Ο περίπατος στα περίχωρα της Σόφιας με μηχανάκι είναι μια από τις νεότερες ατραξιόν για τους επισκέπτες και τους κατοίκους της πρωτεύουσας που αγαπούν τις συναντήσεις με τη φύση και την ασυνήθιστη διασκέδαση και χαλάρωση στο ύπαιθρο.

Δύο νέοι, οι φίλοι Ιβάιλο Νότεφ και Μπόγκνταν Ντιμιτρόφ που εδώ και χρόνια είναι παθιασμένοι χρήστες των σκούτερ είναι πεπεισμένοι ότι από την άποψη αυτή ο κόσμος είναι πολύ πιο διασκεδαστικός, και αποφασίζουν να μοιραστούν τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους με περισσότερους ανθρώπους. Δηλαδή, αποφασίζουν να οργανώσουν εκδρομές με μηχανάκι.



Μια και στη Βουλγαρία κάτι παρόμοιο δεν προσφέρεται, αποκτούν τις απαραίτητες γνώσεις από την εμπειρία των άλλων ευρωπαϊκών χώρων. Στο Λονδίνο, το Παρίσι, την Βαρκελώνη οργανώνονται παρόμοιες εκδρομές σε αστικό περιβάλλον, ακόμα πιο πολύ τα σκούτερ είναι αυτόματα, απαιτώντας πολύ λιγότερη ενέργεια εκ μέρους του αναβάτη για να οδηγηθούν. Στην πρωτεύουσα, όμως, με την βαριά κυκλοφορία της, η μετακίνηση αυτή είναι τελικά μια ακραία εμπειρία. Έτσι, οι φίλοι αποφάσισαν να οργανώσουν εκδρομές στα περίχωρα της Σόφιας, όπου υπάρχουν πολλά να όμορφα τοπία και αξιοθέατα.

"Η ιδέα ξεκίνησε από το γεγονός ότι γύρω από τη Σόφια υπάρχουν πολλά μοναστήρια και ιστορικά αξιοθέατα", λέει ο Μπόγκνταν Ντιμιτρόφ. "Μόνο στα περίχωρα της πρωτεύουσας μπορείτε να επισκεφτείτε περίπου 40 μοναστήρια, που λειτουργούν. Πώς δημιουργούμε τις εκδρομές μας; Κάνουμε μια διαδρομή προς έναν προορισμό που δεν έχουμε επισκεφθεί, εξερευνούμε τα ενδιαφέροντα στοιχεία που σχετίζονται με τα αξιοθέατα, και στη συνέχεια τα συζητάμε με στους ανθρώπους που έχουν επιλέξει να ταξιδέψουν μαζί μας. Υπάρχουν μοναδικοί ναοί που εντυπωσιάζουν και τους άπιστους ανθρώπους. Και πηγαίνουμε σε εκείνα τα μέρη που συνδέονται με τη θρησκεία, εξετάζοντας τους ως ενδιαφέροντα σημεία. Και στο δρόμο μπορούμε να καθίσουμε σε ένα ξέφωτο και να κάνουμε πικνίκ".

Ένα ενδιαφέρον τελικό σημείο είναι και το μοναστήρι κοντά στο χωριό Γκόρνι Μπογκρόφ. Εκεί στο μικρό εκκλησάκι του Άγιου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου βρίσκεται και μοναδικό εύρημα - ένα θαυματουργός λίθος που... μεγαλώνει και αυξάνεται (στη φωτογραφία αριστερά). Σύμφωνα με την φήμη, μεταφέρθηκε εκεί από Γολγοθά τον 13ο αιώνα από τους Ιππότες Σταυροφόρους. Πέρα από αυτό που μεγαλώνει, ο λίθος βοηθά σε διάφορες ασθένειες και γι' αυτό οι άνθρωποι πηγαίνουν εκεί για να θεραπευθούν.

Σύμφωνα με ποια κριτήρια οι δυο φίλοι επιλέγουν τις διαδρομές τους;
"Πρέπει να έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για το μοναστήρι, το οποίο θα επισκεφθούμε. Επίσης, ο δρόμος πρέπει να είναι καλός γιατί η πλειοψηφία των σκούτερ έχουν τροχούς μικρότερης διαμέτρου από τις μοτοσικλέτες και δεν μπορούμε να τους χρησιμοποιούμε σε χωματόδρομους και αποφεύγουμε τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους. Προσπαθούμε τα αξιοθέατα να βρίσκονται κοντά στη Σόφια, σε απόσταση μιας ώρας στην μία κατεύθυνση, επίσης με θέση για πικνίκ ή κάποιο άλλο αξιοθέατο στο δρόμο", εξηγεί ο Μπόγκνταν.

Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα, γιατί η κίνηση στους δρόμους της πρωτεύουσας είναι μια ακραία εμπειρία. Ρωτάμε τον Μπόγκνταν ποιο το απαραίτητο για να αλλάξει η κατάσταση.
"Απλώς να ακολουθούνται οι κανόνες και να μην βιάζεστε πάρα πολύ. Στη Σόφια τα φανάρια συνήθως αλλάζουν φώτα σε ένα λεπτό ή δύο το πολύ. Είναι επίσης σημαντικό ο καθένας να βγάζει φλας όταν θα κάνει στροφή και να μη σταματά απότομα, λόγω της μικρής απόστασης από το άλλο όχημα. Ίσως αυτό θα αλλάξει την κυκλοφορία, ακόμη και με τα πολλά αυτοκινήτα. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο καθένας λέει "Εγώ είμαι! Τώρα είναι η σειρά μου, θα πάω πρώτα. Είμαι ο πιο σπουδαίος". Και για τις μοτοσικλέτες, και τα μηχανάκια κάθε είδους είναι επικίνδυνο και για τα σκούτερ περισσότερα. Όταν σε βλέπουν ότι είσαι με μικρό μηχανάκι, λένε "Ω, αυτός κινείται πολύ σιγά" και το προσπερνούν. Ειδικά αν οδηγείς προς τα δεξιά, είναι στην πραγματικότητα πιο επικίνδυνο για μας, επειδή αποφασίζουν ξαφνικά να σε προσπεράσουν από την δεξί σου πλευρά και όχι στην αριστερή λωρίδα".

Ολοκληρώνουμε τη συνάντηση με μια έκκληση για μεγαλύτερη ανεκτικότητα και προσοχή στο δρόμο και με ευχές για επιτυχία στη πρωτοβουλία των δυο νέων βουλγάρων.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα
Φωτογραφίες: προσωπικό αρχείο