Όλο και συχνότερα μιλάμε για τα δικαιώματα των παιδιών στη Βουλγαρία και οι αφορμές είναι πολλές και μάλιστα δεν είναι καθόλου εορταστικές. Η Διεθνής Ημέρα Παιδιού, 1^η Ιουνίου, θα περάσει, και ίσως δε θα είναι πιο διαφορετική από τις άλλες για τα μισά παιδιά της Βουλγαρίας, που ζουν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Τέτοια είναι τα στατιστικά στοιχεία, που κοινοποιήθηκαν πριν από μήνες και επηρέασαν αρνητικά την κοινωνία μας.

Είναι αλήθεια ότι ο αριθμός των παιδιών που ζητιανεύουν στους δρόμους μειώνεται. Το πρόβλημα όμως δεν παραμένει κρυφό από το βλέμμα μας. Ταυτόχρονα, τα επιδόματα που χορηγεί το κράτος για ανατροφή παιδιού είναι άκρως ανεπαρκή και η επιτυχημένη ενθάρρυνση της υπεύθυνης γονικής μέριμνας μέσω οικονομικής βοήθειας, προς το παρόν παραμένει μόνο ένας δηλωθείς στόχος.

Αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων των ανηλίκων στη Βουλγαρία είναι ο στόχος που θέτει η συμμαχία μη κυβερνητικών οργανώσεων Εθνικό Δίκτυο για τα Παιδιά. Πρόκειται για φορέα μη κυβερνητικού τομέα που εργάζεται άμεσα με ανηλίκους και οικογένειες απ’ όλη τη χώρα. Το ίδρυμα κυκλοφόρησε πρόσφατα βίντεο στο Ίντερνετ, με το οποίο απευθύνει την έκκληση οι μεγάλοι να μην ανατρέφουν με βία τα παιδιά τους. Στην έντονη καθημερινότητα πολλές φορές συμβαίνει οι γονείς να εκνευριστούν, του οποίου το αποτέλεσμα για την ανατροφή των παιδιών είναι αρνητικό.

"Συχνά το χαστούκι φαίνεται ο μόνος δυνατός τρόπος να αντιμετωπίσουμε δεδομένη κατάσταση, τα παιδιά όμως μπορούν να μάθουν να τηρούν τα όρια με αγάπη και σεβασμό!" ισχυρίζονται οι ψυχολόγοι. Σύμφωνα με τη Ντάνι Κόλεβα, διευθύντρια προγράμματος του Εθνικού Δικτύου για τα Παιδιά, το κράτος πρέπει να δεσμευτεί με σοβαρότερο έλεγχο των παραβατών.

"Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε κοινωνικά ιδρύματα το 2010 ήταν 7 χιλιάδες περίπου", αναφέρει η ίδια. "Η καλή είδηση είναι ότι ο αριθμός τους μειώνεται και τώρα είναι γύρω στις 3 χιλιάδες. Αυξάνεται ο αριθμός των παιδιών που ανατρέφονται από αναδόχους γονείς. Ο αριθμός των παιδιών υπό την κηδεμονία του κράτους όμως δε μειώνεται. Η χώρα μας ακόμη δεν έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της προς τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού – να υποστηρίξει τον γονέα στην φροντίδα για το παιδί του. Η εκτίμηση του οργανισμού μας είναι ότι η υποστήριξη για τη βουλγαρική οικογένεια ακόμη δεν είναι προτεραιότητα. Ως αρχικό βήμα το κράτος μπορεί να αλλάξει ένα μέρος των πολιτικών του και οι πόροι που προορίζονται για τον σκοπό να προσανατολιστούν πιο αποτελεσματικά στην υποστήριξη των οικογενειών. Στη χώρα μας στα τμήματα προστασίας του παιδιού δουλεύουν ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ. ά. Η πρακτική μας δείχνει ότι οι υπάλληλοι αυτοί είναι ολιγάριθμοι, δεν είναι καταρτισμένοι για τον σκοπό και δεν πληρώνονται καλά. Δυστυχώς, μεγάλο πρόβλημα είναι και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διάφορων υπηρεσιών".

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, τα παιδιά που είναι θύματα βίας στη Βουλγαρία είναι 2–3 χιλιάδες ετησίως. Ανησυχητική είναι η τάση ότι ο αριθμός τους δε μειώνεται. "Υπεύθυνος στον αγώνα κατά της βίας είναι ο καθένας μας, πρωταρχικής σημασίας όμως είναι η εργασία των κρατικών θεσμών", λέει η Ντάνι Κόλεβα.

"Ένα κρούσμα οικογενειακής βίας, ασκούμενη από τον πατέρα επί του παιδιού και της μητέρας σε οικογένεια από το Πέρνικ, μας έκανε να ζητήσουμε, ως μη κυβερνητικός οργανισμός, απάντηση από τις κρατικές αρχές. Χάρη σε συναδέλφους μας, επενέβη η Αστυνομία. Το πρόβλημα λύθηκε προς όφελος του παιδιού και της μητέρας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σύμφωνα με τον νόμο, οι αρμόδιες υπηρεσίες προστασίας του παιδιού έπρεπε να εκπονήσουν κοινό σχέδιο συντονισμού και δράσης μέσα σε 24 ώρες. Αυτό όμως συνέβη την πέμπτη ημέρα μετά την υποβολή της καταγγελίας. Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα η υγεία και η ζωή της γυναίκας και του παιδιού ήταν σε κίνδυνο. Το κακό είναι ότι υπάρχουν πολλά παρόμοια παραδείγματα που μιλάνε σαφώς για την αδράνεια των θεσμών που είναι υπεύθυνοι να εργάζονται για την προστασία των παιδιών, ανεξάρτητα από το αν η απειλή είναι στον δρόμο ή μέσα στην οικογένεια", είπε η Ντάνι Κόλεβα, διευθύντρια προγράμματος του Εθνικού Δικτύου για τα Παιδιά.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα