Οι τελευταίες τροποποιήσεις του Νόμου περί των καταναλωτικών δανείων αφορούν περίπου 3 εκατ. καταναλωτές, τον τραπεζικό τομέα και τις λεγόμενες εταιρείες παροχής γρήγορων πιστώσειων. Περίπου 10 δις. ευρώ οφείλουν οι Βούλγαροι στις τράπεζες, ποσό που αποτελεί το 23% του ΑΕΠ. Ενώ τα πιο ακριβά δάνεια, τα έτσι ονομαζόμενα γρήγορα δάνεια, ανέρχονται σε 1 δις. ευρώ ετησίως. Ακριβώς τα δάνεια αυτά προκάλεσαν και τις τροποποιήσεις του Νόμου, επειδή τα επιτόκια τους ορισμένες φορές φτάνουν έως το 1000%.

Αυτός ο εξαιρετικά ευαίσθητος οικονομικός νόμος προκάλεσες διαχωρισμό ανάμεσα στους πολιτικούς, καθώς και στους ειδικούς του τομέα. Μία από τις τροποποιήσεις είναι η κατάργηση του τέλους για πρόωρη εξόφληση των ενυπόθηκων δανείων. Ορισμένοι κατηγόρησαν τους βουλευτές σε λαϊκισμό, άλλοι έχουν επιφυλάξεις για "πιστωτικό τουρισμό" επειδή οι αλλαγές αφορούν και τα παλιά δάνεια. Έτσι οι άνθρωποι που ήδη έχουν πάρει δάνειο θα μετακινούνται από τράπεζα σε τράπεζα, αναζητώντας πιο ευνοϊκούς όρους.

Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στην περίοδο του δανειοληπτικού μπουμ, όταν η μάχη για χρήματα ήταν σοβαρή και έφτασε έως και "τουρισμό στις καταθέσεις". Τότε οι Βούλγαροι γύριζαν από μία τράπεζα σε άλλη, αναζητώντας τα υψηλότερα επιτόκια. Τώρα υπάρχει ο κίνδυνος κάποια από τις τράπεζες να αρχίσει επιθετική πολιτική με χαμηλότερες τιμές, ενώ οι υπόλοιπες για να μη χάσουν τους πελάτες τους να την ακολουθήσουν. Αυτό είναι καλό για τον απλό άνθρωπο, αλλά μπορεί σοβαρά να αποσταθεροποιήσει το σύστημα.

Σαφές είναι ότι οι τράπεζες χάνουν ένα μέρος των κερδών τους. Για τον λόγο και ο τραπεζικός τομέας αντέδρασε επίσημα στις τροποποιήσεις, αλλά οι τραπεζίτες δε σχολίασαν τους νέους κανόνες στη δανειοδότηση. Το κράτος κέρδισε τη μάχη, αλλά όχι και τον πόλεμο. Οι ειδικοί έχουν επιφυλάξεις ότι οι τόκοι των τραπεζών θα αυξηθούν, ενώ τα στεγαστικά δάνεια θα μειωθούν. Και εάν π.χ. μέχρι στιγμής το δάνειο μπορούσε να είναι έως 80% της τιμής του ακινήτου, στις νέες προσφορές θα αποτελεί μόνο το 50%. Δηλαδή, το υπόλοιπο ο καταναλωτής θα πρέπει να εξασφαλίσει μόνος του – κάτι που είναι δύσκολο και για τη μεσαία τάξη.

Η άλλη τροποποίηση του Νόμου είναι το όριο του 50% που καθορίζεται για τα έξοδα των καταναλωτικών δάνειων. Με τον τρόπο αυτό οι βουλευτές προσπαθούν να χτυπήσουν τους κερδοσκόπους από τις εταιρείες για γρήγορα δάνεια. "Πλήγμα στους τοκογλύφους" χαρακτήρισε την τροποποίηση ένας από τους βουλευτές που υπέβαλαν το σχέδιο. Η τοκογλυφία θα ανθίσει, αντέδρασαν από πλευράς τους αναλυτές και στελέχη του κλάδου. Επειδή κανένας δε μπορεί να ξεγελάσει την αγορά, ενώ η επιβολή ρυθμίσεων θα οδηγήσει πολλές από τις εταιρείες αυτές στην γκρίζα οικονομία. Οι άνθρωποι που θα έχουν ανάγκη από γρήγορα δάνεια θα προσφεύγουν στους τοκογλύφους, ενώ η δική τους δραστηριότητα δεν είναι ρυθμισμένη.

Ουσιαστικά ο στόχος αυτών των τροποποιήσεων είναι να μειωθούν οι απάτες με παραπλανητικούς όρους, καθώς και οι αυθόρμητες αγορές ακριβών εμπορευμάτων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνέπειες.

Η ευρωπαϊκή πρακτική δείχνει ότι στις περισσότερες χώρες δεν υπάρχουν όρια στις πιστώσεις, ενώ οι χώρες που είχαν βάλει τέτοια όρια πριν, τώρα τα καταργούν.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα