Η Εθνική Πινακοθήκη Ξένης Τέχνης συμπλήρωσε 25 χρόνια

"Το να εκτιμά κανείς την εθνική, κληρονομημένη μέσα στους αιώνες, κουλτούρα, είναι ένδειξη πολιτισμένης συμπεριφοράς. Να μελετά και να ενδιαφέρεται όμως για την ξένη πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί ένδειξη υψηλότερου βαθμού πολιτισμένης συμπεριφοράς". Τα λόγια αυτά ανήκουν στη διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Ξένης Τέχνης, Ιρίνα Μουταφτσίεβα.

Εδώ και 25 χρόνια σε όμορφο κτίριο στο κέντρο της Σόφιας οι λάτρες της τέχνης έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν την πλούσια συλλογή έργων διαφορετικού είδους, εποχής και δημιουργών απ’ όλον τον κόσμο. Στις αίθουσες της γκαλερί παρουσιάζονταν εκθέσεις του Πάµπλο Πικάσο και του Σαλβαντόρ Νταλί, τα έργα των οποίων είχαν προκαλέσει το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού. Είναι αδύνατο όμως να αριθμήσει κανείς όλες τις ενδιαφέρουσες εκθέσεις που έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους εδώ κατά τα περασμένα 25 χρόνια.

Το 1989 το μουσείο Πράντο της Μαδρίτης παρουσίασε το "Χρυσό αιώνα της ισπανικής ζωγραφικής". Για το έτος 1990 αξιοσημείωτη είναι η έκθεση "Χένρι Μουρ – χαρακτικά και λιθογραφίες". Δύο χρόνια αργότερα είδαμε την έκθεση "Γκόγια. Χαρακτικά έργα" της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο. Έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής, καθώς και αρχιτεκτονικά σχέδια που παρουσιάστηκαν σε μόνιμες και φιλοξενούμενες εκθέσεις, πλούτισαν την πολιτιστική ζωή της Σόφιας. Στη συμπλήρωση της τεράστιας συλλογής μόνιμων εκθεμάτων βασική συμβολή έχουν οι άνθρωποι που χάρισαν πολύτιμα αντικείμενα και έργα τέχνης.

"Μεγάλες δωρεές υπήρχαν κατά την ίδρυση της πινακοθήκης. Τέτοια δωρεά έκαναν ο Κωσταντίν Ντέλτσεφ, Βούλγαρος μετανάστης στη Γαλλία, και η σύζυγός του, Κλόντια, η οποία ακόμα φυλάει νωπές τις αναμνήσεις της για εκείνη την εποχή", λέει η Ιρίνα Μουταφτσίεβα. "Προορίσαμε μια αίθουσα για τα έργα που χάρισαν – κυρίως γαλλική τέχνη. Οι περισσότεροι δημιουργοί είναι παγκόσμια γνωστοί και πολύ υψηλής κλάσης. Άλλη μεγάλη δωρεά έκαναν δύο αδέλφια που χορήγησαν μέρος της μεγάλης τους συλλογής από τη Βιρμανία. Ονομάσαμε την αίθουσα αυτή "Βουδιστική τέχνη της Νοτιοανατολικής Ασίας".

Η μόνιμη συλλογή είναι εξαιρετικά πλούσια. Η Ιρίνα Μουταφτσίεβα αναφέρει ότι η επιδίωξή της είναι τα έργα της γκαλερί να παρουσιάζονται συχνότερα στο κοινό. Αν και οι εκθέσεις αυτές δεν χαρακτηρίζονται με μαζική επισκεψιμότητα, η διευθύντρια θεωρεί ότι χρέος της γκαλερί είναι να παρουσιάζει στους ανθρώπους τα όσα η Βουλγαρία διαθέτει στον τομέα της ξένης τέχνης. Αν και παρόμοιες εκθέσεις δεν βρίσκουν αρκετά μεγάλη κοινωνική απήχηση, στην πράξη είναι ιδιαίτερα πολύτιμες.

