Θαρρείς έχουμε συνηθίσει με το γεγονός ότι πολλοί από τους νεαρούς Βουλγάρους ζητούν ευκαιρίες για καλύτερη ζωή στο εξωτερικό. Και για τον λόγο αυτό η είδηση ότι μερικοί νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να εγκατασταθούν σε χωριό εξέπληξε αρκετούς. Η ασυνήθιστη ιδέα του 28 ετών Ιβάν Κούκοφ για την αναγέννηση των ερημωμένων βουλγαρικών χωριών, με την εγκατάσταση ειδικών λογισμικού προκάλεσε σοβαρό ενδιαφέρον στα μίντια και τα κοινωνικά δίκτυα.

Με την ιδέα αυτή ο Ιβάν Κούκοφ κέρδισε και το διαγωνισμό «Αγόρασε χωριό, δημιούργησε ένα καλύτερο μέρος για ζωή στη Βουλγαρία» που ήταν μέρος της καμπάνιας «Αγοράζετε περισσότερα βουλγάρικα προϊόντα» που διεξήχθη στα κοινωνικά δίκτυα.

Σύμφωνα με τον Ιβάν Κούκοφ που είναι προγραμματιστής λογισμικού η ιδέα είναι ρεαλιστική. Είναι γεγονός ότι η βασική αιτία για την ερήμωση των βουλγαρικών χωριών είναι η έλλειψη απασχόλησης για τους νέους. «Με την ανάπτυξη των επικοινωνιών στον σύγχρονο κόσμο όμως είναι απολύτως δυνατό οι άνθρωποι που μπορούν να εργάζονται εξ αποστάσεως να ζουν σε χωριό. Δεν έχει καμία σημασία που βρίσκονται αρκεί να έχουν πρόσβαση σε Ίντερνετ», εξηγεί για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο Ιβάν Κούκοφ. «Ενώ τα πλεονεκτήματα του χωριού σε σύγκριση με την πόλη είναι αρκετά: καθαρός αέρας, ήρεμη ζωή, νόστιμη τροφή και ευδιάθετοι άνθρωποι», λέει ο Ιβάν.

Όλο και περισσότεροι γίνονται οι άνθρωποι που αγκαλιάζουν την ιδέα αυτή. Στο Facebookήδη υπάρχει η ομάδα «Χωριό των Τεχνολογιών Πληροφορικής» στην οποία συμμετέχουν περίπου 3400 άτομα.



Γι’ αυτούς που είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα αυτό ο Ιβάν εξηγεί: «Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι που μπορούν να εργάζονται εξ αποστάσεως. Υπάρχουν και δημοσιογράφοι, μεταφραστές, επαγγελματίες που μπορούν να καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους εξ αποστάσεως. Καθώς και άνθρωποι που μένουν στο εξωτερικό, αλλά έχουν αποφασίσει να επιστρέψουν στη Βουλγαρία και να μένουν σε χωριό. Και δεν πρόκειται μόνο για νεαρούς ανθρώπους.»

Ακόμα πριν η ιδέα αυτή να γίνει τόσο δημοφιλής περίπου 50 άτομα συναντήθηκαν στη Βάρνα και τη Σόφια για να αποφασίσουν τα κριτήρια στην επιλογή των χωριών.

«Το βασικό είναι να έχει συγκριτικά καλή υποδομή σαν δρόμο και να μην είναι πρόβλημα να πας στην μεγαλύτερη πόλη εάν επιβάλλεται», εξηγεί ο Ιβάν. «Το χωριό να μην βρίσκεται κάπου πολύ ψηλά στο βουνό, όπου εάν πέσει χιόνι εγκλωβίζεσαι. Σημαντικό είναι επίσης να έχει σταθερή ηλεκτροδότηση και σύστημα ύδρευσης».

Αφού διαλέξουν συγκεκριμένα χωριά, ο Ιβάν και οι ομοϊδεάτες του σκοπεύουν να τα επισκεφτούν. Λογικό είναι ότι δέχονται πολλές προτάσεις από ανθρώπους που προσπαθούν να γυρίσουν προς τη ζωή ορισμένα ερημωμένα χωριά της Βουλγαρίας. Στις προτάσεις που λαμβάνουν είναι χωριά από την περιοχή της Σόφιας, της Ροδόπης, καθώς και από την πιο φτωχή περιοχή της ΕΕ – της Βορειοδυτικής Βουλγαρίας.

Η εγκατάσταση ειδικών λογισμικού στις περιοχές αυτές θα εξασφαλίσει απασχόληση και σε ανθρώπους με άλλα επαγγέλματα, όπως π.χ. δάσκαλους και γιατρούς.

Μπορούν να διοργανώνονται επίσης διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις με τη συμμετοχή ερασιτεχνικών συγκροτημάτων.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα