Το βορειοδυτικό τμήμα του Αίμου δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενο την περίοδο αυτή. Το κρύο που δαγκώνει, ο κατσουφιασμένος ουρανός και οι πυκνές ομίχλες πλακώνουν τα διασκορπισμένα στο βουνό χωριά και πόλεις. Υπάρχει όμως μία γωνία που δεν επηρεάζεται από τις κλιματικές αλλαγές. Κοντά στην πόλη Βράτσα στους πρόποδες επιβλητικών βράχων βρίσκεται το μικρό χωριό Ζγκοριγκράντ.

Τα άσπρα σπιτάκια του έχουν σκαρφαλώσει στις δύο όχθες του ποταμού Λέβα στην παραμυθένια ομορφιά της κοιλάδας του. Το χειμώνα όταν τα γειτονικά χωριά είναι βυθισμένα στο κρύο και την κακοκαιρία, εδώ κυριαρχεί η λιακάδα, ενώ τα ντόπια σπίτια για τουρίστες δεν μπορούν να παραπονεθούν από την έλλειψη πελατών. Για πολλούς Γάλλους, Βρετανούς, Γερμανούς, Αμερικανούς, και Ιάπωνες μάλιστα το Ζγκοριγκράντ είναι συνώνυμο λαμπερού ήλιου, σπιτικής ατμόσφαιρας και καλής διάθεσης.
Στο τμήμα του αυτό ο Αίμος είναι σκληρός και αφιλόξενος, αλλά γοητεύει με την περήφανη ομορφιά του. Τα τοπία αλλάζουν συνεχώς. Από τα σύννεφα και την ομίχλη εμφανίζονται οι γκρεμοί των βράχων, φωτισμένοι σαν με προβολέα από τις ακτίνες του ήλιου.


Ένα από τα πιο απίθανα φυσικά αξιοθέατα στην περιοχή αυτή είναι η διάβαση Βράτσατα κοντά στο Ζγκοριγκράντ. Οι επιβλητικοί βράχοι της που υψώνονται ψηλά στον ουρανό, την μετατρέπουν σε αξεπέραστο εμπόδιο για τους κρύους ανέμους και τις χειμερινές ομίχλες, που εβδομάδες ολόκληρες επικρατούν στην πόλη Βράτσα από την άλλη πλευρά της διάβασης. Έτσι οι κάτοικοι του μικρού ορεινού χωριού μπορούν να χαίρονται σε μαλακό και ηλιόλουστο καιρό, παρόμοια στους προγόνους τους – τους αρχαίους Θράκες που έμεναν στους πρόποδες της διάβασης Βράτσατα πριν περισσότερο από 2 000 χρόνια.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το όνομα του χωριού έχει θρακικές ρίζες και σημαίνει "η πόλη πίσω από τα βουνά", ισχυρίζονται ορισμένοι ιστορικοί.


Στις μέρες μας οι προστατευτικοί βράχοι του χωριού προσελκύουν σαν μαγνήτη τους ορειβάτες , τους λάτρες της φύσης και τους φωτογράφους. Στα περίχωρα του υπάρχουν δεκάδες διαδρομές για ορειβασία και τουρισμό, ορισμένες από τις οποίες προσιτές και το χειμώνα.

Το ίδιο το χωριό Ζγκοριγκράντ είναι πραγματική όαση ησυχίας και ομορφιάς! Είναι αλήθεια ότι δεν έχει την γοητεία των μικρών εθνογραφικών οικισμών από την περίοδο της Αναγέννησης. Η τοποθεσία του όμως είναι φανταστική, και οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων - εξαιρετικά φιλόξενοι. Ο οργανωμένος τουρισμός στο Ζγκοριγκράντ χρονολογείται από το έτος 2000 όταν εδώ ανοίγουν και τα πρώτα ιδιωτικά ξενοδοχεία.

Στην περίοδο εκείνη έρχεται και το πρώτο οργανωμένο γκρουπ από το εξωτερικό – Γάλλοι ορειβάτες, που φέρνει μεγάλο τουριστικό πρακτορείο της Σόφιας. Οι επισκέπτες μένουν ευχαριστημένοι και το επόμενο έτος έρχονται νέα γκρουπ, που θέλουν να απολαύσουν την μαγεία του Αίμου.

"Υποδεχόμαστε τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου", διηγείται η Ρόζα Νικόλοβα που έχει ξενοδοχείο. "Το αποκορύφωμα της σεζόν είναι το καλοκαίρι. Τότε το βουνό είναι πιο φιλόξενο και οι τουρίστες μπορούν με μέρες να χάνονται στις γραφικές του καμπύλες και να απολαμβάνουν τους ορμητικούς καταρράκτες, τα παράξενα στεφάνια από βράχους και τα ποικιλόχρωμα λιβάδια. Αλλά και ο χειμώνας όταν οι πλαγιές του βουνού ηρεμίζουν κάτω από το κάλυμμα του χιονιού, ενώ η φωτιά παίζει στο τζάκι είναι πολύ γοητευτικός. Κάτι που αξίζει να δοκιμάσετε στο Ζγκοριγκράντ είναι και τα ντόπια σπεσιαλιτέ, που μαγειρεύονται με φρέσκα λαχανικά και μπουκέτο ορεινών χόρτων".

 
Η διάβαση Βράτσατα

Στα περίχωρα του χωριού έχει 14 οικολογικά μονοπάτια. Κοντά βρίσκεται και η ανοιχτή για επισκέπτες σπηλιά Λεντενίκα που είναι ένα από τα πιο γνωστά τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα