Νεαροί πειραματιστές από δέκα χώρες θα αλλάξουν ριζικά τις ιδέες για τις τέχνες, καταστρέφοντας τους φραγμούς μεταξύ των ξεχωριστών τεχνών. Για δεύτερη φορά το Φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης "180 βαθμοί" μαζεύει νεαρούς δημιουργούς, οι οποίοι με την γλώσσα της μουσικής, του χορού, του θεάτρου, του ντιζάιν και της εικαστικής τέχνης θα προκαλέσουν την περιέργεια των κατοίκων της πρωτεύουσας και θα τους παρασύρουν ως δραστήριους συμμέτοχους στα καινοτομικά τους σχέδια.

Στην βάση αυτού του φεστιβάλ βρίσκονται δύο νέοι, οι οποίοι μένουν στο εξωτερικό, αλλά δουλεύουν για το όνειρά τους στη Βουλγαρία να υπάρχει σκηνή για σύγχρονη μουσική και πειραματικές τέχνες γενικά. Ο Αλεξάνταρ Χατζίεφ μένει στη Φρανκφούρτη και παίζει φαγκότο στο συγκρότημα "Μόντερν", ενώ η Ελίτσα Μπόγκντανοβα – στο Λονδίνο, όπου παίζει βιόλα σε διάφορα συγκροτήματα.

Ιδού τι λέει για το φετινό φεστιβάλ ο Αλεξάνταρ Χατζίεφ: "Είμαστε νεαρό φεστιβάλ – αρχίσαμε το περσινό καλοκαίρι. Τότε κατορθώσαμε χωρίς καμία διαφήμιση να είχαμε γεμάτες αίθουσες. Αυτήν την φορά έχουμε προετοιμάσει ακόμη πιο πλούσιο και ενδιαφέρον πρόγραμμα, στο οποίο δώσαμε το όνομα "εργαστήριο καινοτομικών τεχνών", επειδή θα παρουσιάσουμε τις τέχνες με πρωτότυπο τρόπο, αναμειγνύοντάς τους. Έχουμε 24 καλλιτέχνες από διάφορες χώρες, που θα παρουσιάσουν καινοτομικές τέχνες".

Το φεστιβάλ αρχίζει στις 10 Αυγούστου με νοσταλγία για την δεκαετία του ‘20 του περασμένου αιώνα, ενώ οι κυρίες και κύριοι από το κοινό θα φορούν ρούχα εκείνης της εποχής.

"Θα παρουσιάσουμε ένα καμπαρέ και θα έχουμε πραγματική μαντάμ, η οποία θα κάνει το κοινό να διασκεδάζει ανάμεσα στα διάφορα έργα", λέει ο Αλεξάνταρ Χατζίεφ. "Θα παίξουμε μουσική από την δεκαετία του '20 του περασμένου αιώνα από τον Μπόχουσλαβ Μαρτίνου και άλλους συνθέτες. Η δεκαετία του '20 του περασμένου αιώνα ονομάζεται "τρελά χρόνια" - είναι η περίοδος μεταξύ των δύο πολέμων, όταν η αμερικανική κουλτούρα διεισδύει στην Ευρώπη, η ζωή γίνεται πιο ελεύθερη, ενώ η τζαζ μπαίνει στην σοβαρή μουσική".

"Στο σχέδιο VOX θα παρουσιαστούν μουσικά όργανα από διάφορες εποχές, ενώ σε άλλη σκηνή θα κηρυχθεί πόλεμος μεταξύ της αρχαίας και της σύγχρονης εποχής", συνεχίζει ο Αλεξάνταρ Χατζίεφ. "Θα παρουσιαστούν δύο συγκροτήματα. Το ένα θα είναι με αρχαία όργανα με μουσικούς από την Αγγλία, την Πολωνία και την Λιθουανία, ενώ στο συγκρότημα με σύγχρονα όργανα θα λάβουν μέρος καλλιτέχνες από την Γερμανία, την Ελβετία και την Αμερική".

Στις 13 Αυγούστου, την τελευταία μέρα του φεστιβάλ, το κοινό προσκαλείται να συμμετάσχει σε "οχτώ αναμνήσεις για ένα πάρτι, που δεν έγινε, παρόλο, που το θυμάμαι καλά". Τι νόημα κρύβεται πίσω απ αυτόν τον παράξενο τίτλο;
"Στην ουσία γίνεται λόγος για χορευτικό μουσικό θέατρο. Δραματουργοί είναι ο Μάρκους Τες και ο Αρτούρ Ρομανόβσκι, οι οποίοι έρχονται από το πανεπιστήμιο στο Γκίσεν, ένα από τα πιο διακεκριμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα για πειραματικό θέατρο. Η χορογραφία είναι της Σάρα Μπιτσόκα από την Ιταλία, ενώ οι μουσικοί είναι από το συγκρότημα "Μοντέρν". Σ' αυτήν την παράσταση οι χορευτές όχι μόνο χορεύουν, αλλά και παίζουν διάφορα όργανα, ενώ οι μουσικοί χορεύουν. Με λίγα λόγια – όλοι κάνουμε τα πάντα και είμαστε καλλιτέχνες στη σκηνή".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα