oratoryo, orkestra ve oda eserleri, koro ve solo şarkıları ve film müzikleri yazdı. Üç operası - üç eşsiz başyapıt- halk ve modern unsurlarını harmanlayan benzersiz tarzında birleşen üç müzikal-drama konseptidir. “Yanina'nın dokuz kardeşi”, ‘Momçil’ ve “Antigone'43” Bulgar müzik-sahne sanatının doruk noktalarıdır.

Bestecinin sözlerine göre “Momçil” fikri 1939 yılında Almanya’nın Polonya’yı işgal etmesinden sonra doğdu. Lyubomir Pipkov, her zaman ressamlar Hristo Radevski ve Boris Angeluşev, yazarlar Konstantin Petkanov ve Stoyan Zagorçinov, yönetmen Boyan Danovski gibi dikkat çekici ve ilerici yerli entelektüellerin çevresinde bulundu. Bestecinin en yakın arkadaşlarından biri ise 1938’den 1943’e kadar yayınlanan ve yazarlarının çoğu sol görüşlü yazarlardan oluşan aylık “Sanat ve erleştiri” dergisinin yayıncısı eleştirmen Georgi Tsanev’dir.

Pipkov, “İz-Kri” (yayının kısaltması)’nin kuruluşundan itibaren önemli bir parçası oldu. Momçil fikri de bu ortamda doğdu.

“Momçil” in librettosu, bestecinin aktif katılımı ile şair Hristo Radev tarafından yazıldı. Ortaçağ’dan bir tarihi olay örgüsüne rağmen, yazarlar o dönemdeki Bulgar yöneticilerine duyulan öfkeyi dile getirmeyi amaçladı.Teodosiy Tınovski’nin değil, Zagorçinov’un kitaplarındaki kahramanlık bölümler canlandırıldı. Bundan dolayı da eserin adı “Momçil”, 14. yüzyıldaki başkahramanın bir lider, bir savunucu, bir savaşçı olarak imajı ise olağanüstüdür.

Eserin dünya prömiyeri 1948 yılında Sofya Operası'nda şef Assen Naydenov, yönetmen Mihail Hacimişev, ressam Nenko Balkanski ve koreograf Margarita Dikova ile yapıldı.

“Momçil ”in heyecan verici ve inanılmaz güzellikteki müziği ilgiyi ve sahnede yeniden dirilişi hak etti. Partisyon parlak, gür ve güçlü. Eserde bestecinin kompozisyon görüşleri büyük opera gelenekleri ile buluştu. Eşlik rolünden uzak, heybetli ve çok geniş manalı bir orkestra bölümü. Görkemli koro sahneleri etkileyicidir - koro olayların hem yorumcusu hem de katılımcısıdır. Ormanın derin gizemi, kahramanlığın doruk noktaları, dansın coşkusu - gerçekten büyüleyici bir müzik. En çarpıcı sahnelerden biri, ikinci resmin ünlü Dansları ile sona eren kraliyet düğünüdür. Operanın Giriş bölümüyle birlikte, onlarca yıldır tüm Bulgar senfoni orkestralarının programlarında çok sevilen ve sıkça icra edilen bir konser parçası oldu. Bu muhteşem tınıları duymak için en iyi fırsat, “Momçil” in büyük şef ve besteci İvan Marinov’un şefliğinde Sofya opera topluluğunun 1974 yılından stüdyo kaydıdır.