Η γιορτή της Ανάστασης του Χριστού – η έννοια της ζωής και της πίστης στη σωτηρία του κόσμου

Για μας, τους Ορθοδόξους, η Κυριακή του Πάσχα θεωρείται η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη του Ανατολικού Χριστιανισμού• είναι η γιορτή που μας έφερε το φως της Σωτηρίας. Την ημέρα αυτή τιμούμε την Ανάσταση του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, ο οποίος με το δικό του θάνατο λύτρωσε εμάς, τους ανθρώπους, από την κυριαρχία της αμαρτίας και του κακού και με την ανάστασή του μας έδωσε την ελπίδα για ζωή μετά τον θάνατο.

Γι’ αυτό ο λαός μας ονόμασε αυτή την εορτή Βελίκντεν, δηλαδή "Μεγάλη Ημέρα". Η Ανάσταση του Χριστού εορτάζεται επτά μέρες που ονομάζονται Λαμπρή ή Διακαινήσιμη Εβδομάδα. Σύμφωνα με τα λόγια του πρωθιερέως Βασίλειου Σαριάν, από τον ενοριακό ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Σόφια, η ουσία της εορτής έγκειται στο επάγγελμα ότι "οι άνθρωποι θα μπορούν πάλι να επιστρέψουν στον παράδεισο, απ’ όπου εκδιώχθηκαν".

"Ο Θεός δεν θέλει οι άνθρωποι να πάσχουν και να ζουν σ’ αυτόν τον κόσμο της φθοράς και του θανάτου. Τους θέλει να χαίρονται την αιωνιότητα• εξαιτίας της προπατορικής αμαρτίας, όμως, και των αμαρτιών που τώρα μαστίζουν τον κόσμο, εμείς συνεχίζουμε να πάσχουμε", λέει ο π. Βασίλειος Σαριάν. "Αυτές τις ημέρες στις ακολουθίες τα ευαγγελικά αναγνώσματα αναφέρονται στις τελευταίες μέρες πριν την Δευτέρα Παρουσία και την συντέλεια του κόσμου, στις δοκιμασίες που θα λάβουν χώρα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μας, μακάρι να μην είμαστε στη ζωή τότε, γιατί οι ημέρες αυτές θα είναι πολύ οδυνηρές, όπως λέει και ο Χριστός. Αλά αυτό περνάει απ’ το χέρι μας: δηλαδή, αν είμαστε καλοί και ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου, αυτά τα δεινά μπορεί να μην συμβούν ποτέ. Με την δική του Ανάσταση ο Ιησούς εγκαινίασε την αιώνια ζωή για μας τους ανθρώπους, και μετά τον φυσικό θάνατο οι ψυχές των δικαίων κληρονομούν την Βασιλεία των Ουρανών ως ανταμοιβή για τα καλά έργα που έχει διαπράξει".

Δυστυχώς, δυο χιλιάδες χρόνια μετά την σταυρική θυσία του Χριστού οι άνθρωποι, φαίνεται, δεν κατανόησαν την έννοιά της και χρειάζονται τη σωτηρία, λέει πικραμένος ο π. Βασίλειος.

"Ένας από τους πασχαλινούς ύμνους λέει: "Καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθεί εν τω Χριστώ", συμπληρώνει ο ίδιος. "Γι’ αυτό, στις νεκρώσιμες ακολουθίες λέμε ότι αυτοί που πέθαναν στο όνομα του Χριστού, θα αναστηθούν. Έχουν ελπίδα. Η πίστη και η βάπτιση μας ανοίγουν τις πόρτες της σωτηρίας. Όταν βαπτιστεί κανείς, αυτό είναι άλλη ανάσταση, με την οποία σπάζουμε τα δεσμά που κρατούν την ψυχή και αυτή πλέον απελευθερώνεται και πορεύεται την οδό της σωτηρίας. Όλοι ανεξαιρέτως κάνουμε λάθη, το θέμα είναι να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη και να νικήσουμε τα πάθη που ήδη έχουμε. Ο εχθρός της σωτηρίας μας δεν κοιμάται και πάντα θα μας προκαλεί. Βέβαια, αυτό γίνεται κατά παραχώρηση του Χριστού με σκοπό να μας δοκιμάσει, να δοκιμάσει την πίστη μας, αν είμαστε πράγματι έτοιμοι για την Ανάσταση".

