Η μουσική είναι οικογενειακό επάγγελμα, είναι η κληρονομιά της Ναντέζντα Γιότσοβα από το στενό της συγγενικό περιβάλλον. Τελειώνει τη μέση εκπαίδευσή της στην τάξη πιάνου του Εθνικού Μουσικού Σχολείου "Λιουμπομίρ Πίπκοφ", ενώ σε συνέχεια σπουδάζει την ίδια ειδικότητα και στη Μουσική Ακαδημία της Σόφιας.

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που συνέβαλλαν στην επαγγελματική της εξέλιξη;
"Η Αντονίνα Μπόνεβα, η πρώτη δασκάλα μου, που είναι όχι μόνο δασκάλα, όχι μόνο σύντροφός μου στα πιο σημαντικά μου χρόνια, αλλά και δική μου πολύ στενή φίλη και σύμβουλος μου", λέει η Ναντέζντα Γιότσοβα. "Μαζί της περάσαμε διαρκή πορεία – 12 χρόνια. Νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα που με έμαθε. Σαν παιδί προτιμούσα να παραβρίσκομαι στις πρόβες της μητέρας μου που ήταν βιολίστρια στη Συμφωνική ορχήστρα της Εθνικής Ραδιοφωνίας της Βουλγαρίας, του παππού μου – ομποΐστα στη Φιλαρμονική της Σόφιας, του θείου μου – κλαρινετίστα στη Νέα Συμφωνική Ορχήστρα. Να προσθέσω και ότι ο πατέρας μου είναι τυμπανιστής, μουσικοσυνθέτης και καθηγητής. Συσσώρευσα πολλές εμπειρίες από τα όσα άκουγα, αλλά δεν ήθελα πολύ - πολύ να παίζω. Ίσως το σημαντικότερο που η κα Μπόνεβα έκανε για μένα ήταν να με ενθαρρύνει. Ακόμα τότε ασχολούμουν σοβαρά με τη μουσική δωματίου. Στην Μουσική Ακαδημία εξαιρετική υποστήριξη είχα από τον μεγάλο πιανίστα και παιδαγωγό, τον καθηγητή Αντόν Ντίκοφ. Μεγάλο ρόλο στην εξέλιξή μου έχει και ο καθηγητής Βασίλ Καζαντζίεφ – διάσημος βιολοντσελίστας που δίδασκε μουσική δωματίου. Σε συνέχεια έκανα master στο Ανόβερο στον καθηγητή Γκέριτ Τσίτερμπαρτ και στην τάξη του για σολίστες. Είναι πολύ δραστήρια προσωπικότητα στο Ανόβερο. Τώρα ασχολούμαι με σύνθεση μουσικής και διδασκαλία".

"Οι διαγωνισμοί είναι κάτι κανονικό στη Βουλγαρία, ιδιαίτερα στη νεαρή ηλικία. Θυμάμαι ότι ηλικίας 12 ετών κέρδισα το πρώτο βραβείο μου στο διαγωνισμό για νεαρά μουσικά ταλέντα, στη συνέχεια βραβεία από το διαγωνισμό αμερικανικής μουσικής στη Βάρνα, καθώς και σε διεθνές φόρουμ στην Αδριανούπολη κ.λ.π. Είμαι σίγουρη ότι άνθρωπος μπορεί να κάνει καριέρα και χωρίς διαγωνισμούς. Τα βραβεία είναι κάτι καλό, αλλά όχι το σημαντικότερο. Εμένα προσωπικά με οδηγεί η αγάπη μου προς τη μουσική και η πεποίθηση, ότι αυτός είναι ο προορισμός μου, έτσι το νιώθω".

Στα τέλη Οκτωβρίου η γνωστή Βουλγάρα βιολίστρια Στόικα Μιλάνοβα θα τιμήσει σημαντική επέτειο με κοντσέρτο στην αίθουσα του Εθνικού Μουσικού Σχολείου. Μαζί της θα παίξει και η Ναντέζντα Γιότσοβα.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα