Το αλπικό σκι στη Βουλγαρία – αναξιοποίητες ευκαιρίες

Όταν στις 25 Φεβρουαρίου στην αφετηρία του Ολυμπιακού Σλάλομ στο Βανκούβερ σταθεί ο Αυστριακός Kilian Albrecht, στον πίνακα δίπλα στο όνομά του θα γράφει "Βουλγαρία". Ο 37χρονος βετεράνος αγωνίζεται για τη Βουλγαρία ήδη πέμπτη σεζόν. Το Ολυμπιακό Σλάλομ θα είναι η τελευταία του επίσημη αφετηρία μετά από 16 χρόνια, αφιερωμένα στο αλπικό σκι.Παρά τις καλές του κατατάξεις, συμπεριλαμβανομένης τέταρτης θέσης στο σλάλομ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2002, ο Kilian Albrecht αποκλείστηκε από την αντιπροσωπευτική ομάδα της Αυστρίας. Στην αναζήτηση νέας ομάδας τον βοήθησε άλλος ένας ένδοξος Αυστριακός χιονοδρόμος, ο Marc Girardelli, ο οποίος από χρόνια συμβουλεύει τη Βουλγαρική Ομοσπονδία Χιονοδρομίας. Έτσι από το 2006 ο Kilian Albrecht αγωνίζεται για τη Βουλγαρία και ελπίζει να τερματίσει ανάμεσα στους πρώτους δέκα τον τελευταίο του αγώνα – το Ολυμπιακό Σλάλομ στον Καναδά.

"Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν τους άγραφους κανόνες τους – τα αποτελέσματα πάντα είναι απρόοπτα", λέει ο Kilian Albrecht. "Γι’ αυτό έχω βάλει φιλόδοξο, αλλά εφικτό στόχο. Κατά τη γνώμη μου είναι απόλυτα εφικτό να καταταχθώ ανάμεσα στους πρώτους δέκα υπό τον όρο που είμαι υγιής και όλα εξελιχθούν βάσει του σχεδίου".

Ο Kilian Albrecht είναι γνωστός με τον εξαιρετικό του ζήλο, τον οποίο καταφέρνει να μεταδώσει και στους άλλους αθλητές της βουλγαρικής ομάδας. Παρ’ όλα αυτά ο θρυλικός Πέταρ Ποπάγγελοφ, ο καλύτερος Βούλγαρος αλπικός σκιέρ για όλες τις εποχές, ακόμα δεν βλέπει επάξιο διάδοχό του, ο οποίος να επαναλάβει τις επιτυχίες του κατά τις δεκαετίες του '70 και του '80. Τότε ο Πέταρ Ποπάγγελοφ κατατασσόταν μεταξύ των δέκα καλύτερων αλπικών σκιέρ, είχε πάρει μέρος σε αγώνες για το Παγκόσμιο Κύπελλο και είχε κατακτήσει την έκτη θέση στην Τεχνική Κατάβαση σε δύο συνεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες – το 1980 στο Λέικ Πλάσιντ (ΗΠΑ) και το 1984 στο Σαράγιεβο.

"Διάδοχος στο προσεχές μέλλον δεν διαγράφεται", θεωρεί ο Πέταρ Ποπάγγελοφ. "Το σχήμα της Ομοσπονδίας είναι πολύ καλό, υπάρχουν χορηγοί, κατασκηνώσεις προπόνησης, αλλά όπως έχω πει επανειλημμένα – δεν είχαμε προπονητή παγκόσμιας κλάσης με εξαίρεση τον πατέρα μου. Από πρόσφατα έχουμε δύο Σλοβένους προπονητές και από δω και πέρα η σκυτάλη περνά στη νέα γενιά. Τα θεμέλια τέθηκαν, όμως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα".

Από την ένδοξη εποχή του Πέταρ Ποπάγγελοφ πέρασαν περισσότερα από 20 χρόνια. Είναι τα χρόνια της δύσκολης μετάβασης της Βουλγαρίας και μιας σχεδόν συνεχούς οικονομικής κρίσης. Η χιονοδρομία είναι ακριβό άθλημα που απαιτεί μεγάλες επενδύσεις. Κατά τον Πέταρ Ποπάγγελοφ όμως οι οικονομικές δυσχέρειες είναι απλώς δικαιολογία.

"Στη Βουλγαρία πολλά πράγματα δεν προχωρούν, όχι μόνο ο αθλητισμός", επισημαίνει ο χιονοδρόμος. "Όλα πάνε στραβά. Για μένα στη Βουλγαρία δεν υπάρχει κλάδος που να μας παρουσιάζει σαν ευρωπαϊκό κράτος ως νοοτροπία, εργασία και σοβαρότητα των ανθρώπων. Όλα είναι αλληλένδετα. Και ο αθλητισμός δεν κάνει εξαίρεση. Όταν εγώ συμμετείχα σε αγώνες, το κράτος επένδυε πολλά χρήματα στον αθλητισμό και οι άνθρωποι είχαν άλλη νοοτροπία. Υπήρχαν γενιές που ήταν αφοσιωμένες στον αθλητισμό".

Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Marc Girardelli, πενταπλός κάτοχος του Παγκοσμίου Κυπέλλου Χιονοδρομίας που είναι το μεγαλύτερο βραβείο στο αλπικό σκι. Από χρόνια ο Marc Girardelli είναι σύμβουλος της Βουλγαρικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας και γνωρίζει πολύ καλά την εργασία των προπονητών και των αθλητών.

"Παρά τις προσπάθειες της ομοσπονδίας, τα πράγματα δεν πάνε καλά", αναφέρει ο Marc Girardelli. "Απλώς πρέπει να έρθει η επόμενη γενιά χιονοδρόμων. Με τα σημερινά αγόρια και κορίτσια 12-13 ετών χρειάζεται επαγγελματική δουλειά ακόμα από την ίδια την αρχή, για να αναμένουμε επιτυχίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Εκτός αυτού το άθλημα του σκι απαιτεί σοβαρή και μακροπρόθεσμη δέσμευση και η δραστηριότητα της ομοσπονδίας πρέπει να υποστηρίζεται και από το κράτος".

Το ίδιο αποδεικνύει και η πείρα των ηγετικών εθνών στο αλπικό σκι – της Αυστρίας και της Ελβετίας. Το επιβεβαιώνει και ο Kilian Albrecht, ο οποίος δεν αποκλείεται μετά το τέλος της αθλητικής του σταδιοδρομίας να εργάζεται για τη βουλγαρική Eθνική ομάδα.

"Η εργασία αρχίζει με τα παιδιά και η Ομοσπονδία Χιονοδρομίας συνειδητοποιεί αυτό το γεγονός", λέει ο ίδιος. "Χρειάζεται όμως και πολλή δουλειά, υπομονή και συνέπεια. Για να ανεβεί ένας χιονοδρόμος στο βάθρο των νικητών σε παγκόσμιο επίπεδο, χρειάζονται τουλάχιστον 10 χρόνια εντατικής δουλειάς. Βέβαια, υπάρχουν και εξαίρετα ταλέντα, όμως αν στην Αυστρία, όπου η χιονοδρομία είναι εθνικό άθλημα γεννιούνται ανά 5-6 χρόνια, στη Βουλγαρία τούτο συμβαίνει μια φορά σε 30 χρόνια".

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Το αλπικό σκι στη Βουλγαρία – αναξιοποίητες ευκαιρίες

Περισσότερα στην κατηγορία

Νίκη για τη Βικτόρια Τόμοβα στον πρώτο γύρο του τουρνουά τένις στο Πεκίνο

Εβδομάδα Αθλητισμού στην Βουλγαρία και «Golden Age Gym» στο Μπουργκάς

Ο Γκριγκόρ Ντιμιτρόβ αντικαθιστά τον Ραφαέλ Ναντάλ στο Laver Cup