Ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, Στογιάν Πετκόφ: "Κάθε μέρα πραγματοποιώ το παιδικό μου όνειρο"

Κάθε άνθρωπος έχει παιδικό όνειρο. Κάποιος, μεγαλώνοντας, μπορεί να το ξεχάσει. Για άλλον, αν πραγματοποιηθεί, το όνειρο μπορεί να γίνει μεγάλο βάρος και να χάσει την κάποτε γοητεία του. Το να ονειρεύεται κανείς ακόμα από την τρυφερή του ηλικία και να βιώνει κάθε μέρα την ευτυχία της πραγματοποίησης του ονείρου όμως είναι κάτι που δεν συμβαίνει στον καθένα.

Στην οικογένεια του νέου πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας, υποσμηναγού Στογιάν Πετκόφ, ο οποίος υπηρετεί στην αεροπορική βάση "Γκραφ Ιγκνάτιεβο", δεν υπάρχουν ούτε πιλότοι, ούτε άλλοι στρατιωτικοί. Λέει πως πέταξε για πρώτη φορά με αεροπλάνο, όταν βρισκόταν "ακόμα στην κοιλιά της μαμάς", μετά σαν εννιάμηνο βρέφος, ενώ στα πρώτα επτά-οκτώ χρόνια της ζωής του μαζεύονται περίπου εκατό ώρες στον αέρα από επιβατικές πτήσεις. Τις θερινές διακοπές στη θάλασσα ή τις επισκέψεις του σε συγγενείς στη χώρα και μέχρι σήμερα ο Στογιάν Πετκόφ συνδέει με εκείνα τα μεγάλα αεροπλάνα, με τα οποία πετούσε στον ουρανό.

"Θυμάμαι που όταν ήμουν περίπου 4 ετών, για πρώτη φορά με έστειλαν να ταξιδέψω μόνος μου μέχρι τη Σιλίστρα, όπου στο αεροδρόμιο έπρεπε να με περιμένει η θεία μου", αφηγείται τη συγκινητική του παιδική εμπειρία ο Στογιάν Πετκόφ. "Η μητέρα με παρέδωσε σε μια αεροσυνοδό και το πλήρωμα με δέχθηκε σαν παιδί του. Η πιο έντονη ανάμνησή μου από την πτήση δεν είναι κάποια συγκεκριμένη ιστορία στο θάλαμο των πιλότων ή τα πολυάριθμα κουμπιά μέσα του. Η πρώτη μου ανάμνηση συνδέεται με το άρωμα – εκείνο το χαρακτηριστικό άρωμα που γίνεται αισθητό αμέσως με την είσοδο στο αεροπλάνο και οφείλεται στα καύσιμα, τα λιπαντικά, τις πλαστικές ύλες, την ταπετσαρία. Όλα τα πράγματα που χρησιμοποιούνται για τον εξοπλισμό των επιβατικών και των πολεμικών αεροπλάνων αναδίδουν απίθανο μείγμα αρωμάτων και μετατράπηκαν σε ιδιαίτερη μαγεία στην παιδική μου συνείδηση. Από τότε για μένα το άρωμα αυτό συνδέεται με τη μαγεία του αεροπλάνου".

"Απ’ αυτή την ηλικία είναι και η εντονότερη παιδική μου ανάμνηση, σαν να ήταν χθες. Πρόκειται για μια προσγείωση στο αεροδρόμιο "Λαμπρίνοβο" κοντά στην πόλη Σιλίστρα", συνεχίζει ο Στογιάν. "Η πίστα εκεί προσανατολίζεται στην κατεύθυνση ανατολή-δύση, δηλαδή είναι σχεδόν παράλληλη με τον ποταμό Δούναβη και βρίσκεται κοντά του. Εγώ, όπως πάντα, ήμουν στο θάλαμο μαζί με άλλα παιδιά που λάτρευαν την πτήση και τα αεροπλάνα. Προσγειωθήκαμε ακριβώς απέναντι στο ηλιοβασίλεμα και μπροστά μας φαίνονταν το κόκκινο μονοπάτι του ηλίου και τα ήδη αναμμένα φώτα του αεροδρομίου. Μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει μια τέτοια θέα για ένα παιδί. Αποτυπώνεται στη μνήμη του και από κει και πέρα ο δρόμος του σαν να ήταν χαραγμένος. Γνωρίζει τι θέλει να κάνω στη ζωή του. Εγώ όμως το ήξερα νωρίτερα. Δεν χρειαζόταν να γίνω πέντε ετών και να δω αυτό το ηλιοβασίλεμα από το θάλαμο του αεροπλάνου", λέει ο πιλότος.

Με το αεροσκάφος του, MiG-29

Το 2001 ο Στογιάν Πετκόφ τελείωσε τη Μέση Σχολή Μαθηματικών στη Σόφια και βέβαια, για κανένα από τους συγγενείς του δεν ήταν έκπληξη το ότι αποφάσισε να συνεχίσει τη μόρφωσή του στην Ανώτατη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας στην Ντόλνα Μιτροπολία που σήμερα είναι πλέον τμήμα του Εθνικού Στρατιωτικού Πανεπιστημίου. Η αεροπορία και ιδιαίτερα η πολεμική αεροπορία, κατά το Στογιάν Πετκόφ, είναι κλίση. Είναι επάγγελμα για εκλεκτά άτομα. Παρά τις δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και αργότερα στη δουλειά του πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας, ο Στογιάν Πετκόφ ποτέ δεν μετάνιωσε για την επιλογή του.

Για τη δουλειά του μιλάει με πολλή αγάπη και θαυμασμό, όμως και με σοβαρότητα, με την οποία αντιλαμβάνεται το επάγγελμα. Η πειθαρχία και τα καθήκοντα στην Πολεμική Αεροπορία γι’ αυτόν είναι κάτι εντελώς φυσιολογικό και μέρος της καθημερινότητας. Ο ίδιος παρέθεσε ένα παλιό αξίωμα που λέει ότι για να μάθει κανείς να διευθύνει, να είναι διοικητής και αξιωματικός που φοράει με περηφάνια τις επωμίδες, πρώτα πρέπει να μάθει να υπακούει.

Ο Στογιάν Πετκόφ λέει ότι οι γονείς του τον είχαν διαπαιδαγωγήσει να είναι εργατικός. Χάρη σ’ αυτό εύκολα ξεπερνούσε όλα τα εμπόδια κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη στρατιωτική σχολή. Είναι βέβαιος ότι ο καλός αεροπόρος πρέπει να περάσει θεωρητικές εξετάσεις και τεστ φυσικής αγωγής και πάντα να επιδιώκει υψηλές επιδόσεις.

Δέκα χρόνια μετά τη διείσδυσή του στο χώρο της Πολεμικής Αεροπορίας ο Στογιάν Πετκόφ λέει ότι πρέπει να ανέβει ακόμα πολλά σκαλοπάτια στη δουλειά του. Από το 2010 κυβερνά ρωσικό αεροπλάνο Μιγκ-29 που είναι άλλο ένα πραγματοποιημένο όνειρο του νέου πιλότου.

"Από τη στιγμή που από μικρός έμαθα να διαβάζω, άρχισα να ενδιαφέρομαι για λογοτεχνία, περιοδικά, βιβλία, φωτογραφίες που συνδέονται με την αεροπορία", αναφέρει ο Στογιάν Πετκόφ. "Τότε βρήκα κάτι που σαν να ενίσχυσε το όνειρό μου να πετώ. Ηταν το αεροπλάνο Μιγκ-29. Άρχισα να μαζεύω όλα τα προσιτά τότε υλικά γι’ αυτού του τύπου αεροπλάνο. Είναι γεγονός ότι τα αεροπλάνα ζωντανεύουν, όταν οι πιλότοι βρίσκονται μέσα. Τότε γίνονται τόσο όμορφα και κάνουν απίθανα πράγματα που τα παιδιά παρακολουθούν κατά τη διάρκεια των αεροπορικών επιδείξεων με ορθάνοιχτα μάτια. Για μένα αυτό το αεροπλάνο ήταν σαν κάποιο μυθικό πλάσμα. Και μέχρι σήμερα θυμάμαι τη στιγμή που το είδα για πρώτη φορά από κοντά σε μια αεροπορική επίδειξη. Προηγούμενα το είχα δει μόνο στον αέρα κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για τις στρατιωτικές παρελάσεις στη Σόφια. Ποτέ δεν θα ξεχάσω πως δάκρυσα όταν το άγγιξα για πρώτη φορά. Τότε κατάλαβα ότι πραγματικά είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Απλώς αυτό το όνειρο δεν μπορούσε να μη διατηρηθεί μετά από εκείνη τη στιγμή", λέει ο πιλότος.

Ο Στογιάν Πετκόφ θυμάται με νοσταλγία την εποχή που τα παιδιά έπαιζαν έξω, χωρίς κομπιούτερ και ηλεκτρονικά παιχνίδια και ονειρεύονταν να γίνουν αεροπόροι και αστροναύτες.

"Δεν χρειάζεται τα παιδιά σήμερα να έχουν τα κάποτε όνειρά μας. Ας έχουν απλώς κάποιο όνειρο, κάποιο στόχο, αξίες και ιδανικά, στα οποία να πιστεύουν. Με όλη μου την καρδιά τους συστήνω να διαβάσουν τα έργα τόσο του συγγραφέα μας Νικολάι Χάιτοφ, όσο και του Γάλλου Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Αν πραγματικά επιθυμούν ο κόσμος, στον οποίο ζουν, να είναι όμορφος, ας αναζητήσουν σωτηρία στην ωραία μουσική. Ας αναζητήσουν διασκέδαση στα ωραία βιβλία και όχι στα τσιγάρα, τα ναρκωτικά ή τα ποτά. Λέω αυτά ως άνθρωπος με αυτοπεποίθηση, ο οποίος πραγματοποίησε το όνειρό του, γιατί είχε την πειθαρχία να το επιδιώκει ως το τέλος", αναφέρει ο Στογιάν Πετκόφ.

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα

Διαδώστε

Ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, Στογιάν Πετκόφ: "Κάθε μέρα πραγματοποιώ το παιδικό μου όνειρο"

Περισσότερα στην κατηγορία

Η Ανταρκτική είναι ο κινητήρας της κλιματικής αλλαγής

Η πλατφόρμα «Bulgaria Wants You» προτείνει λύσεις για την δημογραφική κρίση

Ρούμεν Ράντεφ: Εθνεγέρτης μπορεί να είναι ο καθένας που υπηρετεί ταπεινά τον λαό του