Με μια πρώτη ματιά, η Βουλγαρία είναι από τις καλύτερες υποψήφιες χώρες για το ευρώ. Πρόκειται για ένα βήμα που πρέπει να πραγματοποιηθεί, βάση της Συνθήκης ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την άλλη όμως, το βουλγαρικό νόμισμα είναι συνδεδεμένο με το ευρώ και στην πράξη, 1 ευρώ ισούται πάντα με 2 Λέβα Βουλγαρίας. Αυτό είναι ένα είδος αρραβώνα, της Βουλγαρίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος, συνήθως, εκφράζεται μόνο όταν υπάρχουν θερμά συναισθήματα μεταξύ των μελλοντικών νεόνυμφων, οι οποίοι υπόσχονται να περιμένουν λίγο ο ένας στον άλλο, μέχρι τον γάμο.

Ναι μεν, αλλά στην περίπτωση της Βουλγαρίας και του ευρώ, το ζευγάρι άρχισε να γερνά, αρκετές ρυτίδες έχουν εμφανιστεί στα, αρχικά, λαμπερά από την ευτυχία πρόσωπα και τα συναισθήματα έχουν χάσει αρκετό από το αρχικό πάθος και την αμοιβαία αγάπη και υποσχέσεις.

Οι λόγοι της απομάκρυνσης είναι πολλοί και διάφοροι και τα λάθη που έγιναν, έγιναν και από τις δυο πλευρές. Η Βουλγαρία δεν τηρεί, πλέον, τόσο αυστηρά τις απαιτήσεις του Μάαστριχτ για το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα του προϋπολογισμού και τον πληθωρισμό, παραμένει με σχετικά υποανάπτυκτες νομισματικές και χρηματοπιστωτικές αγορές, η θέση της στις παγκόσμιες αγορές είναι αδύναμες και ασταθείς.

Το ευρώ υπέστη αρκετά χτυπήματα από την παγκόσμια οικονομική και την ελληνική κρίση, η ανάκαμψη στη ζώνη του ευρώ δεν είναι πειστική, τα προβλήματα παραμένουν και αποκτούν χρόνιο χαρακτήρα. Στην συγκεκριμένη κατάσταση, ούτε το ευρώ αποτελεί προτεραιότητα για την Βουλγαρία ούτε η ευρωζώνη ανυπομονεί να προσελκύσει περισσότερα μέλη, τα οποία, φυσικά, έρχονται με τα προβλήματά τους. Αυτό ακριβώς είπε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία ανακοίνωσε ότι από τις επτά υποψήφιες χώρες για το ευρώ, καμία δεν είναι έτοιμη και δεν ικανοποιεί πλήρως όλες τις απαιτήσεις. Αυτό σίγουρα είναι αλήθεια, από την τεχνική άποψη, αλλά μπορούμε να υποθέσουμε, με σιγουριά, ότι πολλές από τις χώρες της ευρωζώνης δεν πληρούν πλέον τα κριτήρια αυτά. Δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο τεχνικό και τραπεζικό, αλλά, και πάνω από όλα, πολιτικό. Στη Βουλγαρία είναι κατανοητό, ότι η χώρα δεν είναι, προς το παρόν, επιθυμητή στη ζώνη του ευρώ και δεν καταβάλλονται ιδιαίτερες προσπάθειες για να καλυφτούν τα κριτήρια ένταξης. Στην Βουλγαρία θυμούνται τα μαθήματα του Σενγκέν, όταν είχαν καλυφτεί όλες οι προϋποθέσεις αλλά, για καθαρά πολιτικούς λόγους, δεν επιτράπηκε η ένταξή της στην ζώνη ελεύθερης κυκλοφορίας. Η υπόθεση είναι παρόμοια με το ευρώ. Έτσι η βουλγαρική πολιτική, αυτή τη στιγμή, όσον αφορά στο κοινό νόμισμα, ακολουθεί την αρχή «σπεύδε βραδέως». Υπάρχουν κάποια κυβερνητικά σχέδια για την είσοδο στον Μηχανισμό Συναλλαγματικής Ισοτιμίας, αλλά τίποτα το βιαστικό και ιδιαίτερα απαραίτητο.

Μετάφραση: Σταύρος Βανιώτης