Η τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ή όπως την ονομάζουμε Εβδομάδα των Παθών παρακολουθεί τις πιο δύσκολες μέρες από τη ζωή του Σωτήρα ακριβώς πριν την Σταύρωσή Του. Γεμάτες με πόνο και βάσανα θυμίζουν στους πιστούς την μεγάλη αυτοθυσία του Χριστού στο όνομα της αγάπής Του προς τους ανθρώπους. Αυτές τις μέρες οι ιερείς μας καλούν να ανοίξουμε τα μάτια μας προς το πνευματικό και το διαχρονικό και να καθαρίσουμε την συνείδησή μας από υλικές σκέψεις.

"Η Μεγάλη Εβδομάδα ή η Εβδομάδα των Παθών είναι το πιο κατάλληλο χρονικό διάστημα για να αναθεωρήσουμε τη ζωή μας", σημειώνει ο πάτερ Βασίλ Βασίλεφ από το ναό των Τριών Ιεραρχών στην πόλη Σούμεν. "Μπορούμε να συγκρίνουμε το παρόν μας με αυτό που ήμασταν και αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι να συμμετέχουμε δραστήρια στις λειτουργίες γιατί μας βοηθούν να εντρυφήσουμε στο νόημα των ημερών. Όταν το πετύχουμε, μπορούμε να κινήσουμε προς τον καλύτερο εαυτό μας και να νιώσουμε την Ανάσταση που είναι η σημαντικότερη συνειδητοποίηση για έναν χριστιανό. Συμπάσχοντας με τον Κύριο μπορούμε να νιώσουμε και τον πόνο του πλησίον και να ανοίξουμε την καρδιά και την ψυχή μας για την γιορτή που αλλιώς θα είναι άλλη μια συνηθισμένη μέρα για μας".

Το αποκορύφωμα της Εβδομάδας των Παθών είναι η Μεγάλη Παρασκευή που είναι σημαδεμένη με τον απάνθρωπο βασανισμό του Χριστού ως τον Γολγοθά. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πηγαίνουν στην εκκλησία για να προσκυνήσουν με κατάνυξη. Οι πιστοί αφήνουν λουλούδια και περνούν κάτω από τον συμβολικό τάφο του Χριστού στο κέντρο του ναού.

"Το νόημα είναι αυτή η σύμπραξη, να δείξουμε πως αν ήμασταν μάρτυρες των γεγονότων η θέση μας θα ήταν δίπλα στην Παναγία και τους Αποστόλους", συνεχίζει ο ιερέας. "Το να περάσουμε κάτω από το συμβολικό σάβανο που συμβολίζει την ταφή του Ιησού δείχνει πως είμαστε μαζί Του στο πέρασμα από τον θάνατο στην Ανάσταση. Μετά από 45 χρόνια αθεϊσμού και άλλα 25 χρόνια υποτιθέμενης δημοκρατίας οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν το νόημα όσων συμβαίνουν γύρω τους το Πάσχα. Τρώνε τσουρέκια, τσουγκρίζουν αυγά, αλλά η ψυχή τους μένει άδεια. Αν όμως ρωτήσετε κάποιον ιερέα τότε όλα αυτά θα αποκαλυφτούν μπροστά σας και η ψυχή θα αρχίσει να ηγείται του σώματος που είναι η σωστή ιεραρχία των αναγκών μας". 

Την Μεγάλη Παρασκευή οι άνθρωποι δεν τρώνε, ούτε καν πίνουν νερό για να είναι συμμέτοχοι των παθών του Κυρίου, αλλά η αυστηρή νηστεία δεν ισχύει για τους άρρωστους, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Αυτή η μέρα είναι αργία γιατί παλαιότερα όλοι οι άνθρωποι πήγαιναν στην εκκλησία. Αυτή είναι η πραγματική Θεία Κοινωνία.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου