Όπως το 2009, η Ρωσία σταμάτησε την παροχή φυσικού αερίου στην Ουκρανία, μια και δεν πληρώθηκαν προκαταβολικά οι απαιτούμενες ποσότητες και η Ουκρανία απάντησε απαγορεύοντας τις εισαγωγές ρωσικού αερίου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα προβλήματα των δυο χωρών δεν μας απασχολούν. Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι, μια και ο αγωγός, ο οποίος προμηθεύει την Κεντρική και την ΝΑ Ευρώπη, φυσικά και την Βουλγαρία, περνά μέσα από το έδαφος της Ουκρανίας. Εκτός αυτού, ο Διευθυντής της Gazprom, Αλεξέι Μίλερ, προειδοποίησε, ότι η άρνηση της Ουκρανίας εγκυμονεί κινδύνους για την μεταφορά του καύσιμου προς την Ευρώπη. Το κακό είναι ότι είμαστε και πάλι απροετοίμαστοι, όπως στην κρίση του 2009, όταν χρειάστηκε να περάσουν δυο χειμωνιάτικοι μήνες πριν αρχίσουν να λειτουργούν με κάρβουνο τα εργοστάσια θέρμανσης. Τώρα μας καθησυχάζουν ότι από την Ουκρανία περνούν δυο αγωγοί. Ο ένας μεταφέρει αέριο στην Ευρώπη και για την Βουλγαρία και ο δεύτερος εφοδιάζει την ίδια την χώρα. Υποθέτουμε ότι η Gazprom δεν σκοπεύει να περιορίσει την μεταφορά αερίου, ειδικά προς την δική μας κατεύθυνση, μια και αυτό θα έβλαπτε τα οικονομικά της σε μια εποχή που οι τιμές του πετρελαίου είναι χαμηλές. Με λίγα λόγια, η κατάσταση δεν προκαλεί ανησυχία. Η υπουργός Ενέργειας, Τεμενούζκα Πετκόβα, μας καθησύχασε, ότι η ανάλυση την οποία έκαναν έδειξε ότι δεν υπάρχουν λόγοι για αλλαγές στο εθνικό και διαμετακομιστικό δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου καθώς και ότι αυτά δεν διατρέχουν κίνδυνο. Όμως ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπόικο Μπορίσοφ, δήλωσε, από την Κίνα, την ανησυχία του για την μείωση της πίεσης στο δίκτυο, σαν αποτέλεσμα από την διακοπή παροχής αερίου στην Ουκρανία. Η υπουργός Ενέργειας δήλωσε, ότι η αυξομειώσεις της πίεσης είναι στα μέτρα του φυσιολογικού και ότι η πίεση βρίσκεται στο πλαίσιο των συμφωνημένων προδιαγραφών. Ναι μεν, αλλά μέχρι πότε;

Το αποθηκευμένο αέριο, στο Τσίρεν, είναι μεν γεμάτο κατά 90%, με 450 εκατομμύρια κ.μ. φυσικού αερίου, αλλά μπορεί να μας καλύψει, αν και όχι απόλυτα, μόνο για 100 ημέρες. Ο λόγος είναι, ότι τον χειμώνα η καθημερινή κατανάλωση ανέρχεται στα 8-10 εκατομμύρια κ.μ. ημερησίως και από το Τσίρεν μπορούμε να παίρνουμε μόνον 4.5 εκατομμύρια.

Η αλήθεια είναι, ότι παρά την κρίση αερίου του 2009 και τα μέτρα και τις στρατηγικές που ανακοινώθηκαν, μέχρι σήμερα δεν κατασκευάστηκε τίποτα κι απ’ όλα όσα κατασκευάζονται, το όφελος της Βουλγαρίας είναι ελάχιστο. Συνέχεια γίνεται λόγος για διάφορα «ρεύματα», για σταθμούς διαμοιρασμού και άλλα, αλλά δεν γίνεται το απλούστατο και συντομότερο- η σύνδεση του συστήματος μεταφοράς φυσικού αερίου με αυτά των γειτονικών χωρών. Για την σύνδεση αυτή και την αναγκαιότητα της ολοκλήρωσης του έργου σε σύντομο χρονικό διάστημα και με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, μίλησε, μέσα στην εβδομάδα, και η Κομισιόν. Η εκπρόσωπος της επιτροπής ενέργειας, Άνα- Κάιζα Ιτκόνεν, ανακοίνωσε, ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιουνκέρ, έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών στην Κεντρική και ΝΑ Ευρώπη και στην Βουλγαρία, με στόχο να έχει η κάθε χώρα τουλάχιστον τρεις διαφορετικές πηγές προμηθειών φυσικού αερίου. Η μόνη, όμως, πηγή που διαθέτει η Βουλγαρία είναι η Ρωσία και μάλιστα με τον αγωγό ο οποίος περνά από την Ουκρανία. Σε περίπτωση που σταματήσει η παροχή του φυσικού αερίου, τότε θα κρυώσουμε όπως κρυώσαμε πριν έξι χρόνια και κανείς δεν θα βρεθεί να μας ζεστάνει.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης