Κάθε άνοιξη με τη γέννηση της νέας ζωής oχριστιανικός κόσμος γιορτάζει την εορτή των εορτών – την Ανάσταση του Χριστού. Oι Βούλγαροι αποκαλούν το Πάσχα - «Великден» /Μεγάλη ημέρα/ επειδή εμπνέει ελπίδα για αιώνια ζωή και σωτηρία. Για αυτό, η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα πανηγυρική. Η σκέψη για τη φωτεινή εορτή ενώνει και αλλάζει όλους, ενώ οι διαφορές και η εχθρότητα αποχωρούν μπροστά στη δύναμη της αγάπης και της ταπεινότητας. Από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι το Πάσχα οι ναοί σε ολόκληρη τη χώρα γεμίζουν πιστούς κάθε ηλικίας.

Οι ειδικές λειτουργίες, προσελκύουν και προετοιμάζουν τους πιστούς για το μεγάλο γεγονός. Παρά το γεγονός ότι είναι πανομοιότυπες ως προς την ουσία τους, η Θεια Λειτουργία έχει τις ιδιαιτερότητές της στις διάφορες εκκλησίες, τόσο στην πόλη όσο και σε διάφορα μέρη της χώρας. Σε κάθε μια απ’ αυτές ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να αγγίξει τα διάφορα στυλ ασμάτων χαρακτηριστικών για την Ορθοδοξία. Στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι οι αγγελικές φωνές της μικτής χορωδίας αφήνουν σιωπηλούς τους ξένους, που έρχονται στη χώρα μας για τις γιορτές. Σε άλλες εκκλησίες, όπως τον Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και στα μοναστήρια μπορείτε να ακούσετε το χαρακτηριστικό ανατολικό ή βυζαντινό στυλ, που εκτελείται από άνδρες. Σε αντίθεση με τη δυτική λειτουργία, δεν υπάρχουν μουσικά όργανα. Οι φωνές ενώνονται σε ένα σύνολο, για να τονιστεί η ιδέα της ενότητας του Θεού. Έτσι εκφράζεται η απίστευτη επίδραση της ορθόδοξης μουσικής, που υψώνει την προσευχή με τη δύναμη της φωνής.

«Στη Βουλγαρία έχουμε μια καλά διατηρημένη μουσική παράδοση που σχετίζεται με το χορωδιακό τραγούδι» εξηγεί ο ξεναγός Γκεόργκι Τόντοροφ, ο οποίος εδώ και χρόνια ασχολείται με προσκυνηματικό τουρισμό. – Επί του παρόντος, οι λειτουργίες μας περιλαμβάνουν μικτά στυλ - βουλγαρικό, ρωσικό, βυζαντινό - συνεχίζει ο ίδιος. – Το καθένα έχει την ομορφιά του, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι παρακολουθούν τη λειτουργία ως παρατηρητές. Για να αισθανθούμε τη δύναμη της γιορτής πρέπει να ξέρουμε κάθε στιγμή τι λέει ο ιερέας, τι κάνει, τι είναι ο συμβολισμός και πώς εμείς οι παραβρισκόμενοι να παρακολουθούμε τη λειτουργία. Αλλιώς, απλώς την απολαμβάνουμε την αισθητική – την όμορφη ερμηνεία και τις αξιοπρεπείς τελετές και μόνο αυτά. Όταν οι ξένοι επισκέπτονται τους ναούς μας κατά τη διάρκεια αυτών των εορτών, είναι σημαντικό να αποκτήσουν όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του βουλγαρικού πολιτισμού. Όταν έρχεστε το Πάσχα στην Ορθόδοξη Εκκλησία θα πρέπει να εκτιμήσετε την έννοια της λειτουργίας, η οποία έχει διατηρήσει την αλήθεια για τον Χριστό σε εικόνες και ομορφιά. Εκτός από το να το αισθάνεσαι πρέπει κα να το κατανοείς».

Και εδώ είναι ο ρόλος του ξεναγού, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει καλά όχι μόνο την ιστορία αλλά και τις χριστιανικές παραδόσεις, χαρακτηριστικές για τις διαφορετικές χώρες στον κόσμο για να είναι σε θέση να προσφέρει στους ξένους τις απαραίτητες πληροφορίες:

«Ο μεγαλύτερος θησαυρός της Βουλγαρίας - είναι η Ορθοδοξία και πρέπει να μπορούμε να την παρουσιάσουμε στους επισκέπτες από το εξωτερικό. Είμαστε Χριστιανοί και όταν οι ξένοι επισκέπτονται τους ναούς μας πρέπει να τονίσουμε ότι είμαστε μια από τις λίγες χώρες που τον έχουν διατηρήσει σε όλες τις εκφάνσεις του - μέσω των αγιογραφιών, των ασμάτων, της κατασκευής ναών, εκκλησιαστικών και σλαβικών κείμενων. Έχουμε αξιόλογα παραδείγματα μεταξύ των προσωπικοτήτων που αφοσιώθηκαν στον Θεό στη βουλγαρική ορθόδοξη πνευματική κληρονομιά. Μεταξύ αυτών είναι: ο Άγιος Βόρις – ο βαπτιστής του βουλγαρικού λαού, ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλα, ο Άγιος Ιωάννης Κουκουζέλης - ο αγγελόφωνος στην εκκλησιαστική μουσική, ο Όσιος Ποιμήν ο Ζωγραφίτης στην αγιογραφία. Σε κάθε εκδήλωση του ορθοδόξου πολιτισμού ξεχωρίζουν μεγάλα ονόματα και αυτό θα πρέπει να είναι το έμβλημα της Βουλγαρίας.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα