Μια γυναίκα από τη Μόσχα στην Ανατολική Ροδόπη… Έτσι αρχίζει η βουλγάρικη ιστορία της απόφοιτης του Πανεπιστημίου Μόσχας Αικατερίνα Σαντούλα που είναι αρχιτέκτων–πολεοδόμος. Χαρίζοντας την καρδιά της στον Γκιουρκάν από τη Ροδόπη, μετακομίζει στην πόλη Μομτσίλγκραντ όπου εκφράζει την ψυχή και τις ιδέες της. Οι ντόπιοι την αντιμετωπίζουν σαν "δικιά τους", ενώ η ίδια θεωρεί πως δεν υπάρχουν πιο ωραία βουνά και πιο καλοί άνθρωποι.

Φτάνοντας εδώ, το 2009, η Αικατερίνα αρχίζει να ασχολείται με το χόμπι της – έργα τέχνης από ακατέργαστο μαλλί. Με τον καιρό όλοι της οι φίλοι ερωτεύονται τα λουλούδια, τους πίνακες και τις τσάντες της από ζωντανό μαλλί. Το χόμπι της μετατρέπεται σε επάγγελμα και σε οικογενειακή επιχείρηση.

"Άρχισα να ασχολούμαι με το μαλλί το 2008, όσο ήμουν ακόμα στη Μόσχα και συνέχισα να το συμπιέζω εδώ στη Ροδόπη", λέει η Αικατερίνα. "Η έμπνευσή μου προέρχεται κυρίως από την οικογένειά μου και από τη φύση. Εδώ ζούμε κοντά στα άλογα, τα πρόβατα, τις αγελάδες. Ταξιδεύω συχνά ως το Κάρτζαλι, το Κρούμοβγκραντ και το Σμόλιαν, το βουνό δεν είναι παντού το ίδιο, μου αρέσει να ανακαλύπτω τις εναλλαγές του".

Μαζί με τον Γκιουρκάν αγοράζουν μαλλί από τους ντόπιους. Νοικιάζουν ένα εργαστήρι και έχουν 4 εργάτες που το λαναρίζουν. Το λανάρι, που είναι 100 χρονών (στην άνω φωτογραφία), την αγόρασαν από την πόλη Τρογιάν. Βάφουν το μαλλί με φυσικά χρώματα και έπειτα η Αικατερίνα το μετατρέπει σε κοσμήματα, τερλίκια και καπέλα. Χάρη στο ίντερνετ λαμβάνουν παραγγελίες από τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ρωσία και την Αίγυπτο.

Από φέτος το ζευγάρι απέκτησε ατελιέ όπου οργανώνονται παραδοσιακές "σεντιάνκι" (νυχτέρια), στις οποίες καθιστοί, όπως έκαναν κάποτε οι γυναίκες των χωριών, οι μαθητές τους ανακαλύπτουν και εξελίσσουν τις ικανότητές τους μένοντας στην περιοχή και εξερευνώντας την.

Αυτός ο συνδυασμός παραγωγής, εκπαίδευσης και τουρισμού δίνει μεγάλη χαρά στην Αικατερίνα. "Το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα και συνεχίζει να μεγαλώνει", λέει εκείνη. "Τον Μάρτιο που μας πέρασε οργανώσαμε πανηγύρι το οποίο επισκέφτηκαν άνθρωποι απ' όλη την Βουλγαρία. Σύντομα θα είναι έτοιμο και το κτίριο που ανακαινίζουμε στο γειτονικό χωριό το οποίο σκοπεύουμε να μετατρέψουμε σε πολιτιστικό κέντρο με πανδοχείο".

Κατά την γνώμη της Ρωσίδας, ο αριθμός των ανθρώπων που θέλουν να ξεφύγουν από τις πόλεις αυξάνεται συνεχώς. «Έρχονται εδώ για να νιώσουν ένα με τη φύση και με τις τέχνες γιατί όταν τα χέρια τους είναι απασχολημένα το μυαλό τους ξεκουράζεται", καταλήγει εκείνη.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου