Εκ νέου πλημμύρες στη Βουλγαρία. Δύσκολα μπορεί να υπολογιστεί ο αριθμός τους τα τελευταία χρόνια. Ύστερα από τις κατά σειρά ραγδαίες βροχές, αυτήν την φορά στη Ανατολική και Νότια Βουλγαρία, ολόκληρα χωριά πλημμυρίστηκαν, εκ νέου έχει θύματα, εκατοντάδες σπίτια είναι ακατάλληλα για κατοίκηση, ενώ οι κατολισθήσεις που δραστηριοποιήθηκαν παρέσυραν ολόκληρες συνοικίες στα φαράγγια. Τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ είναι συγκλονιστικά – ηλικιωμένοι άνθρωποι, εντελώς ανίκανοι να αντισταθούν στα ξεχειλισμένα ποτάμια και τεχνητές λίμνες, κλαίγοντας προσπαθούν να σώσουν και τα λίγα που τους έμειναν ύστερα την προηγούμενη πλημμύρα.
Τα τελευταία χρόνια αυτό επαναλαμβάνεται σαν εφιάλτης, από τον οποίο δεν μπορούμε να γλυτώσουμε. Επαναλαμβάνονται και τα σχόλια δημοσιογράφων, ειδικών και πληγέντων. Ανίκανοι είμαστε να αντιδράσουμε στις κλιματικές αλλαγές, η φύση μας εκδικείται , ή εκ νέου πρόκειται για ανθρώπινο λάθος ; Λίγα απ όλα.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι γεγονός. Τα όρια ανάμεσα στις τέσσερεις εποχές που υπάρχουν στη Βουλγαρία από καιρό είναι ασαφή, οι ραγδαίες βροχές γίνονται όλο και πιο συχνές.
Οι κλιματικές αλλαγές όμως δεν είναι από χθες, εμείς τις αγνοούμε και οι κατά σειρά πλημμύρες κάθε φορά μας βρίσκουν απροετοίμαστους. Οι πλημμύρες την εβδομάδα αυτή ήταν dejavu για τη συνοικία της Βάρνας Ασπαρούχοβο, για το χωριό Μπίσερ στη Ροδόπη, για τις πόλεις Μίζια στη Βορειοδυτική και Χαν Κρουμ στη Βορειοανατολική Βουλγαρία. Όπως τότε, έτσι και τώρα δεν υπάρχουν ένοχοι για την καταστροφή, δεν υπάρχει όμως και αλλαγή στη συμπεριφορά των ανθρώπων.
Εκ νέου δεν μπορεί να βρεθεί πληγμένη οικογένεια που να έχει ασφαλίσει το ακίνητό της για τη συμβολική τιμή των 50 ευρώ ετησίως. Δεν υπάρχει φαράγγι που να μην είναι γεμάτο σκουπίδια – από πλαστικές σακούλες και μπουκάλια, έως διάφορα απομεινάδια τροφίμων.Από χρόνια οι κοίτες των ποταμών δεν καθαρίζονται, σε ορισμένες μάλιστα έχουν μεγαλώσει δάση. Ενώ τα δάση στα βουνά εξαφανίζονται από την παράνομη υλοτομία.
Η φύση μας εκδικείται για την απερίσκεπτη συμπεριφορά μας, ενώ τα κρατικά ελεγκτικά όργανα είναι αμελή. Είτε συμμετέχουν στην παράνομη υλοτομία, πηγή σεμνών εισοδημάτων από την πώληση της ξυλείας σε γειτονικές χώρες. Η αμέλεια των κρατικών οργάνων αφορά και τη συντήρηση των τεχνητών λιμνών στη χώρα. Μόνο μέχρι πριν έναν χρόνο έως την τελευταία μεγάλη πλημμύρα τον Δεκέμβριο η ιδιοκτησία άνω των 250 τεχνιτών λιμών στη χώρα ήταν ασαφής, όπως δεν είναι σαφής και η κατάσταση διάφορων άλλων φραγμάτων και προφυλακτικών εγκαταστάσεων. Ενώ για προληπτική δραστηριότητα ούτε λόγος γίνεται.
Στα ρεπορτάζ από τις πληγέντες περιοχές της χώρας εκ νέου ακούμε τις κατηγορίες των απελπισμένων άστεγων από την καταστροφή ανθρώπων: « Το κράτος δε κάνει τίποτα.» Δεν είμαστε όμως όλοι εμείς το κράτος;
Όπως λένε οι Βούλγαροι : «Κάθε θαύμα τρεις μέρες». Και αυτή τη φορά θα είναι έτσι. Το πιο θλιβερό είναι ότι και αυτή η πλημμύρα θα περάσει, θα έρθει η επόμενη, ενώ εμείς εκ νέου δε θα έχουμε μάθει το μάθημά μας.
Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα
Οι Βούλγαροι, ως άμεσοι διάδοχοι του έργου των Αγίων Αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου, οι οποίοι ανακηρύχθηκαν από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄ Συμπροστάτες της Ευρώπης, είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε και να αναπτύσσουμε την κληρονομιά τους. Εκτιμούμε..
Από τις 11 Οκτωβρίου έως τις 15 Δεκεμβρίου το Γαλλικό Διπλωματικό Δίκτυο στην Βουλγαρία διοργανώνει μια σειρά εκδηλώσεων με αφορμή την επέτειο των 145 χρόνων από την εγκαθίδρυση των διπλωματικών σχέσεων Βουλγαρίας-Γαλλίας. «Οι φιλικές σχέσεις..
Ο Πατριάρχης Δανιήλ άνοιξε την έκτη φιλανθρωπική εκστρατεία «Παιδιά ζωγραφίζουν για παιδιά», η οποία πραγματοποιείται για να βοηθήσει το παιδικό τμήμα Ωτορινολαρυγγολογίας στο Νοσοκομείο «Βασίλισσα Ιωάννα – ISUL». Διοργανώνεται από το Πολιτιστικό..
Η Πρεσβεία της Γαλλίας και το Γαλλικό Ινστιτούτο στη Βουλγαρία σε συνεργασία με το Γαλλικό Πολικό Ινστιτούτο «Πολ-Εμίλ Βίκτορ», το Βουλγαρικό Πολικό..
Στις 31 Οκτωβρίου σημειώνουμε την Διεθνή Ημέρα Μαύρης Θάλασσας. Σαν σήμερα το 1996 η Βουλγαρία, η Γεωργία, η Ρουμανία, η Ουκρανία, η Ρωσία και η Τουρκία..