Τιμούμε τη μνήμη του Αγίου Στεφάνου

δημοσίευση: 12/27/12 1:37 PM

Την τρίτη ημέρα μετά τα Χριστούγεννα τιμούμε τη μνήμη του Αγίου Στεφάνου Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιάκονου της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού.

Με τη βαθιά θεολογική του μόρφωση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους. Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, έστειλαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν τον Στέφανο να βλαστημεί το Μωϋσή και τον Θεό. Το πλήθος τον θανάτωσε με λιθοβολισμό.

Όπως λέει ο θρύλος, η Παναγία παρατήρησε τον μαρτυρικό θάνατό του και προσευχήθηκε για τον Στέφανο. Πριν πεθάνει, φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του: "Κύριε, μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή".

Την τρίτη ημέρα των Χριστουγέννων λέει ο κόσμος ότι "κλείνει ο κύκλος", γιατί τότε τελειώνουν οι χριστουγεννιάτικες γιορτές - πρόκειται για την τελευταία γιορτή της χρονιάς. Η ημέρα του Αγίου Στεφάνου τιμάται πανηγυρικά από όλους. Οι οικογένειες κάνουν παρέα γύρω από το τραπέζι και τρώνε φαγητά με κρέας, τραγουδούν και διασκεδάζουν. Την ημέρα του Αγίου Στεφάνου οι νεότεροι επισκέπτονται τους κουμπάρους και τους πιο ηλικιωμένους συγγενείς τους. Ονομαστική γιορτή σήμερα έχουν εκείνοι που λέγονται Στέφαν, Στεφάνα, Στέφκα, Βένκο, Στογιάν, Στοίτσκο, Στοίμεν κ.ά.

Φωτογραφία: Υφηγήτρια Βαλεντίνα Ντίνεβα

Το όνομα του Αγίου φέρει και ένα από τα προσκυνήματα του βουλγαρικού πνεύματος - ο ναός του Αγίου Στεφάνου στην Κωνσταντινούπολη, γνωστός επίσης ως η Σιδερένια Εκκλησία. Ο ναός αυτός ήταν ένα από τα κέντρα του αγώνα για ανεξάρτητη βουλγαρική εκκλησία, ο οποίος άρχισε ήδη τη δεκαετία του 30’ και 40’ του 19ου αιώνα.

Ο ορθόδοξος βουλγαρικός ναός είναι τρίκλιτη βασιλική που χτίστηκε από σιδερένια στοιχεία στα τέλη του 19ου αιώνα όταν η βουλγαρική κοινότητα στην Κωνσταντινούπολη ήταν 50 χιλιάδες άτομα περίπου. Το 1849 ο Βούλγαρος Στέφανος Βογορίδης, ένας άνθρωπος με μεγάλη επιρροή ο οποίος συμμετέχει στη διακυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χαρίζει για τις εκκλησιαστικές ανάγκες των Βουλγάρων μια μεγάλη αυλή με κτήρια στη συνοικία Φανάρι της Κωνσταντινούπολης. Το οικόπεδο βρίσκεται στις ακτές του Κερατίου Κόλπου, κοντά στην έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Στο εσωτερικό του ναού. Φωτογραφία: Υφηγήτρια Βαλεντίνα Ντίνεβα

Το 1850 τα πέτρινα οικοδομήματα στο οικόπεδο του Βογορίδι καταστράφηκαν και στη θέση τους χτίστηκε τριώροφο κτήριο, γνωστό ως το Μετόχι, το οποίο αργότερα μετατρέπεται σε έδρα της Βουλγαρικής Εξαρχίας, η οποία ιδρύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1870. Η Εξαρχία λειτουργεί στην Κωνσταντινούπολη και μετά την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας μέχρι τον Βαλκανικό Πόλεμο του 1912.

Τα επίσημα εγκαίνια του νέου σιδερένιου Ναού του Αγίου Στεφάνου, που χτίστηκε αργότερα στη θέση της μέχρι τότε ξύλινης εκκλησίας, έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1898. Σήμερα ο ναός είναι μια από τις λίγες σιδερένιες εκκλησίες που διασώθηκαν στον κόσμο.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

По публикацията работи: Υφηγήτρια διδάκτορας Βαλεντίνα Ντίνεβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Τιμούμε τη μνήμη του Αγίου Στεφάνου

Περισσότερα στην κατηγορία

Ο Νικολάι Οβτσάροφ παρουσιάζει το νεότερο εύρημα στο Περπερικόν

«Μακεδονικό αλμανάκ» αναβιώνει την ιστορική αλήθεια για τους Μακεδόνες Βούλγαρους

Επανεκδίδεται το βουλγάρικο «Μακεδονικό Αλμανάκ» από το 1940