Το Μποζέντσι είναι ένα από τα αγαπημένα χωριά στη Βουλγαρία. Μπορεί να μην έχει πάει κανείς ποτέ εκεί, αλλά σίγουρα θα βρει κάποιο γνωστό, ο οποίος θα του μιλήσει για τα παλιά κτίρια και πηγάδια, τα καλντερίμια, την ατμόσφαιρα του τόπου, στο οποίο επικρατεί απόλυτη ησυχία.

Θρύλοι λένε ότι πριν από 6 αιώνες, στην εποχή την οθωμανικής εισβολής, η όμορφη Μποζάνα, που καταγόταν από ευγενική οικογένεια και διώχθηκε από την πόλη Τίρνοβο, μαζί με τα 9 της παιδιά πήγε και εγκαταστάθηκε στο χωριό αυτό.

Σήμερα το Μποζέντσι περιλαμβάνεται στον κατάλογο των 100 εθνικών τουριστικών αξιοθέατων, και κάθε χρόνο το επισκέπτονται 25 χιλιάδες θαυμαστές της φύσης και της διατηρημένης στορίας.

Δεν υπάρχει εποχή κατά την οποία το χωριό να μην έχει γεμίσει επισκέπτες και από άλλα μέρη του κόσμου. Και πάντα υπάρχει κάποιος που να τους μιλήσει γι' αυτό το μέρος στο κεντρικό τμήμα του Αίμου.

Η Σβέτλα Ντιμιτρόβα είναι μια από τους πιο έμπειρους ξεναγούς στο Μποζέντσι. Αυτή διηγείται για την ιστορία αυτού του μέρους όχι μόνο με ιστορικά στοιχεία, αλλά και με πολύ αγάπη, την οποία μεταδίδει στους επισκέπτες.


Φωτογραφία: en.wikipedia.org

"Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα το Μπόζεντσι έζησε πραγματική ακμή. Τότε το χωριό ήταν γεμάτο κουλτούρα, ήταν και διοικητικό και οικονομικό κέντρο όλων των κοντινών χωριών και γειτονιών", αναφέρει η Σβέτλα Ντιμιτρόβα. "Μια από τις βασικές ασχολίες ήταν το εμπόριο. Αγόραζαν δέρματα, μαλλί, κρέας, άκμαζαν οι χειροτεχνίες. Από νωρίς την άνοιξη απο το χωριό αναχωρούσαν τα καραβάνια, γεμάτα μ' αυτά τα προϊόντα, για να τα πουλήσουν σε περιοχές όπως τη Ρουμανία και την Τουρκία. Κάποιοι από τους πιο επιχειρηματικούς είχαν φτάσει μέχρι την Ιερουσαλίμ. Φυλάγονται επίσης έγγραφα, σύμφωνα τα οποία γίνονταν εξαγωγές μεταξιού στην Ιταλία και στην Γαλλία".

"Από το 1964 το Μποζέντσι είναι γνωστό για την αρχιτεκτονική του κληρονομιά", συνεχίζει η κα Ντιμιτρόβα. "Γι' αυτό σήμερα, αν δει κανείς το χωριό από ψιλά που το διασχίζει μια κοιλάδα, πιο πριν φαίνονται οι πέτρινες στέγες οι οποίες εντυπωσιάζουν τον κάθε επισκέπτη. Και τώρα, όταν χτίζεται ένα καινούργιο σπίτι, πρέπει οπωσδήποτε να χτίζεται στο ίδιο μέρος στο οποίο βρισκόταν το προηγούμενο σπίτι. Και πρέπει να είναι φτιαγμένη περίπου στο ίδιο ρυθμό. Το μόνο διαφορετικό είναι ότι μέσα είναι φτιαγμένο πιο μοντέρνα. Έτσι, όταν έρθουν επισκέπτες στο Μποζέντσι, οι ίδιοι μπορούν να βυθιστούν στην ατμόσφαιρα του παλιού παραδοσιακού βουλγάρικου σπιτιού, αλλά χωρίς να στερούνται των ανέσεων του 21ου αιώνα".


Φωτογραφία: bg.wikipedia.org

Με τα δρομάκια που είναι φτιαγμένα από πέτρες των προηγούμενων αιώνων, ο επισκέπτης έχει την αίσθηση ότι βρέθηκε στο παρελθόν. Ακόμα και κάποιοι σκηνοθέτες έχουν επηρεαστεί απ' αυτό το θεϊκό μέρος. Οι ντόπιοι έχουν συνηθίσει με τους ανθρώπους της τέχνης. Εδώ έχουν γυριστεί βουλγάρικες και ξένες ταινίες. Συχνά μπορούν να τα δουν και ολόκληρες ομάδες από παιδιά, τα οποία έχουν έρθει από κάθε γωνιά της χώρας, καθισμένα στις άκρες των πέτρινων σπιτιών, με πινέλα για να ζωγραφίσουν.

