Αποκαλούν το Πέρνικ την πόλη των ανθρακωρύχων, επειδή στην εργασία τους η πόλη οφείλει την ανάπτυξη και την αναβάθμισή της σε σημαντικό βιομηχανικό κέντρο. Εδώ βρίσκεται το μόνο στη χώρα και τα Βαλκάνια Μουσείο της εξορυκτικής βιομηχανίας.

Η ιδέα για την ίδρυσή του εμφανίζεται το 1986, αφού ανθρακωρύχοι επιστρέφουν στο Πέρνικ με εντυπώσεις από την επίσκεψη σε παρόμοιο μουσείο στην πόλη Βελίτσκα, Πολωνίας. Αποφασίζεται το μουσείο να ανοίξει στην παλιότερη στοά ορυχείου από το μακρινό 1891.

Οι στοές δίνουν δυνατότητα στον καθένα να παρακολουθήσει την ιστορία της εξορυκτικής βιομηχανίας στο αυθεντικό του περιβάλλον. Το μουσείο αποτελεί ένα υπόγειο μήκους 630 μέτρων. Οι εύφοροι του μουσείου συνιστούν στους τουρίστες πέρα από κράνος, να φορούν επίσης και παλτό ή μπουφάν, επειδή η θερμοκρασία είναι περίπου 0 βαθμούς Κελσίου.

Κοντά στην είσοδο του μουσείου στο παλιό ορυχείο υπάρχει ένα απολιθωμένο δένδρο ηλικίας 5 εκ. χρονών. Γι' αυτό ισχυρίζονται πώς είναι το παλιότερο διατηρημένο μέχρι σήμερα σ' όλη την Ευρώπη. Οι παλιοί ανθρακωρύχοι, για τους οποίους κάθε κατέβασμα κάτω από την γη εγκυμονούσε απρόβλεπτους κινδύνους, το ονόμασαν "δένδρο της ευτυχίας". Το άγγιζαν για να έχουν καλή τύχη, ελπίζοντας, ότι θα βγουν σε καλή υγεία μετά την ολοκλήρωση της δουλειάς τους.

Το 2013 το Μουσείο της εξορυκτικής βιομηχανίας συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 100 εθνικών τουριστικών αξιοθέατων της Βουλγαρικής Ένωσης Τουρισμού. Από τότε το ρεύμα τουριστών είναι μεγάλο καθ όλο το χρόνο. Η διευθυντής του μουσείου Εμίλια Βελίνoβα λέει τα εξής: "Το αίσθημα, όταν μπαίνει κανείς στο μουσείο μας, είναι διαφορετικό απ' ό,τι στα παραδοσιακά μουσεία. Η έκθεση δείχνει την εξόρυξη ανθράκων στη Βουλγαρία. Έχουμε και αίθουσα πολυμέσων, στην οποία κάνουμε διάφορες παρουσιάσεις και προβάλουμε ντοκιμαντέρ, αφιερωμένο στο Πέρνικ και τους ντόπιους ανθρακωρύχους. Το 2012 φιλοτεχνήθηκε και τέθηκε εδώ εικονοστάσιο του Αγίου Ιωάννη της Ρίλας. Είναι ο άγιος, που θεωρείται ουράνιος προστάτης της Βουλγαρίας. Ο θρύλος λέει για τον άγιο, που εμφανίστηκε σε ανθρακωρύχο στο παλιό ορυχείο και τον βοήθησε να βγει και να σωθεί σε κρίσιμη κατάσταση. Το συμβάν συγκίνησε τους ντόπιους, που τότε αποφάσισαν προστάτης της πόλης τους να είναι ακριβώς ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα
Φωτογραφίες: Μουσείο της εξορυκτικής βιομηχανίας