Στις 27 Μαρτίου σημειώνουμε την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις στη Βουλγαρία παρουσιάζονται στις σκηνές των μορφωτικών συλλόγων που αποτελούν κέντρα πνευματικής και κοινωνικής ζωής στα μέσα του 19ου αιώνα. Η πρώτη παράσταση ανεβαίνει στην πόλη Σούμεν στις 15 Αυγούστου 1856 και είναι η κωμωδία "Ο Μιχάλ Ποντικοφάγος" του δασκάλου και παιδαγωγού Σάβα Ντομπροπλόντνι.

Θεμελιωτής του βουλγάρικου θεάτρου θεωρείται ο πρώτος Bούλγαρος σκηνοθέτης Ντόμπρι Βοϊνίκοφ του οποίου το έργο "Η λάθος αντίληψη για τον πολιτισμό" παραμένει μέχρι και σήμερα μια από τις αγαπημένες κωμωδίες των Βουλγάρων. Δημοφιλής παράσταση είναι και το έργο του Βασίλ Ντρούμεφ "Ιβάνκο – ο δολοφόνος του βασιλιά Ασέν". Την αρχή του επαγγελματικού θεάτρου στη χώρα μας θέτει το 1904 η ομάδα δραματικής τέχνης "Δάκρυ και γέλιο" που μετονομάζεται στο Εθνικό θέατρο της Βουλγαρίας.

Την ημέρα που τιμούμε την Μούσα Μελπομένη σας παρουσιάζουμε το Δημοτικό κουκλοθέατρο Σόφιας που ιδρύεται το 1946 από την ηθοποιό Μάρα Πένκοβα που χορηγεί την ιδέα. Στο θέατρο έχουν ανέβει πάνω από 300 παραστάσεις και κάθε σαιζόν οι ηθοποιοί ετοιμάζουν 6 τίτλους – για παιδιά, για ενήλικες και οικογενειακές παραστάσεις.

Ο διευθυντής του θεάτρου Κυριάκος Αργυρόπουλος (στην άνω φωτογραφία) απαντά στην ερώτηση αν υπάρχουν σύγχρονα βουλγάρικα έργα για κουκλοθέατρο.

"Είναι δύσκολο να γράφεις για το κουκλοθέατρο γιατί έχει τις ιδιαιτερότητές του", λέει εκείνος. "Δύσκολα βρίσκουμε ποιοτικά έργα τα οποία να μπορούν να παρουσιαστούν στη σκηνή, αλλά προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε τους συγγραφείς με τη διοργάνωση σειράς διαγωνισμών κάθε χρόνο", αναφέρει ο κ. Αργυρόπουλος.

Στο πρόσφατο παρελθόν το Δημοτικό κουκλοθέατρο συνήθιζε να κάνει περιοδείες σε υπαίθριες σκηνές. Οι ηθοποιοί έπαιζαν σε ανοικτές σκηνές, πράγμα καθόλου εύκολο, αλλά με χαρά προσέγγισαν τα παιδιά της επαρχίας. Τώρα το νέο τους πρότζεκτ είναι μια παράσταση για τους μικρότερους θεατές – ηλικίας από ενός έως τριών ετών.

"Δημιουργήσαμε την παράσταση για μωρά σαν ένα νέο τρόπο επικοινωνίας με τα παιδιά που δεν μιλάνε ακόμα. Ο στόχος μας είναι μετά τις λέξεις "μαμά" και "μπαμπάς" να μάθουν τη λέξη "θέατρο", συνεχίζει ο κ. Αργυρόπουλος.

Το έργο λέγεται "Μωρουδιακό τραγούδι" και έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Τα παιδιά αγγίζουν τις κούκλες και εξερευνούν τα ντεκόρ, συμμετέχουν στην παράσταση.

"Η επικοινωνία με τα παιδιά χαρακτηρίζεται από αγνότητα", λέει ο διευθυντής του Κουκλοθέατρου Σόφιας. "Τα παιδιά είναι αυθεντικά και ειλικρινή, μακάρι να είναι για μας σημείο αναφοράς. Η προσοχή τους είναι το κριτήριο της επιτυχίας μας γιατί αν το παιδί βαρεθεί απλά σηκώνεται και αρχίζει να βολτάρει, μπορεί ακόμα και να βγει από την αίθουσα. Δεν είναι σαν τους μεγάλους που κάθονται από καθωσπρεπισμό. Η επικοινωνία με τα παιδιά εμπλουτίζει τον ψυχικό μας κόσμο. Μακάρι να έχουν υγεία τα παιδιά μας και να αγαπάνε το σχολείο, την άθληση και το θέατρο", εύχεται ο Κυριάκος Αργυρόπουλος.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου
Φωτογραφίες: Κουκλοθέατρο Σόφιας