Σήμερα ένα μέρος των σπιτιών έχουν μετατραπεί σε μουσεία. Αυτά φέρουν ονομασίες των πρώτων τους ιδιοκτητών, που κάποτε τα έκτισαν. Μπορεί κανείς να δει το εσωτερικό του σπιτιού-μουσείου "Γιαγιά Ράϊνα". Το σπίτι του Καραντιμιτρόφ πάλι, το οποίο δέχεται επισκέπτες φέρει το όνομα του ιδιοκτήτη του, ο οποίος τον 19ο αιώνα χρηματοδότησε να χτιστεί το σχολείο από τον μάστορα Γκέντσο Κάνεφ.


Φωτογραφία: BGNES

"Να είστε σίγουροι όμως ότι αν χτυπήσετε την πόρτα ενός τέτοιου σπιτιού, οι άνθρωποι που είναι εκεί μέσα θα σας καλέσουν για να νιώσετε την ψυχή του σπιτιού τους", λέει η Σβέτλα Ντιμιτρόβα. "Εδώ κάθε σπίτι φέρει την ατμόσφαιρα των κατοίκων του. Πολλοί από τους κατοίκους του χωριού δέχονται επισκέπτες. Παρατήρησα επισκέπτες που έλεγαν στους φίλους τους ότι έμειναν στο καλύτερο σπίτι του χωριού και το περιγράφουν, και προσπαθούν να πείσουν τους φίλους τους ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να επισκεφτούν αυτή την υπέροχη γωνιά της Βουλγαρίας. Έτσι το χωριό φημίζεται και καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και δέχεται επισκέπτες από την χώρα, αλλά και από το εξωτερικό" , είπε η Σβέτλα Ντιμιτρόβα.


Φωτογραφία: BGNES

Ο χειμώνας έρχεται στο Μποζέντσι με άσπρο και παχύ χιόνι το οποίο καλύπτει τις σκεπές των σπιτιών με άσπρα καλύμματα. Την άνοιξη το χωριό ξυπνάει από τον χειμερινό ύπνο και γεμίζει πρασινάδα και αρώματα από τα ανθισμένα δέντρα. Το καλοκαίρι πάλι όλα είναι πράσινα και τα σπίτια είναι καλυμμένα σαν ένας λουλουδάτος λαβύρινθος. Το φθινόπωρο πάλι μπορεί να μαζέψει πολλούς επισκέπτες το Μποζεντσι. Δίπλα υπάρχουν εξίσου πολλά μέρη που μπορεί κανείς να δει.


Φωτογραφία: BGNES

"Σε 2 ώρες με τα πόδια από εδώ βρίσκεται η πόλη Τριάβνα", λέει η Σβέτλα Ντιμιτρόβα. "Με το λεωφορείο φτάνεις σε 40-50 λεπτά. Η παλιά πόλη του Τίρνοβο είναι σε απόσταση 50 χιλιομέτρων. Μπορεί να επισκεφτεί κανείς και το αρχιτεκτονικό και εθνογραφικό συγκρότημα "Εταρα". Στο διάστημα μερικών ημερών μπορεί να δει κανείς όλη την περιοχή. Επίσης και οι επισκέψεις από το εξωτερικό είναι πολύ συνηθισμένες. Έρχονται τουρίστες από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, από την Αμερική, την Αυστραλία, την Κίνα. Βέβαια, ευτυχώς δεν είναι πολλοί γιατί το μέρος δεν μπορεί να φιλοξενήσει τόσο τεράστια τουριστική ροή. Πολλοί από εκείνους που αρχίζουν να επισκέπτονται τα 100 εθνικά τουριστικά αξιοθέατα φτάνουν και στο Μποζέντσι. Καλοδεχούμενοι είναι και οι Βούλγαροι που ζουν στο εξωτερικό. Πολλοί από αυτούς, καθώς έρχονται εδώ, αποκαλούν το Μποζέντσι το δικό τους χωριό και νιώθουν σαν το σπίτι τους".

Περισσότερες πληροφορίες για το χωριό μπορείτε να βρείτε εδώ: www.bojentsi.com/en/index.php

Μετάφραση: Χριστιάνα Γουντέλα