Πολύ συχνά, ιδιαίτερα στις παραμονές των εκλογών, μπορεί να ακουστεί ότι το να ψηφίσεις είναι καθήκον του πολίτη. Ο καθένας που αισθάνεται πολίτης πρέπει να ασκήσει αυτό το δικαίωμά του. Οι κοινωνιολόγοι όμως παρατηρούν ότι το ενδιαφέρον για τις εκλογές μειώνεται αισθητά. «Είμαι μακριά από τη σκέψη να κατηγορώ τους πολίτες, γιατί είναι άδικο», είπε σε συνέντευξη για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο καθηγητής Αντόνι Τόντοροφ από το Νέο Βουλγαρικό Πανεπιστήμιο.

«Για να είναι η ψηφοφορία καθήκον των πολιτών, οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να είναι πεπεισμένοι ότι έχει νόημα, συνέχισε ο πολιτειολόγος, ότι είναι ο τρόπος τους να συμμετέχουν στη διακυβέρνηση της χώρας. Πολλές έρευνες δείχνουν ότι σύμφωνα με την κοινή γνώμη, η πολιτική τάξη φροντίζει τα προσωπικά συμφέροντά της, και όχι τα συμφέροντα της κοινωνίας. Η ερώτηση να ψηφίσεις ή όχι πράγματι είναι ουσιώδης. Πολλοί πολίτες θα πρέπει να αναζητήσουν τη δική τους απάντηση, που δεν είναι εύκολη. Όλο και περισσότεροι πολίτες δεν πιστεύουν τους πολιτικούς και τις υποσχέσεις τους. Ο λαός δεν ψηφίζει γιατί περιμένει κάποιος να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του, αλλά για άλλο λόγο. Οι πολίτες ψηφίζουν για να εκφράσουν τον εαυτό τους. Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που δεν ψηφίζουν, ενδιαφέρεται για πολιτική. Και ακριβώς επειδή βλέπει τι συμβαίνει, αρνιέται να ψηφίζει.»

Σε κάθε εκλογές, πολλοί αναρωτιούνται μήπως υπάρχει νόημα να ψηφίζουν. Αφού παρά τις πολλές δυνατότητες για επιλογή, ούτε μία δεν είναι ικανοποιητική σε επαρκή βαθμό. Πώς να κάνουμε την επιλογή μας;

«Δεν μπορώ να δώσω συνταγή, λέει ο καθηγητής Τόντοροφ. Ο καθένας έχει τη δική του αντίληψη των πραγμάτων και μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στους υποψηφίους για την εμπιστοσύνη του λαού και την κατανομή της εξουσίας. Τους αντιλαμβάνεται πιο κοντά ή πιο μακριά από τον εαυτό του. Οι εκλογές πάντοτε αποτελούν έναν μεγάλο συμβιβασμό. Πρέπει να το καταλάβουν και όσοι επιλέγουν να μη ψηφίζουν γιατί το τελικό αποτέλεσμα είναι αποτέλεσμα της συλλογικής συμπεριφοράς  μας. Το αναφέρω γιατί πολλοί πολίτες λένε: δεν έχει νόημα να ψηφίζω γιατί η ψήφος μου έχει ασήμαντο βάρος. Στην ουσία, ακριβώς έτσι είναι. Εκατομμύρια πολίτες όμως προσέρχονται στις κάλπες. Τελευταία , γύρω από τις κινητοποιήσεις, ακούστηκαν πολλές προσδοκίες και αιτήματα στη Βουλή και στους θεσμούς να εισέλθουν τίμιοι άνθρωποι που δεν καταχρώνται την εξουσία και φροντίζουν την κοινωνία. Για να το πετύχουν, οι πολίτες διαθέτουν μόνο ένα εργαλείο – να ασκούν πιέσεις στα κόμματα, έτσι ώστε αυτά να προτείνουν τις υποψηφιότητες πολιτικών που θεωρούνται τίμιοι και καλοπροαίρετοι από την κοινωνία. Αυτές οι πιέσεις, αν είναι σταθερές, ίσως θα πειθαρχήσουν την πολιτική τάξη και θα την καταστήσουν πιο προσεκτική ως προς την επιλογή των υποψηφίων πολιτικών αρχηγών και βουλευτών», θεωρεί ο καθηγητής Τόντοροφ.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα