Στον κόσμο των διαφημίσεων και της λατρείας προς τα αστέρια της ποπ και ροκ μουσικής, πρότυπα για πολλούς ακόμα και κλασικούς μουσικούς, ζει και ένας οργανοπαίκτης, ο οποίος ερμηνεύει τραγούδια με την γκαντούλκα του /λαϊκό μουσικό όργανο, όμοιο με την ελληνική λύρα/. Παίζει το απλό του μουσικό όργανο, ταξιδεύει συνεχώς, αλλά πρώτα απ’ όλα προς τον εαυτό του. Προσπαθεί να είναι καλός άνθρωπος με ανήσυχο πνεύμα, θέλει να κάνει κάτι το διαφορετικό, αλλά συνειδητοποιεί ότι η γκαντούλκα θα γίνει αναπόσπαστο μέρος της ζωής του. Όλα αυτά με πολύ χιούμορ και συμπάθεια κάνουν τους θεατές να ξεσπάνε στα γέλια βλέποντας το θεατρικό έργο «Γκαντούλκα» - του Ράικο Μπάιτσεφ. Η σόλο παράσταση παίζεται και στα αγγλικά, ενώ η μετάφραση είναι της Angela Rodel. Ο σκηνοθέτης της νέας εκδοχής είναι η Μιλένα Άνεβα και ηθοποιόςστον ρόλο του οργανοπαίκτη είναι ο Μιροσλάβ Κόκενοφ. Μετά από μερικές επιτυχημένες παραστάσεις στη βουλγαρική και αγγλική γλώσσα στο Λονδίνο, η «Γκαντουλκα» θα παρουσιαστεί στην ανοιχτή σκηνή του Θεάτρου «Δάκρυ και γέλιο» στη Σόφια σήμερα, 30 Ιουνίου, στις επτά το βράδυ.

Ο Μιροσλάβ αποφοίτησε υποκριτική τέχνη στο Νοτιοδυτικό Πανεπιστήμιο «Νεόφυτος Ρίλας» στην τάξη του καθηγητή Βεντσισλάβ Κισιόφ. Άρχισε δουλειά στο θέατρο του Γκάμπροβο, αλλά μετά από δυο χρόνια συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλία, όπου σπούδασε σκηνοθεσία στο Falmouth University. Αναζητώντας τη «θέση του κάτω από τον ήλιο» πήγε στο Λονδίνο. Προκειμένου να βεβαιωθεί ότι τουλάχιστον μέχρι τώρα δε βλέπει τον εαυτό του στα συνηθισμένα casting για μεγάλα θεατρικά έργα με μικρή περίοδο προβών.

«Αποφάσισα να επενδύσω δύναμη και ενέργειά σε κάτι που μου αρέσει. Παρακάλεσα την Μιλένα Άνεβα που ήταν βοηθός του καθηγητή μου, να μου στείλει δραματουργικά έργα από τα οποία να επιλέξω. Το έργο «Γκαντούλκα» του Ράικο Μπάιτσεφ ήταν το κείμενο που μου άρεσε περισσότερα. Όταν διάβαζα, ήξερα εκ των προτέρων τι θα πει ο κύριος χαρακτήρας. Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι πριν χρόνια η «Γκαντούλκα» κέρδισε το βραβείο για νέο βουλγαρικό θεατρικό έργο σε διαγωνισμό οργανωμένο από το Θέατρο «Σοφία», και στη συνέχεια ανεβάστηκε στη σκηνή του. Το έργο είναι σαν remix του έργου «Το κοντραμπάσο» του Πάτρικ Ζίσκιντ. Αντί για κοντραμπάσο γίνεται λόγος για άλλο ένα έγχορδο μουσικό όργανο - γκαντούλκα. Η έμφαση δίνεται στη σχέση μεταξύ του μουσικού οργάνου και του οργανοπαίκτη. Ο κύριος χαρακτήρας, που έχει και τα επιτεύγματά του, βιώνει απογοήτευση, που φέρει η ζωή του.Ενώ ψάχνοντας την αιτία, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, η γκαντούλκα φταίει για τα πάντα και προκαλεί τις δυσάρεστες στιγμές. Αρχίζει να κατηγορεί το μουσικό όργανο, τονίζοντας τα μειονεκτήματα να είσαι ερμηνευτής. Ωστόσο η γκαντούλκα είναι τα πάντα ο, τι έχει. Το μουσικό όργανο είναι σύμβολο της στάσης απέναντι στις ρίζες μας, και της περιοχής μας. Ο ίδιος ο Ράικο Μπάιτσεφ γράφει ότι τα Βαλκάνια μοιάζουν με κάτι σκοτεινό, ζοφερό, αλλά από την άλλη πλευρά – από δω αναβλύζει πολύ φως και ενέργεια. Το ίδιο υπάρχει και στο θεατρικό έργο, το οποίο είναι πολύ κωμικό. Ο οργανοπαίκτης μιλά με πολλή αγάπη, χιούμορ, σαρκασμό».

Φυσικά, στη σκηνή ο μουσικός, όχι μόνο μιλά, αλλά και καμιά φορά παίζει. Να γιατί ο Μίρο γρήγορα μαθαίνει απλές μελωδίες, που να ερμηνεύει.

«Ήταν ένα από τα κύρια προβλήματά μου – λέει ο ίδιος . Επέστρεψα στη Βουλγαρία για να αγοράσω γκαντούλκα, αλλά δεν είχα χρόνο ούτε για ένα μάθημα. Στην Αγγλία έμαθα λίγο από ένα γνωστό Έλληνα, ο οποίος παίζει λύρα. Μου έδειξε μερικά βασικά πράγματα. Στην πράξη άρχισα μαθήματα σε μια δασκάλα στο βουλγαρικό σχολείο, που υπάρχει στην πρεσβεία μας στο Λονδίνο. Κατά τους τελευταίους δύο ή τρεις μήνες έμαθα να παίξω αρκετά καλά έναν χορό που λέγεται «Κόπανιτσα» Η πρεμιέρα ήταν τον Φεβρουάριο, στο Βουλγαρικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Λονδίνο, είχε μια παράσταση στη βουλγαρική και αγγλική γλώσσα. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες έδωσα άλλες πέντε παραστάσεις στο The Drayton Arms Theatre. Η πολιτική αυτού του θεάτρου είναι να παρουσιάσει ξένη τέχνη. Το έργο προκάλεσε πολύ γέλιο. Νομίζω ότι οι Βούλγαροι αντιλαμβάνονται στο βάθος τόσο το χιούμορ, όσο τις σκέψεις για το εθνικό μας χαρακτήρα. Αλλά και οι άγγλοι διασκεδάζουν πολύ.»

Μετά την παράσταση του έργου στο θέατρο «Δάκρυ και γέλιο» ο Μιροσλάβ σχεδιάζει να κάνει μικρή περιοδεία στη Βουλγαρία - στην πόλη Λόβετς και άλλες πόλεις της χώρας και ίσως αυτό θα γίνει το φθινόπωρο. Για τον Οκτώβριο έχει λάβει πρόσκληση συμμετοχής στο φεστιβάλ του Λονδίνου Clapham Fringe Festival. Στις 3 Ιουλίου μπορείτε να δείτε την παράσταση στο θέατρο «Σφουμάτο» της πρωτεύουσας.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα