Πώς οι γλύπτες κάνουν την πέτρα να μιλήσει;

δημοσίευση: 8/8/11 11:49 AM

Άποψη από το χωριό Κούνινο

Φωτογραφία: Архив

Στις 15 Οκτωβρίου η επαγγελματική σχολή επεξεργασίας πέτρας και μαρμάρου θα σημειώσει 90 χρόνια από τη ίδρυση της. Βρίσκεται στο χωριό Κούνινο, περιοχής Βράτσα, Βορειοδυτικής Βουλγαρίας. Εκεί διδάσκονται επεξεργασία πέτρας και γλυπτική.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της σχολής, Στέφαν Στέφανοφ, παρόμοιες σχολές στην Ευρώπη είναι τέσσερα. Ο πρώτος διευθυντής της σχολής στο Κούνινο είναι ο Ρούντολφ Μπράουν ο οποίος έρχεται στη Βουλγαρία από την Τσεχία.

Στην αρχή στη σχολή μέσης εκπαίδευσης του Κούνινό διδάσκουν Βούλγαροι και Τσέχοι. Ανάμεσα στους απόφοιτους της σχολής είναι γνωστά πρόσωπα που ασχολούνται με την καλλιτεχνική επεξεργασία πέτρας, παιδαγωγοί και αρχιτέκτονες. Τεχνίτες που δημιουργούν με το σφυρί και το καλέμι, απόφοιτοι της σχολής εργάσθηκαν στην κατασκευή σημαντικών κτιρίων στην Σόφια - του Προεδρικού Μεγάρου, του Υπουργικού Συμβουλίου, του κεντρικού καταστήματος TZUM, σειρά ναών και γλυπτικών συγκροτημάτων.

Στο φετινό Εθνικό νεολαιίστικο διαγωνισμό στο τομέα των καλών τεχνών και της εφαρμοσμένης τέχνης το πρώτο βραβείο στο τμήμα γλυπτικής απονεμήθηκε στον Νταρίν Κάντσεφ στη δέκατη τάξη στην σχολή του Κούνινο για το έργο του πορτρέτο φτιαγμένο από μάρμαρο. Πέρσι και τα τρία βραβεία απονεμήθηκαν στους μαθητές της σχολης. Είναι δύσκολο άραγε να δημιουργηθεί ένα μαρμάρινο πορτρέτο.

Ο Νταρίν με το έργο του. Δεξιά: "Άγγιγμα" (από ασβεσθόλιθο και γρανίτη) ενός άλλου μαθητή του σχολείου, Κίριλ Καλαφούνσκι

"Φυσικά, είναι πολύ πιο δύσκολο, αλλά και πολύ ευχάριστο, αναπτύσσει το μυαλό και πλουτίζει την ψυχή και την καρδιά", λέει ο Στέφαν Στέφανοφ. "Αφιέρωσα την ζωή μου στο επάγγελμα αυτό και συνεχίζω να εργάζομαι ως γλύπτης, καθώς και διδάσκω στην σχολή. Αυτό το είδος τέχνης έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον".

Γίνεται σαφές ότι τα τελευταία χρόνια οι μαθητές στην σχολή είναι 50% αγόρια και 50% κορίτσια. Καμία φορά πιο εύκολα τα καταφέρνουν τα κορίτσια μια και έχουν πιο λεπτή αίσθηση για μερικά πράγματα. Τα αγόρια βοηθούν στη μεταφορά της πέτρας και του γλυπτικού έργου, εξηγεί ο Στέφαν Στέφανοφ.

Μετά την αποφοίτηση της σχολής τα παιδιά δίνουν εξετάσεις στην Ακαδημία καλών τεχνών στην Σόφια, άλλοι διαλέγουν την αρχιτεκτονική τοπίου και το Πανεπιστήμιο δασοκομίας. Αλλά και με το δίπλωμα από την σχόλη οι απόφοιτοι βρίσκουν δουλειά. Μερικοί ασχολούνται επαγγελματικά με την τέχνη και σε άλλες ηπείρους. Αγαπάω τους μαθητές μου, αναγνωρίζει ο Στέφαν Στέφανοφ. Ποιες οι χαρές στο επάγγελμα του παιδαγωγού.

"Αρχή" του Χρήστο Ιβανόφ. Φωτογραφία: Βενέτα Παβλόβα

"Εάν αγαπάς το επάγγελμα σου είναι πολλές οι χαρές. Δείχνεις τον δρόμο στους μαθητές και σε ακολουθούν οι νέοι. Από σένα θα μάθουν πολλά".

Ως γλυπτής ο Στέφαν Στέφανοφ δημιουργεί πορτρέτα, φιγούρες, γλυπτικές συνθέσεις. Τα έργα του βρίσκονται στη Βουλγαρία, άλλα και σε συλλογές στη Τσεχία και Ουκρανία. Πάνω από 15 χρόνια ο ίδιος προτιμά να κάνει γλυπτά από πέτρα. Όταν δουλεύεις με τη πέτρα πρέπει να είσαι ειλικρινής και να αισθάνεσαι ελεύθερος. Για να δείξεις στους ανθρώπους την ομορφιά και το θετικό στον κόσμο – μια φυσική ανθρώπινη ανάγκη.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

По публикацията работи: Βενέτα Παβλόβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Πώς οι γλύπτες κάνουν την πέτρα να μιλήσει;

Περισσότερα στην κατηγορία

Ρουμάνοι ζωγράφοι φωνάζουν Li-ber-ta-te! στην Βουλγαρία

Έκθεση «Οικολογίες της μετάβασης» στο «Swimming pool»

Θέατρο σκιών από τη Θεσσαλονίκη επισκέπτεται το Τσεπελάρε της Ροδόπης