"Παράδειγμα γι’ αυτό είναι η ενδιαφέρουσα έκθεση "Το τοπίο", λέει η διευθύντρια της γκαλερί. "Σ’ αυτήν παρουσιάστηκαν τοπία από τον 16ο αι. μέχρι τις μέρες μας. Αν η διάρκειά της ήταν μεγαλύτερη, σίγουρα και οι επισκέπτες θα ήταν περισσότεροι. Μάλλον μια από τις αδυναμίες των σύγχρονων εκθέσεων είναι ότι διαρκούν μόλις ένα μήνα. Μια μεγάλη έκθεση που ετοιμαζόταν πολύ καιρό, θα έπρεπε να διαρκέσει τουλάχιστον τρεις μήνες. Εμείς, δυστυχώς, δεν έχουμε τέτοια δυνατότητα. Άλλη, πολύ άξια έκθεση ήταν αφιερωμένη στον Άλμπρεχτ Ντύρερ και τη Βουλγαρική Αναγέννηση. Είχε πολύ έντονα ερευνητικό στοιχείο, όμως για αντικειμενικούς λόγους αποτελούταν μονάχα από αντίγραφα πινάκων. Συνδυάσαμε το γιορτασμό των 540 χρόνων της γέννησης του Ντύρερ που η Ευρώπη τιμά φέτος, με τα 200 χρόνια της γέννησης του ζωγράφου μας, Ζαχάρι Ζωγράφ. Πολλοί φοιτητές επισκέφθηκαν την έκθεση. Αξίζει να αφιερώσει κανείς χρόνο, για να δει τέτοια έργα, επειδή για κάθε Βούλγαρο θα παρουσίαζε ενδιαφέρον να μάθει περισσότερο για τη σχέση μεταξύ του Ντύρερ και της Βουλγαρικής Αναγέννησης. Εκ πρώτης όψεως αυτή η σχέση είναι απροσδόκητη, αλλά στην πράξη είναι λογική".

Μια από τις μόνιμες συλλογές στην πινακοθήκη, στην οποία στρέφει την προσοχή μας η Ιρίνα Μουταφτσίεβα, είναι αφιερωμένη σε γλυπτά που προέρχονται από την ινδική πολιτεία Γκόα: "Στη συλλογή μας περιλαμβάνονται κάποια έργα που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστά ή από επώνυμους δημιουργούς, όμως αποκαλύπτουν μια εσωτερική σύνθετη τάση στην ιστορία της αντίστοιχης σχολής και μάλιστα σε μεγαλύτερη κλίμακα. Συγκεκριμένο ενδιαφέρον για τα χριστιανικά γλυπτά από την Γκόα εκδηλώνουν άνθρωποι που γνωρίζουν κάτι γι’ αυτή τη συλλογή. Εμείς στην γκαλερί ακόμα βρισκόμαστε στο πρώιμο στάδιο της μελέτης της. Θα θέλαμε να τη συμπληρώσουμε. Η συλλογή κάνει εντύπωση, γιατί είναι κάπως ασυνήθιστη", εξηγεί η Ιρίνα Μουταφτσίεβα.

Το φετινό Σεπτέμβριο στην Εθνική Πινακοθήκη Ξένης Τέχνης θα παρουσιαστεί μεγάλη έκθεση απ’ αφορμή το Διεθνές Συνέδριο Βυζαντινολογίας που θα διεξαχθεί στη Σόφια. Η έκθεση θα παρουσιάσει διακοσμημένα με μικρογραφίες χειρόγραφα από τα Βαλκάνια – κάτι διαφορετικό από το χαρακτήρα της γκαλερί, όμως με σοβαρή έμφαση στην επιστημονική έρευνα.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Η Εθνική Πινακοθήκη Ξένης Τέχνης συμπλήρωσε 25 χρόνια

Περισσότερα στην κατηγορία

Ευρωπαϊκή ποίηση στο μετρό της Σόφιας

60 χρόνια εκπαίδευση στο ντηζάιν

Η ταινία «Το κοπάδι» ανοίγει το 38ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Kinomania