Το Σρεντογκόριε είναι ορεινή γεωγραφική περιοχή της Βουλγαρίας που υπάγεται στην νότια ζώνη του Αίμου. Στο ύψωμα της τοποθεσίας Γκάλαμπετς, από όπου περνάει ο παλαιότερος δρόμος προς την Σόφια, οι ταξιδιώτες συναντάνε το μικρό χωριό Μπούνοβο που είναι πολύ γραφικό, ενώ οι κάτοικοί του χαίρονται την φύση και βόσκουν τα κοπάδια τους δίπλα στο ποτάμι Μπούνοβτσιτσα.

Οι άνθρωποι εδώ χαρακτηρίζονται από λαϊκή σοφία και φυλάσσουν τις παραδόσεις τους. Προς τιμή των πεσόντων για την ελευθερία της Βουλγαρίας έχουν ανεγερθεί τρία μνημεία, εδώ βρίσκεται και το μεγαλύτερο άγαλμα του απόστολου της ελευθερίας Βασίλ Λέβσκι που συγκεντρώνει πατριώτες όλο το χρόνο. Το άγαλμα κατασκευάστηκε το 2008 μετά από πρωτοβουλία του ιστορικού Ντόινο Ντόινοφ που κατάγεται από την περιοχή και ο επιβλητικός Λέβσκι μας θυμίζει πως από εδώ τον 19^ο αιώνα ξεκίνησε μια σειρά επαναστάσεων χάρη στις οποίες η Βουλγαρία κέρδισε ξανά την ανεξαρτησία της.

Η φύση του Μπούνοβο είναι πραγματικά γοητευτική. Λένε πως εδώ ο Λιούμπεν Καραβέλοφ εμπνεύστηκε το συγκινητικό τραγούδι "Χούμπαβα σι μόγια γκόρο" (Όμορφο είσαι, δάσος μου) που εξυμνεί την ομορφιά των βουλγάρικων δασών. Οι κάτοικοι αγαπούν και το ποτάμι τους, καθαρίζουν την κοίτη του και την ενισχύουν τακτικά γι' αυτό και δεν φοβούνται τις πλημμύρες. Πολλοί είναι οι τουρίστες που τόσο απολαμβάνουν την διαμονή τους στο Μπούνοβο ώστε έρχονται να αγοράσουν κτήματα στην περιοχή ενώ όσοι αναζητούν extreme βιώματα μαζεύουν θάρρος και δηλώνουν συμμετοχή για μπάντζι τζάμπινγκ, πηδώντας από την τεράστια πέτρινη γέφυρα απ' όπου περνάει ο σιδηρόδρομος.

Οι μπουνοβτσάνι, οι κάτοικοι του χωριού δηλαδή, δεν ξεχνούν τις ρίζες τους. Χάρη στο συγκρότημά τους για αυθεντικό φολκλόρ με το όνομα "Γερακίσια πέτρα" συλλέγουν τα τραγούδια που έλεγαν οι γιαγιάδες τους, τα μαθαίνουν και τα τραγουδάνε στις γιορτές του χωριού.

"Το συγκρότημα έχει πολύ ενδιαφέρον ρεπερτόριο", λέει η Μιλένα Πέτροβσκα, διευθύντρια του πολιτιστικού κέντρου στο Μπούνοβο. "Ξέρουν πολλά τραγούδια και συμπράττουν με το σχήμα των τοπικών μπαμπόγερων που αποτελείται από 40 άτομα. Τα κοστούμια είναι όλα αυθεντικά, αλλά δυστυχώς οι νέοι είναι λίγοι, χάνεται το ενδιαφέρον για την λαϊκή κουλτούρα…"

Ευτυχώς, υπάρχουν και άνθρωποι που διαφυλάσσουν την κληρονομιά των προγόνων τους. Η Πετράνα Ράτσεβα από το γένος των Κασάμποβι διασώζει το γενεαλογικό της δέντρο και φέτος οργάνωσε συνάντηση του σοϊού της.

"Όλοι οι πρόγονοί μου κατέβαλαν προσπάθεια να σπουδάσουν, να είναι μορφωμένοι", λέει η Πετράνα για τους προπάτορές της. "Μεταξύ τους βρίσκει κανείς πολιτικούς μηχανικούς, δικηγόρους, γεωπόνους και καθηγητές. Σήμερα δεν μαζευόμαστε για φάμε και να πιούμε, ο βασικός στόχος είναι να μαζέψουμε χρήματα για την συντήρηση του τρούλου της εκκλησίας του χωριού που κλείνει φέτος 180 χρόνια. Πρόκειται για την πρώτη επίγεια εκκλησία, χτισμένη μετά την απελευθέρωση γιατί πριν από αυτό οι εκκλησίες ήταν σκαμμένες μέσα στη γη".

"Το κτίριο του σχολείου είναι επίσης ιστορικό", συνεχίζει η ίδια. "Χτίστηκε από τον πεθερό μου, τον μαστρο Ράτσο Στογιάνοφ, που είναι συνεχιστής του έργου του διάσημου χτίστη Κόλιο Φίτσετο, για 10 μήνες χάρη στην εθελοντική εργασία όλων των συγχωριανών. Δυστυχώς όμως σήμερα είναι έρημο… Δεν έμειναν παιδιά".

Το Μπούνοβο βρίσκεται κάτω από την θρυλική κορυφή Μπαμπά όπου υπάρχει μνημείο των πεσόντων στον Ρωσοτουρκικό, απελευθερωτικό για την Βουλγαρία, πόλεμο του 1877-78 και κάθε χρόνο στην εθνική μας γιορτή στις 3 Μαρτίου οι άνθρωποι ανεβαίνουν με στεφάνια και λουλούδια για να τιμήσουν τους νεκρούς τους.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου