Μπαίνω στο ιατρικό κέντρο του δρ Στέρεφ και κατευθύνομαι προς το ιατρείο της Τάνια Μίλατσιτς, δόκτορα εμβρυολογίας και διευθύντρια εμβρυολογικού και ανδρολογικού τμήματος του συγκροτήματος. Ανυπομονώ να μου πει πότε και γιατί διάλεξε αυτό το επάγγελμα.

"Όταν ήμουν 14 χρονών, είδα ένα ντοκιμαντέρ για την εξωσωματική γονιμοποίηση. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση και τότε αποφάσισα να ασχοληθώ μ' αυτό. Οι καθηγητές στο τμήμα βιολογίας του πανεπιστημίου, όμως, μου είπαν πως αυτό είναι πολύ μικρός τομέας στη Βουλγαρία και ότι κυρίως ιατροί και όχι βιολόγοι ασχολούνται μ' αυτό. Κατά την γνώμη τους δεν μπορούσα να προβληθώ επαγγελματικά".

Η Τάνια, όμως, κατορθώνει να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να προβληθεί στο επάγγελμα. Ανεξάρτητα από τα συγκινητικά επιτεύγματα στην εργατική της θέση, η Τάνια βιάζεται να φύγει από το νοσοκομείο, για να μπει στο δεύτερο ρόλο της – συζύγου και μητέρας. Πριν χρόνια η οικογένεια Μίλατσιτς ήθελε πολύ να έχει παιδιά, αλλά δεν γινόταν. Έπρεπε να περιμένουν πολύ, αλλά τελικά η Τάνια γέννησε όχι ένα, αλλά δύο αγοράκια-δίδυμα. Η χαρά ήταν μεγάλη, αλλά η καθημερινότητα αργά και σίγουρα κυρίευσε την ημέρα της.

"Συνειδητοποίησα, ότι επέστρεψα στη δουλειά πολύ νωρίς – τα παιδιά ήταν μόλις 9 μηνών. Μου έλειπε πολύ η επαφή με τα παιδιά μου. Ξέρω πως δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, αν και ο ένας γιός μου υποσχέθηκε να φτιάξει μηχανή του χρόνου, με την οποία να μας κάνει πιο νέους μία μέρα. Εύχομαι σε όλους να νοιώσει την ευτυχία από το να έχει παιδιά.

Τώρα τα δίδυμα είναι 8 χρονών, πάνε σχολείο, αλλά επίσης παίζουν μπάσκετ και τένις, κάνουν μαθήματα λογοτεχνίας και γερμανικών. Μετά τα μαθήματα κάνουν βόλτα στο πάρκο, ποδήλατο, πατινάζ. Μαζί τους πάντα είναι οι γονείς, που έχουν βρει τον τρόπο να συνδυάζουν δουλειά, παιδιά, καθημερινές δραστηριότητες. Κάθε Τετάρτη η Τάνια δουλεύει από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ πάνω σε δύσκολες υποθέσεις, που συνδέονται με το επάγγελμά της, ενώ τουλάχιστον τρία χρόνια συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια, που συνδέονται με την αναπαραγωγική υγεία, την στειρότητα κλπ. Μέχρι τώρα συμμετείχε σε 50 τέτοιες συναντήσεις, παρουσίασε διαλέξεις και επιστημονικές εκθέσεις, κυρίως στην Ευρώπη.

Παρά το δύσκολο πρόγραμμα της ημέρας της η Τάνια πάντα βρίσκει χρόνο για θετικά συναισθήματα. Στην ερώτηση ποια είναι η αγαπημένη της στιγμή στην δουλειά, απαντά έτσι: "Ο Ευαγγελισμός – τώρα ερχόμαστε σε επαφή με όλες τις οικογένειες, τις οποίες έχουμε βοηθήσει. Το νοσοκομείο γεμίζει από παιδιά. Σε κάθε διάδρομο βλέπεις μωρά και μεγαλύτερα παιδάκια. Με γεμίζουν θετική ενέργεια, αν και δεν με γνωρίζουν και δεν ξέρουν ποιος δουλεύει στο εργαστήριο. Αυτή η ενέργεια με βοηθά να συνεχίσω".

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα