Στις 29 Ιουνίου η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, δύο από τους μαθητές του Ιησού Χριστού που αποκαλούνται στηλοβάτες της χριστιανικής εκκλησίας. Αποκαλούνται επίσης “οικουμενικοί διδάσκαλοι”, επειδή με τα κηρύγματά τους διατυπώνουν τους βασικούς κανόνες της ζωής και της πίστης.

Με τη ζωή τους οι Άγιοι Απόστολοι αποδεικνύουν, ότι ο αμαρτωλός άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει την ατέλειά του και να σωθεί. Μαρτυρικός ήταν και ο θάνατός τους - το 68 μετά Χριστού ο Απόστολος Πέτρος σταυρώνεται στη Ρώμη κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Νέρωνα, ενώ ο Απόστολος Παύλος κόβεται με σπαθί.

Πριν προσηλυτιστεί στον χριστιανισμό, ο θεωρούμενος ως πρώτος ανάμεσα στους Αποστόλους, ο Άγιος Πέτρος, ονομάζεται Συμεών. Είναι ψαράς, φλογερός και οξύθυμος. Το όνομά του ο Πέτρος δέχεται από τον Ιησού Χριστό, μαζί με τα κλειδιά της ουράνιας βασιλείας. Ο Απόστολος Πέτρος ταξιδεύει πολύ, για να κηρύσσει τη χριστιανική διδασκαλία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Απόστολος Πέτρος περνά στη Ρώμη. Ο ναός του Αγίου Πέτρου που κτίζεται στον τάφο ύστερα από το θάνατό του, σήμερα είναι ένας από τους μεγαλύτερους καθεδρικούς ναούς στην Ευρώπη.

Με τον Άγιο Πέτρο συνδέεται στενά και το όνομα του Απόστολου Παύλου. Γεννημένος στην αρχαία μικρασιατική πόλη Ταρσό, ο ίδιος διαπαιδαγωγείται στο πνεύμα του συντηρητικού ιουδαϊσμού. Αποκαλεί τον εαυτό του Σαούλ. Δέχεται την αποκάλυψη του Θεού καθ' οδόν για τη Δαμασκό. Ξαφνικά ισχυρό φως τυφλώνει τον άγριο διώκτη των χριστιανών και αυτός ακούει μια φωνή που του λέει: “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώχνεις;”. Από τότε ο Σαούλ ονομάζεται Παύλος, που σημαίνει “ταπεινός”, και προσηλυτίζεται στο χριστιανισμό.

Στη Βουλγαρία στους Αγίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο είναι αφιερωμένες πολυάριθμες εκκλησίες και μοναστήρια. Η μνήμη τους αρχίζει να τιμάται από τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία μετά τη βάπτιση του βουλγαρικού λαού το 865. Πολύ νωρίς οι μορφές των δύο Αποστόλων διεισδύουν στη χριστιανική τέχνη. Στην βουλγαρική αγιογραφία οι δύο Άγιοι Απόστολοι συνήθως απεικονίζονται να κρατούν μαζί μακέτα εκκλησίας που συμβολίζει την υπηρεσία τους ως στηρίγματα της Χριστιανικής Εκκλησίας εδώ στη Γη. Ο Απόστολος Πέτρος απεικονίζεται συχνά και με κλειδιά στα χέρια του που συμβολίζουν τα λόγια του Ιησού Χριστού: “Και θα σου δώσω τα κλειδιά της ουράνιας βασιλείας, και ό,τι δένεις στη Γη, θα δένεται στον ουρανό. Και αυτό που αποδένεις στη Γη, θα αποδένεται στον ουρανό”.
------------------------------------------------------------------------------------

