Εν μέσω της κρίσης κτίζουν… μοναστήρι

Λένε ότι μόνο ο Θεός κάνει θαύματα. Φαίνεται όμως ότι θαύματα κάνουν και οι άνθρωποι. Το απέδειξαν δυο μοναχοί και εκατοντάδες δωρητές που κτίζουν μαζί σχεδόν εκ βάθρων ένα μοναστήρι, παρά τις δυσκολίες της κρίσης. Στην Ι.Μ. Αγίων Κοσμά και Δαμιανού ή όπως είναι περισσότερο γνωστή, Τσερνογκόρσκα, κοντά στο χωριό Γκίγκιντσι, δήμου Μπρέζνικ (Δ. Βουλγαρία) εμφανίστηκαν ολοκαίνουρια πτέρυγα, νέος ναός και κωδωνοστάσιο.

"Όταν ανακοινώσαμε την ιδέα μας να ανακαινίσουμε το μοναστήρι, λίγοι πίστευαν πως αυτό είναι κατορθωτό. Το κάναμε όμως με πίστη και θέληση και τώρα θαυμάζονται όλοι πως η ιδέα μας έγινε πραγματικότητα", λέει ο π. Νικάνωρ.

Όταν ήρθαν εδώ μαζί με τον ηγούμενο, τον π. Ευγένιο, το 1998, βρήκαν μόνο ένα μισογκρεμισμένο, εγκαταλειμμένο για δεκαετίες, παλιό κτίριο και πουρνάρια. Πέρασαν αρκετά χρόνια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και με στοιχειώδεις μόνο συνθήκες ζωής. Τα εμπόδια και οι δυσκολίες όμως δεν κάμπτουν το θάρρος τους. Κατασκεύασαν πρώτα ένα εκτροφείο βουβάλων, που τώρα είναι από τα μεγαλύτερα στη χώρα μας. Μετά, με την συνδρομή των πιστών, επισκεύασαν τον παλιό ναό και την τράπεζα για να μπορούν να δέχονται τους προσκυνητές.

Συμβουλεύονται με αρχιτέκτονες και οικοδόμους για τον τρόπο, με τον οποίον θα ανακαινίσουν το κύριο κτίριο του μοναστηριού. Όλοι τους δηλώνουν κατηγορηματικά ότι θα κοστίζε λιγότερα να φτιάξουν μια καινούργια πτέρυγα, παρά να προσπαθούν να ενισχύσουν και να επισκευάσουν την παλιά που κτίστηκε πριν δυο αιώνες. Τότε κάνουν έρανο και συγκεντρώνουν χρήματα για τον σκοπό τους. Ανταποκρίνονται με προθυμία καλοί άνθρωποι απ’ όλη τη χώρα: επιχειρηματίες, δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και πολλοί απλοί πιστοί. Υπουργεία βοηθούν στην κατασκευή υδραγωγείου και δασικού δρόμου από το βουνό.

Πριν από μήνες ο τότε δήμαρχος Σόφιας, Μπόικο Μπορίσοφ, έστειλε στους πατέρες 500 τ.μ. κυβόλιθους, για να στρώσουν τα μονοπάτια στην αυλή και το πάρκινγκ, που είναι μπροστά από την πύλη της μονής. Το οικοδομικό τους έργο σύντομα θα ολοκληρωθεί. Αυτή τη στιγμή εργάτες τοποθετούνται τα κουφώματα των καινούργιων κελιών και στρώνονται οι μαρμάρινες πλάκες την αυλή. Το κτίριο μοιάζει με την Ιερά Μονή της Ρίλας και αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς ο ηγούμενος, π. Ευγένιος, προέρχεται από ‘κει.

Ήδη υπάρχουν 28 κελιά, είναι έτοιμα το ηγουμενείο, το πατριαρχικό διαμέρισμα και η βιβλιοθήκη. "Τελειώσαμε τα χρήματα, θα συνεχίσουμε του χρόνου", λέει ο π. Νικάνωρ. "Θέλουμε να ανακαινίσουμε την παλιά πτέρυγα, που είναι αυθεντική και πρέπει να διατηρηθεί στην ίδια μορφή", μας εξηγεί. "Υπάρχει δυνατότητα να θέσουμε υποψηφιότητα για χρηματοδότηση από κάποιο κοινοτικό πρόγραμμα".

Στα καινούργια κελιά θα υποδέχονται τους προσκυνητές. Εδώ έρχονται πιστοί απ’ όλη την Βουλγαρία, γιατί υπάρχει αγιασμένη βρύση, γνωστή με τις θεραπευτικές ιδιότητες του νερού. Οι συνθήκες διανυκτέρευσης δεν θα είναι πια μιζέριες, καυχώνται οι πατέρες. Οι προσκυνητές θα μείνουν στο μοναστήρι δωρεάν, δεν θα πληρώνουν ούτε ένα λεβ. Όποιος θέλει να μείνει για περισσότερο χρονικό διάστημα, όμως θα πρέπει να βοηθήσει στα διακονήματα (τις υπηρεσίες) του μοναστηριού και να εκκλησιάζεται.

