Φέτος κλείνουν 160 χρόνια από τα εγκαίνια των πρώτων πολιτιστικών κέντρων στη Βουλγαρία. Σήμερα οι άνθρωποι εκτιμούν τη δραστηριότητα αυτών των πολιτιστικών οάσεων ειδικά στις μικρές πόλεις και στα χωριά όπου συνεχίζουν να έχουν διαφωτιστικό ρόλο. Τα βουλγάρικα πολιτιστικά κέντρα δεν είναι απλά χώροι εκδηλώσεων αλλά αποτελούν και έδρα εκπαιδευτικών συλλόγων. Στα πολιτιστικά μας κέντρα πλανάται το βουλγάρικο πνεύμα που προσπαθεί συνεχώς να τελειοποιείται.

Τα πολιτιστικά κέντρα συνήθως φέρουν το όνομα πολιτιστικών φορέων, διανοούμενων και ιστορικών προσωπικοτήτων. Τα κτίριά τους διαθέτουν βιβλιοθήκη, στις αίθουσές τους διεξάγονται μαθήματα χορού, μουσικής, ξένων γλωσσών, δραματικής τέχνης και λογοτεχνικές βραδιές ενώ στα αμφιθέατρά τους λαμβάνουν χώρα πλήθος εκδηλώσεων σημαντικές για τον πληθυσμό ενός τόπου.

Φέτος ετοιμάζεται να λειτουργήσει ένα νέο πολιτιστικό κέντρο στην πόλη Μπουργκάς της Μαύρης Θάλασσας. Τη διοίκησή του έχει ήδη αναλάβει η Λίνα Σλάβοβα που ηγείται μιας ομάδας ενθουσιαστών οι οποίοι πιστεύουν πως η τοπική κοινωνία έχει ανάγκη από ένα μέρος στο οποίο να βιώνει την πολιτιστική της συνοχή.

«Είμαστε μια ομάδα από ανθρώπους που έχουμε επιστρέψει από το εξωτερικό για να στηρίξουμε τη γενέτειρά μας το Μπουργκάς, λέει η κυρία Σλάβοβα. Συζητάμε εδώ και καιρό πως υπάρχει ανάγκη για έναν πολιτιστικό κοινωνικό κόμβο στην πόλη μας και συνειδητοποιήσαμε πως αυτό που έχουμε υπόψη μας είναι στην ουσία ένα πολιτιστικό κέντρο. Σήμερα οι έννοιες για πολιτισμό και αξίες είναι μπερδεμένες και ελπίζουμε μέσω της καλλιέργειας και της τέχνης να δώσουμε ώθηση στην κοινωνία μας. Θέλουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των πολιτών αλλά και να δώσουμε μια σύγχρονη διάσταση σ’ αυτόν τον αναγεννησιακό θεσμό. Από τότε που ανακοινώσαμε την ίδρυση του πολιτιστικού μας κέντρου κάθε μέρα λαμβάνουμε τηλεφωνήματα και προτάσεις. Προς στιγμή σχεδιάζουμε διαλέξεις, σεμινάρια και συζητήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, αναζητάμε εναλλακτικές λύσεις για μακροχρόνια προβλήματα. Από το κράτος και τον δήμο δεν έχουμε ακόμα επικοινωνία. Ενοικιάζουμε τον χώρο και προσπαθούμε να βρούμε χρηματοδότες. Συμμετέχουμε σε ευρωπαϊκά προγράμματα και διοργανώνουμε καμπάνιες. Υπάρχουν αρκετές δυνατότητες και το μόνο που πρέπει να κάνει κανείς είναι να δραστηριοποιηθεί. Θέλουμε να δείξουμε στον κόσμο πως τα πολιτιστικά κέντρα δεν είναι απαρχαιωμένη ιδέα. Εγώ είμαι δικηγόρος, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου είναι αρχιτέκτονες, φωτογράφοι, εκδότες, μουσικοί. Σκοπός μας είναι να συγκεντρωθούμε όλοι εμείς οι δραστήριοι άνθρωποι της πόλης, οι διοργανωτές φεστιβάλ, οι άνθρωποι του θεάτρου και να ενώσουμε την ενέργειά μας για το καλό της πόλης. Μας τονώνει η ανταπόκριση των ανθρώπων όταν δηλώνουμε την ανάγκη μας από βοήθεια. Όταν ανακαινίζαμε το κτίριο στείλαμε την έκκλησή μας μέσω των κοινωνικών δικτύων και μας συμπαραστάθηκαν 12 άτομα ηλικίας από 25 έως 55 ετών. Απ’ ό, τι φαίνεται οι άνθρωποι έχουν ανάγκη απλά να οργανωθούν, κάποιος να δώσει μια καλή ιδέα και να πείσει τους άλλους πως η προσπάθεια αξίζει».

Ο νέος χώρος ονομάζεται «Χαμαλόγκικα». Από πού προέρχεται το όνομα αυτό;

«Το όνομά μας έχει πλήθος ερμηνείες, εξηγεί η Λίνα. Μας αποκαλούν πολιτιστικούς χαμάληδες αλλά και το οφείλουμε στην πρώτη πρωτοβουλία μας που συμπεριλάμβανε αιώρες, που στα βουλγάρικα λέγονται «χαμάκ»
και διάβασμα βιβλίων που είναι μια διαδικασία συνδεδεμένη με τον λόγο. Παίξαμε με τις λέξεις και προέκυψε η «Χαμαλόγκικα» που μας έμεινε σαν υποκοριστικό. Δεν είμαστε έτοιμοι για επίσημα εγκαίνια, πρόσφατα δεν είχαμε καν τοίχους, αλλά ελπίζουμε να βρούμε ομοϊδεάτες. Όταν βασίζεσαι σε εθελοντική εργασία δεν μπορείς να δεσμεύεσαι με προθεσμίες αλλά είμαι σίγουρη πως όλοι θα προσέξουν την πρόοδό μας και την τόλμη, με την οποία ξεκινάμε ένα τέτοιο εγχείρημα».