"Υπάρχει μια παροιμία: Λεγεωνάριος για μια μέρα – λεγεωνάριος για πάντα", λέει ο Γκεόργκι Λόζεφ, ο οποίος υπηρέτησε για μια τετραετία στη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων.

Η περιπετειώδης ζωή του αρχίζει από την παιδική του ηλικία, όταν η μητέρα του, ανθρωπολόγος στην Ακαδημία Επιστημών, τον έπαιρνε μαζί της στις αρχαιολογικές έρευνες στις οποίες συμμετείχε. Ο Γκεόργκι Λόζεφ τελείωσε το Γαλλικό Γυμνάσιο της Σόφιας και στη συνέχεια σπούδασε Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο της πρωτεύουσας.

Το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό το έκανε στη Γαλλία, όπου είχε την ευκαιρία να μάθει τις προϋποθέσεις που έπρεπε να πληροί για να καταταγεί στη Λεγεώνα των Ξένων. Επέστρεψε στη Βουλγαρία για να υπερασπίσει τη διπλωματική του εργασία στο Πανεπιστήμιο και μετά αποφάσισε να πάει και πάλι στη Γαλλία και να καταταγεί.

"Το 1996 πούλησα τη μοτοσικλέτα μου και ξεκίνησα για τη Γαλλία με ένα σακίδιο στο ώμο", λέει στη συνέντευξή του στη Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο Γκεόργκι Λόζεφ. "Κατατάχθηκα στη Λεγεώνα, μια και ήταν ο καλύτερος τρόπος που σκέφτηκα για να καταφέρω να γυρίσω τον κόσμο. Η ζωή αυτή κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν, αλλά μου έδωσε την ευκαιρία να επισκεφθώ χώρες τις οποίες ποτέ δεν θα μπορούσα σαν απλός πολίτης. Διέσχισα όλη τη Σαχάρα, από το Τσαντ μέχρι τη Λιβύη, πήγα στην Γκαμπόν και το Κονγκό – μέρη που δεν είναι και τόσο ευπρόσιτα στους απλούς τουρίστες".


Το εξώφυλλο του βιβλίου

Το 2000 απολύθηκε και βρέθηκε ξανά στο Παρίσι. Έπιασε δουλειά σε μια επιχείρηση η οποία τον έστειλε, αρχικά, στη Βαρκελώνη. Στη συνέχεια τον απέσπασαν για δυο εβδομάδες στη Νικαράγουα. Όμως οι δυο εβδομάδες έγιναν τρεις μήνες και στη συνέχεια έντεκα χρόνια. Ο Γκεόργκι παντρεύτηκε και από τότε ζει στη Μανάγκουα μαζί με τη σύζυγό του και τις δύο κόρες τους.

Το 2009 γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εγώ, ο λεγεωνάριος". Αποφάσισε να το γράψει για να εκπληρώσει μια υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του την εποχή που υπηρετούσε στη Λεγεώνα των Ξένων και στο βιβλίο περιγράφει τις περιπέτειές του στο στρατό.

Αλλά δεν σταματά εκεί. Γράφει το δεύτερο βιβλίο του με τίτλο "Στα αχνάρια των Μάγια", το οποίο είναι αφιερωμένο στα ταξίδια του στο Μεξικό και στην αρχαία πόλη Κοπάν, στην Ονδούρα, κοντά στα σύνορα με τη Γουατεμάλα.


Ο Γκεόργκι δίνει αυτόγραφα κατά την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου του. Φωτογραφία: Ελένα Καρκαλάνοβα

"Ξεκίνησα να γράφω το βιβλίο σαν μια περιγραφή του οδοιπορικού μου στις περιοχές αυτές", λέει ο Γκεόργκι Λόζεφ. "Στο πρώτο μέρος του, το οποίο έγραψα στα τέλη του 2009, περιγράφω το ταξίδι μου στην αρχαία πόλη Κοπάν. Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε τη 31η Μαρτίου του 2008 και το πραγματοποίησα μαζί με το φίλο μου οδοντογιατρό Γκεόργκι Ράικοφ. Στο δεύτερο μέρος περιγράφω το ταξίδι στο Μεξικό, από το Ακαπούλκο μέχρι τη Βέρα Κρουζ και πάλι με τον Ράικοφ ομάδα λεγεωνάριων και τον πρώην λεγεωνάριο, φωτογράφο και καρδιολόγο Αλέν Μπουρντόν. Στο μέρος αυτό υπάρχουν πάμπολλες φωτογραφίες που τράβηξε ο Μπουρντόν από το ταξίδι και ιδιαίτερα από το Μόντε Αλμπάν, το Ελ Ταχίν και την πόλη των θεών, την Τεοτιουακάν".


Φωτογραφία: προσωπικό αρχείο

"Στο επόμενο ταξίδι μου θα επισκεφθώ την πόλη Τικάλ. Πρόκειται για μια από τις πόλεις των Μάγια η οποία βρίσκεται κρυμμένη στα τροπικά δάση της Βόρειας Γουατεμάλα. Το επόμενο βιβλίο μου θα είναι αφιερωμένο στη Νικαράγουα – μια χώρα για την οποία ενδιαφέρονται πολύ οι Βούλγαροι", καταλήγει ο Γκεόργκι Λόζεφ.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης