Για δεύτερη συνεχή χρονιά ο ταλαντούχος ζωγράφος Ντιμίταρ Χίνκοφ έλαβε μέρος στο Φθινοπωρινό Σαλόνι των Τεχνών στο Παρίσι, που είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα μετά τη Διεθνή Έκθεση Οπτικών Τεχνών. Αυτό το μοναδικό γεγονός διεξάγεται από το 1903. Στο πολιτιστικό φόρουμ έχουν συμμετάσχει προσωπικότητες του καλλιτεχνικού κόσμου όπως οι Ματίς, Σεζάν, Γκογκέν, Πικάσο.

Περισσότερα από 15 χιλιάδες άτομα επισκέπτονται το Σαλόνι κάθε φθινόπωρο – κριτικοί τέχνης, γκαλερίστες, ζωγράφοι και λάτρεις των τεχνών. Σχεδόν έναν χρόνο επιλέγονται οι συμμετέχοντες και τα έργα τους. Παρουσιάζονται πάνω από 800 δημιουργούς απ’ όλο τον κόσμο σε διάφορες κατηγορίες – ζωγραφική, γραφική, γλυπτική, καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις, βίντεο τέχνη, και οι ζωγράφοι είναι μια μικρή ομάδα 70-80 ατόμων.

Ο Ντιμίταρ Χίνκοφ μας είπε λεπτεομέρειες για το έργο του που επιλέχθηκε για τη φετινή έκδοση του Σαλονιού: "Η επιλογή είναι πολύ προσεκτική. Είχα την τιμή να παρουσιαστώ μαζί με τον ακαδημαϊκό Σβετλίν Ρούσεφ, ο οποίος συμμετέχει για 35^η χρονιά. Το έργο μου λέγεται "Από τις δύο πλευρές του τείχους". Με έμπνευσε το Τείχος του Βερολίνου, με τον διαχωρισμό και την ενοποίηση που συμβολίζει. Το έργο μου αποτελείται από δύο μέρη και σχετίζεται με την αντίληψη για τα σύνορα που θέτουμε εμείς μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης. Η ιδέα μου είναι να δείξω τις διαφορές μεταξύ των δύο κόσμων και ταυτόχρονα τη βαθιά ομοιότητά τους. Πρόκειται για δύο φυσιογνωμίες – η μία είναι ποικιλόχρωμη, σε καμβά, γεμάτη πολλά συναισθήματα και ευφορία. Η άλλη είναι πάνω σε μέταλλο, πολύ ψυχρή, γκρίζα, βιομηχανική. Τέτοια είναι η ιστορία μερικών φωτογραφιών της δεκαετίας του ’70 του 20^ου αιώνα, με τις οποίες θέλω να δείξω πώς βλέπω την εικόνα της γυναίκας από τότε, μεταφερόμενη στη σύγχρονη εποχή, καθώς και τον εσωτερικό κόσμο μας συγκρινόμενο με την εξωτερική εικόνα μας. Χρώμα και ελευθερία ενάντια στους περιορισμούς, τη λύπη και την κατάθλιψη… Αυτή η αντίληψή μου βρήκε πολύ θερμή υποδοχή στο Φθινοπωρινό Σαλόνι των Τεχνών στο Παρίσι".

Η καινοτομική προσέγγιση του ζωγράφου στην εξέταση του θέματος είναι ορατή στην αντιπαράθεση του μετάλλου με τον καμβά. Στο έργο του ο Ντιμίταρ Χίνκοφ εφαρμόζει και νέα τεχνοτροπία, αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών. Φέτος ο Ντιμίταρ υποστήριξε διδακτορική διατριβή με θέμα τις νέες τεχνοτροπίες και υλικά στον πίνακα ζωγραφικής. Τώρα ο καλλιτέχνης προσανατολίζεται σε παγκόσμια θέματα όπως η φύση, η οικολογία, τα κρατικά σύνορα, οι μεταναστευτικές εξελίξεις κ. ά. Έξω από το ατελιέ του, ο ζωγράφος εμπνέεται πάρα πολύ από τους φοιτητές, στους οποίους διδάσκει στη Βουλγαρία και το εξωτερικό. Θέλει να τους μάθει να αντιλαμβάνονται τη ζωγραφική ως εσωτερική ανάγκη, συναίσθημα, ελευθερία, και να μη φοβούνται να δοκιμάζουν.

Ο Ντιμίταρ Χίνκοφ είναι ζωγράφος τρίτης γενιάς, εγγονός του διάσημου Βουλγάρου ζωγράφου Χρήστο Μπογιατζίεφ και γιος της καθηγήτριας Άννα Μπογιατζίεβα. Ιδού οι αναμνήσεις του ζωγράφου από τα παιδικά του χρόνια: "Η ατμόσφαιρα, στην οποία μεγάλωσα ήταν καλλιτεχνική. Από μικρός περνούσα τις μέρες μου στο ατελιέ του παππού μου, όπου ζωγραφίζαμε μαζί. Εκεί έμαθα πολύτιμες κλασικές τεχνοτροπίες. Ο παππούς μου είναι ένας από τους πρώτους αποφοίτους της Ακαδημίας Καλών Τεχνών, πολύ καλός ζωγράφος – πορτρετίστας, απ’ τον οποίο έμαθα όλα τα μυστικά της ρεαλιστικής προσωπογραφίας. Γρήγορα άφησα την κλασική ζωγραφική και προσανατολίστηκα σε νέες κατευθύνσεις. Προσπαθώ να δίνω ορισμένο μήνυμα στους πίνακές μου. Για μένα είναι σημαντικό να αγγίξω με κάποιο τρόπο την  ψυχή των ανθρώπων. Αν συμβεί, αυτό σημαίνει ότι έκανα τη δουλειά μου", λέει ο Ντιμίταρ Χίνκοφ.

Αυτές τις ημέρες ο ζωγράφος θα συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Κωνσταντινούπολη και το Βερολίνο και θα κλείσει το έτος με ατομική έκθεση στο Βουλγαρικό Κέντρο Πολιτισμού στο Παρίσι.

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα