Στους παλιούς καιρούς, όταν οι Βούλγαροι επικοινωνούσαν στις αγορές, τα πανηγύρια και τις γιορτές, από την ενδυμασία του άνδρα ή της γυναίκας μπορούσε να αποκτήσει κανείς ιδέα για την οικογενειακή και την κοινωνική τους θέση.
Ιδού τι είπε η εθνογράφος Γκάνκα Μηχάιλοβα, η οποία εξηγεί, ότι πολύ ενδιαφέρον στοιχείο της εθνικής ενδυμασίας είναι τα κεντήματα: "Το κέντημα αποτελείται από μοτίβα, που επαναλαμβάνονται. Τίθενται στα φορέματα, στα άκρα των μανικιών και είναι κλειστά σαν κύκλο, επειδή συμβολίζουν τον κύκλο της ζωής. Στα κεντήματα συχνά βλέπουμε κόκορες, φίδια και παγόνια. Όσον αφορά τις ανθρώπινες φιγούρες στα κεντήματα, ακολουθούν την σειρά στην οικογένεια – ανδρική φιγούρα, γυναικεία φιγούρα, μετά μικρά ρομβάκια – τα παιδιά. Και οι φιγούρες αυτές επαναλαμβάνονται ατελώς – δηλαδή δεν έχει τέλος ο κύκλος της ζωής. Και κάτι το πολύ εντυπωσιακό – στα πιο παλιά εκκλησιαστικά βιβλία, που ήταν χειρόγραφα, βλέπουμε τις ίδιες τις μορφές – κόκορες, παγόνια, ρομβάκια κλπ".
Στο παρελθόν τα κεντήματα ήταν αυστηρά καθορισμένα, δεν ήταν δυνατό να κεντήσει κανείς κάτι, μόνο επειδή του αρέσει. Σε κάθε χωριό υπήρχαν ηλικιωμένες γυναίκες, που κεντούσαν τις χαρακτηριστικές για την περιοχή μορφές. Κάθε φιγούρα είχε και την συμβολική της. Και αν δεν εκτελεστούν βάσει του κανόνα, θα μπερδεύονταν η γλώσσα της επικοινωνίας. Το ίδιο αφορά και τα στοιχεία της ενδυμασίας – κάθε ένα είχε την σημασία του. Π.χ., η παντρεμένη γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να φοράει μάλλινο γιλέκο. Δεν μπορούσε να το βγάλει, επειδή αυτό θα σήμαινε πώς δεν ήταν παντρεμένη, διευκρινίζει η κα Μηχάιλοβα. 
"Η ενδυμασία είναι πολύχρωμη. Τα πάντα βάπτονταν με φυτικές μπογιές, αφού τα χρώματα ήταν πολύ έντονα και όμορφα. Περισσότερο χρησιμοποιούνταν το κόκκινο χρώμα – σύμβολο της ζωής, του κρασιού, του αίματος. Χρησιμοποιούνταν επίσης το καφέ και το κίτρινο". 
"Τρις μέρες πριν τον γάμο όλη η προίκα έπρεπε να τακτοποιηθεί κοντά στους τοίχους", συνεχίζει η Γκάνκα Μηχάιλοβα. "Όλο το χωριό έρχονταν να την δει, ιδιαίτερα οι μαστόρισσες, που γύριζαν τα ρούχα, για να τα δουν και από μέσα. Η φορεσιά είναι ολόκληρη οικουμένη με δική της ειδική γλώσσα και δική της σημασία", λέει καταλήγοντας η Γκάνκα Μηχάϊλοβα. 
Νωρίς το πρωί μαζεύονται τα αγόρια και τα κορίτσια στα λιβάδια για να παίξουν με τον ήλιο. «Πιστεύεται ότι τότε ο ήλιος παίζει γιατί είναι η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου» – αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε για το Ένιοβντεν..
Περισσότεροι από 30 μάγειρες από όλη τη χώρα στις 22 Ιουνίου συγκεντρώνονται στη Μοντάνα της Βορειοδυτικής Βουλγαρίας για το Φεστιβάλ Λαϊκής Κουζίνας «Μπάμπινα ντουσίτσα». Το γαστρονομικό φεστιβάλ είναι μέρος του προγράμματος για την γιορτή..
Η 10 η έκδοση του Εθνικού Φεστιβάλ της Λεβάντας διεξάγεται στις 14 και 15 Ιουνίου στο χωριό Σρέντνο γκράντιστε της περιοχής της πόλης Τσιρπάν. Εκεί είναι κάποιες από τις παλιότερες καλλιέργειες λεβάντας στη χώρα, που υπάρχουν για περισσότερα από..
Αίθριος
Σποραδικές νεφώσεις