"Πώς θα γίνουμε άξιοι γι’ αυτήν;", συνεχίζει. "Η ζωή είναι ένα σχολείο αλλά και περίοδος εξετάσεων. Ο καθένας μας βραβεύεται, σύμφωνα με τους βαθμούς που έχει πάρει στις εξετάσεις αυτές. Αν πάρουμε χαμηλό βαθμό, θα μείνουμε στάσιμοι, δεν προοδεύουμε. Αντίθετα, αν έχουμε καλούς βαθμούς, θα έχουμε την ελπίδα ότι θα βρεθούμε κοντά στον Θεό. Δεν υπάρχει τίποτε μεγαλύτερο απ’ αυτή την ελπίδα, την οποία μας έφερε ο Χριστός με την Ανάστασή του. Αν τηρούμε τις χριστιανικές αρετές, τότε η πιθανότητα να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή, είναι πραγματική. Η παρούσα ζωή είναι μόνο μια προετοιμασία για την αιωνιότητα που μας περιμένει. Άλλοι όμως θα κληρονομήσουν την αιώνια κόλαση, άλλοι την αιώνια ζωή. Γι’ αυτό ας κάνουμε εμείς την σωστή επιλογή μας τώρα. Ο Κύριος δεν επιβάλλει τίποτε σε κανένα, χωρίς να το θέλει ο άνθρωπος. Αντίθετα, ο καθένας μας είναι ελεύθερος μόνος του να επιλέξει τον δρόμο που θα ακολουθήσει".

Για τους απλούς χριστιανούς που εκκλησιάζονται αυτές τις άγιες ημέρες, το Πάσχα είναι η εορτή που τους κάνει πιο καλούς. Προσπαθούν να διεισδύουν στο νόημα της σωτηρίας. Το βράδυ του μεγάλου Σαββάτου, πριν τα μεσάνυχτα, αρχίζει η επίσημη ακολουθία της Ανάστασης του Χριστού. Ακριβώς στις 12 τα μεσάνυχτα ο ιερέας απαγγέλλει την Ανάσταση με το πασχαλινό χαιρετισμό "Χριστός Ανέστη", στον οποίο απαντούν οι πιστοί με το "Αληθώς Ανέστη". Στο χέρι του κρατά αναμμένο κερί από το οποίο όλοι οι παρευρισκόμενοι ανάβουν τα κεριά τους και μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας τα φέρουν μαζί τους στα σπίτια. Οι ευχές είναι κυρίως για υγεία και ευτυχία. Σήμα κατατεθέν της Λαμπρής, τα κόκκινα αβγά δίνουν χρώμα στο τραπέζι μας. Το τσούγκρισμα τους δίνει τον τόνο της γιορτής και αποτελεί την αφετηρία για το αναστάσιμο δείπνο και το χαρμόσυνο πασχαλινό φαγοπότι.

"Περιμένω την γιορτή με ανυπομονησία και χαρά", λέει η νοσοκόμα Μαρία Αντόνοβα. "Εκκλησιάζομαι τακτικά. Πολύς κόσμος ετοιμάζεται για το Πάσχα αλλά είναι ζήτημα αν όλοι θα το γιορτάσουν με αγάπη και πίστη. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να καταλάβω το νόημα των ευχών και των ύμνων στην εκκλησία. Στην καθημερινή μου ζωή προσπαθώ να κάνω καλά έργα, βοηθάω αρρώστους και αδύναμους ανθρώπους. Ταυτόχρονα, προσπαθώντας να ευεργετώ, κάνω και λάθη. Οι δύσκολοι καιροί που περνάμε, δεν μας αφήνουν ελεύθερο χρόνο να σκεφθούμε λίγο τις πράξεις μας. Πολλές φορές τα πράγματα γυρίζουν ανάποδα για μας και τότε ζητάμε τη θεία βοήθεια. Ευχαριστώ τον Θεό που μας βοηθάει και μέσα απ’ αυτή την λαμπρότατη γιορτή μας δίνει τη δυνατότητα να αποβάλουμε τις αμαρτίες μας".

Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ

Διαδώστε

Η γιορτή της Ανάστασης του Χριστού – η έννοια της ζωής και της πίστης στη σωτηρία του κόσμου

Περισσότερα στην κατηγορία

Επιστήμονες συζητούν την ιστορία και τις προοπτικές των Δυτικών Βουλγαρικών Περιχώρων

Εβδομάδα Ορθόδοξου Βιβλίου στην Βάρνα

Ημέρες Κροατικής Αρχαιολογικής Κληρονομιάς στη Σόφια

Στις 4 Δεκεμβρίου τιμάμε την Αγία Βαρβάρα