Η ημέρα του Αγίου Πέτρου ή Πετρόβντεν, όπως αποκαλείται στη Βουλγαρία, συμπίπτει με την πιο εντατική γεωργική περίοδο στη Βουλγαρία. Ο βουλγαρικός λαός τη συνδέει πάντα με τη σοδειά, με τα νεαγνά ζώα και τα πρώτα φρούτα και μήλα, καθώς και με τα μεγάλα πανηγύρια προς μνήμη του αγίου που διοργανώνονται στα χωριά και τις πόλεις. Πιστεύεται ότι οι τελετουργίες την ημέρα αυτή προστατεύουν από πυρκαγιές και φωτιές. Το κουρμπάνι από ειδικά θρεμμένο κοτόπουλο έχει το νόημα που στην αρχαία μυθολογία αποδίδεται στον πετεινό - ηλιακό σήμα των ανωτέρων και ουράνιων δυνάμεων. Το βαθύτερο και μόνιμο νόημα της εορτής του Αγίου Πέτρου είναι κυρίως θρησκευτικό, διότι η αντοχή και η ταπεινοφροσύνη βρίσκονται στη βάση του χριστιανισμού.

Σ' αντίθεση με την εκκλησιαστική γιορτή των αγίων Πέτρου και Παύλου στις 29 Ιουνίου, ο βουλγαρικός λαός τιμά τη μνήμη τους σε χωριστές ημέρες. Στις 29 Ιουνίου σημειώνεται η ημέρα του Αποστόλου Πέτρου, που οι Βούλγαροι αποκαλούν Πετρόβντεν και μια ήμερα αργότερα, δηλαδή στις 30 Ιουνίου, γιορτάζεται η λεγόμενη ημέρα του Παύλου ή Παύλοβντεν. Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία οι δυο αδελφοί έχουν διαφορετικές "αποστολές" και διατυπώνουν διαφορετικές απαιτήσεις προς τους ανθρώπους. Στη βουλγαρική φολκλορική παράδοση ο Πέτρος έχει 4 αδέλφια-παλικάρια που κάποτε, σε παλαιότερη εποχή, μοίρασαν μεταξύ τους την εξουσία στον ουρανό, τη γη και τα φυσικά στοιχεία. Απ' εκείνη την εποχή στον Πέτρο ανήκουν τα κλειδιά του Παραδείσου, του ουράνιου τόπου διαμονής των δικαίων μετά το θάνατό τους, ενώ στον Παύλο ανήκει, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, η δύναμη πάνω στο πυρ. Να γιατί την ημέρα του αγίου Παύλου απαγορεύεται το άναμμα φωτιάς, για να αποφευχθούν τυχόν πυρκαγιές στα χωράφια και να μη γίνει πιο καυτός ο ήλιος. Οι Βούλγαροι πίστευαν, ότι μετά την ημέρα του Αποστόλου Παύλου έρχονται ο χειμώνας και το κρύο.

Οι δύο γιορτές - Πετρόβντεν και Παύλοβντεν συμπίπτουν με το αποκορύφωμα του θερισμού. Να γιατί τα φολκλορικά έθιμα που τελούνται στη διάρκεια αυτών των 2 ημερών είναι πολύ απλά και δεν παρουσιάζουν ποικιλία. Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία ο Άγιος Παύλος δεν ήθελε ακόμη και να του προσκομίζουν τον εθιμικό άρτο, αλλά μόνο να τον τιμούν, ενώ για τον Πέτρο έλεγαν, ότι μπορεί να τον δεις κανείς με το δρεπάνι να θερίζει στα χωράφια. Η ημέρα Πετρόβντεν είναι μια από τις σημαντικότερες γιορτές που συνδέεται με τα χαρακτηριστικά γι' αυτή τη γιορτή εθιμικά δώρα. Την ημέρα αυτή στο μενού συμπεριλαμβάνεται το κοτόπουλο, ενώ από τα φρούτα - τα μήλα και τα αχλάδια που αγιάζονται εκ των προτέρων στην εκκλησία μαζί με τον τελετουργικό άρτο. Σύμφωνα με το βουλγαρικό έθιμο μέχρι την ημέρα αυτή απαγορεύεται να τρώει κανείς μήλα. Στα δημοτικά τραγούδια πολλές φορές η ομορφιά της γυναίκας και η νεαρότητα της συγκρίνονται με τα κόκκινα μήλα της ημέρας Πετρόβντεν.