Η καινούργια πτέρυγα θα ανοίξει πόρτες το επόμενο έτος. Οι δυο μοναχοί θέλουν στο μοναστήρι να λειτουργήσει και πράσινο σχολείο που θα είναι ταυτόχρονα και κατηχητικό, όπου θα έρχονται παιδιά απ’ όλη τη χώρα και να μαθαίνουν τα περί της ορθόδοξης πίστης. Δεν υπάρχει πιο κατάλληλο μέρος, λέει ο π. Νικάνωρ. Ήδη έχουν κλείσει σχετική συμφωνία με την υπουργό Παιδείας, Ιορντάνκα Φαντάκοβα. Τα μαθήματα, που θα έχουν οι μαθητές, θα αναγνωρίζονται ως κανονικά σχολικά μαθήματα.

Το θαύμα στο Μοναστήρι του Γκίγκιντσι δεν μένει απαρατήρητο και χωρίς αμοιβή από την Ιερά Σύνοδο. Με την ευλογία της Αυτού Αγιότητας , Πατριάρχου Μαξίμου, ο βοηθός επίσκοπος Ιωάννης θα μεταφέρει τα λείψανα των δυο προστατών αγίων, του Κοσμά και του Δαμιανού, για το πανηγύρι στις 14 Νοεμβρίου. Έτσι στο μοναστήρι θα φυλάσσονται πλέον τα άγια λείψανα έξι αγίων, αφού πέρυσι το καλοκαίρι "ξαναγύρισαν" τα λείψανα των αγίων μαρτύρων Παντελεήμονα, Τρύφωνα, Θεόδωρου Τήρωνος και Θεόδωρου Στρατηλάτου, ύστερα από 50 χρόνια "εξορία".

Τα κειμήλια εξαφανίστηκαν το 1959, όταν το μοναστήρι μετατράπηκε σε σωφρονιστήριο. Πέρυσι ο διευθυντής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, Μποζιντάρ Ντιμιτρόφ, τα έδωσε πίσω στο μοναστήρι, μαζί με άλλα κειμήλια, σταυρούς και εικόνες που κλάπηκαν από ιερόσυλους.

Η φήμη της αγιασμένης βρύσης που θεραπεύει διάφορες αρρώστιες, έκανε το γύρο της Βουλγαρίας. Βαριά ασθενείς γίνονται καλά, ανάπηροι πετούν τα μπαστουνιά, θεραπεύονται από καρκίνο.

Η πιο περίεργη περίπτωση είναι με έναν μουσουλμάνο. Ο Οσμάν Ρεμζίεφ ήταν για χρόνια παράλυτος και οι ιατροί πλέον σήκωσαν τα χέρια, λέγοντας πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Ο ίδιος τώρα είναι καλά και μάλιστα καβαλικεύει το άλογό του. Φίλοι του από το χωριό Σωφρόνιεβο, δήμου Κοζλοντούι (Βόρεια Βουλγαρία) έκαναν το μακρινό δρόμο μέχρι το Γκίγκιντσι και έφεραν στον άρρωστο μπουκάλια, γεμάτα με το θεραπευτικό νερό. Πριν λίγες μέρες ήρθαν ξανά στο μοναστήρι και διηγήθηκαν στους μοναχούς ότι ο Θεός έκανε το θαύμα του. Μολονότι και αλλόθρησκος, ο Οσμάν κάθε μέρα ευχαριστούσε τον Κύριο και τους αγίους Αναργύρους Κοσμά και Δαμιανό.

Ένας μαθητής λυκείου και μια κυρία επίσης θεραπεύτηκαν από καρκίνο, μετά από τη θεία λειτουργία στη μοναστηριακή εκκλησία. Μια γνωστή δημοσιογράφος, παράλυτη με το δεξί της χέρι, επίσης έγινε καλά μετά από ευχέλαιο και από το νερό της βρύσης της μονής.

Περισσότερα για τη μονή μπορείτε να μάθετε και να δείτε φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ

Διαδώστε

Εν μέσω της κρίσης κτίζουν… μοναστήρι

Περισσότερα στην κατηγορία

«Και, στην ουσία, κυρίως γι αυτούς»

Χριστός ανέστη!

Προϋπαντούν την Ανάσταση στο Τσάρεβετς του Βελίκο Τάρνοβο

Ψυχοσάββατο – μια μέρα που μας θυμίζει τη ματαιότητα της ζωής