Η Βουλγαρία είναι ανάμεσα στα κράτη στην ΕΕ με έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς παιδιών σε κοινωνικά ίδρυματα. Μια εναλλακτική λύση για τα παιδιά αυτά είναι να βγουν από τα κοινωνικά ιδρύματα για να ζουν σε σπίτια σε ανάδοχες οικογένειες ή να μεγαλώνουν σε θετούς γονείς για να λάβουν την φροντίδα και το χάδι, που χρειάζονται.

"Πιστεύουμε ότι τα παιδιά μεγαλώνουν και αναπτύσσονται στην οικογένεια - ανάδοχη ή φυσική που τους αγκαλιάζει με αγάπη και φροντίδα. Τα παιδιά δεν πρέπει να ζουν στα τεράστια κτίρια των κοινωνικών ιδρυμάτων και πρέπει να κάνουν παν το δυνατόν να έχουν γονείς ή ανάδοχους γονείς", είναι κατηγορηματικός ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής, Τότιου Μλαντένοφ. 

"Παρά τις προσπάθειες μας στη Βουλγαρία μας υπάρχουν ακόμα 137 κοινωνικά ιδρύματα για παιδιά, στα οποία στα τέλη του 2009 μεγαλώνουν 7587 παιδιά. Τον Μάρτιο 2010 το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε Εθνική στρατηγική που δίνει τις αντιλήψεις αποϊδρυματοποίησης για τα ορφανά και με αναπηρίες παιδία στη Βουλγαρία. Σαν αποτέλεσμα του εγγράφου αυτού αναμένεται να μειωθεί βαθμιαία ο αριθμός των παιδιών αυτών στα κοινωνικά ιδρύματα, τα οποία προβλέπεται να κλείσουν εντός 15 χρονών. Τα μέτρα περιλαμβάνουν ρύθμιση του αριθμού των ανήλικων στα ιδρύματα μέσω της υποστήριξης των οικογενειών και της ανάπτυξης των κοινωνικών υπηρεσιών", είπε ο κ. Μλαντένοφ.

Η εφαρμογή του θεσμού της ανάδοχης φροντίδας σε εθνικό κλίμακα είναι επίσης ένα επιθυμητό μέτρο για να βγουν τα παιδιά από τα κοινωνικά ιδρύματα. Οι προσπάθειες  είναι στραμμένες στο σχέδιο ανάπτυξης των νομαρχιών για ανάδοχες φροντίδες σε 9 νομαρχίες της χώρας. Το σχέδιο πραγματοποιείται σε συνεργασία με οργανώσεις από το μη κυβερνητικό τομέα, την Διεθνή κοινωνική υπηρεσία – Βουλγαρία, το Ινστιτούτο κοινωνικών διαδικασιών και πρακτικές και το Σύνδεσμο "Σαμαρείτες".

Βάσει του σχεδίου δημιουργήθηκαν ομάδες για αναδοχές φροντίδες. Πάνω από το 50% από τις οικογένειες θα ήθελαν να γίνουν ανάδοχες, εάν δεν είχαν δικά τους παιδιά ή τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας του Gallup International για τους ανάδοχους γονείς. Οι περισσότεροι από τους ερωτηθέντες όμως τονίζουν ότι θα διάλεγαν την ανάδοχη φροντίδα ως επάγγελμα με συμφωνία εργασίας και ανάλογη αμοιβή. Οι ερωτηθέντες αναφερόν το μέσο όρο πληρωμή 200 € το μήνα. Τώρα όμως ανέρχεται μόνο σε 120€ το μήνα.

Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι γυναίκες, καθώς και οι κάτοικοι των μικρών πόλεων είναι θετικοί στην ανάδοχη φροντίδα. Υπάρχει ο φόβος των ανάδοχων γονέων ότι η φροντίδα τους για το παιδί είναι προσωρινή, κάθε στιγμή μπορεί οι βιολογικοί του γονείς να αναλάβουν τα παιδί τους. Οι ανάδοχοί γονείς όμως έχουν το απλό τους ανθρώπινο κίνητρο, το οποίο είναι δυνατότερο από όλους τους φόβους.

"Είμαστε ηλικιωμένοι σε ηλικία που πρέπει να έχουμε ήδη εγγόνια", λέει η ανάδοχη μητέρα Γιορντάνκα Ντούκοβα. "Φροντίζουμε το παιδί σαν να είναι δικό μας εγγόνι. Αγαπάμε πολύ το παιδί αλλά είμαστε έτοιμοι σε κάθε στιγμή να παραδώσουμε το παιδί στους βιολογικούς γονείς του. Η αγάπη προς το παιδί θα μείνει στην καρδιά μας. Θα μπορούμε και αργότερα να το βλέπουμε, το οποίο τώρα ζεσταίνει το σπίτι μας. Με τον άνδρα μου αισθανόμαστε και πάλι νέοι. Αυτό το παιδί 2.5 χρόνων μας δίνει πολλά, γέμισε το σπίτι και την οικογένεια μας με ζωή".

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα