Promenade Andante ονομάζεται το άλμπουμ δύο Βουλγαρών μουσικών που επί δεκαετίες μένουν στη Γαλλία. Είναι το πρώτο κοινό τους πρότζεκτ και είναι εξολοκλήρου με δικά τους έργα. Η Στέφκα Μίτεβα είναι τραγουδίστρια, προτιμά την τζαζ και την έθνικ μουσική, διδάσκει μουσική σε ερασιτέχνες, κάνει masterclass για επαγγελματίες, είναι διευθύντρια μικρών χορωδιών. Η Ιουλιάνα παίζει άρπα, συνθέτει μουσική, διδάσκει μουσική θεωρία στο Ωδείο της Σαρτρ.

«Αποφασίσαμε να «παντρέψουμε» την τζαζ με την κλασική μουσική. Η άρπα ήδη έχει ευρεία χρήση στην ποπ και τζαζ μουσική, αλλά στη Γαλλία παραμένει βασικά στην κλασική μουσική. Στην αρχή ξεκινήσαμε με ορισμένα κλασικά έργα. Ο στόχος μας ήταν να δείξουμε ότι μπορεί εντελώς φυσικά να γίνει η μετάβαση από κλασική μουσική προς τζαζ στο πλαίσιο ενός έργου. Για μας αυτό το κοινό πρότζεκτ συμβάδιζε με πολλά εμπόδια - εγώ μένω στη Σαρτρ, η Στέφκα στο Παρίσι. Συνεχώς ταξιδεύαμε, διοργανώναμε τις πρόβες. Ελπίζω το αποτέλεσμα να αρέσει στους ακροατές σας. Έχουμε ορισμένα στάνταρ, αλλά το βασικό μέρος αποτελούν οι δικές μας μουσικές συνθέσεις. Στη «Φεγγαρόλουστη σιωπή» πήραμε κυριολεκτικά δύο ακόρντα από το έργο «Σεληνόφως» του Ντεμπισί. Η δομή είναι εντελώς άλλη, οι στίχοι – δικοί μας. Έχουμε έργο βασισμένο και στην Παθητική σονάτα του Μπετόβεν. Ο τίτλος του άλμπουμ έρχεται από το έργο Promenade Andante. Είναι απόσπασμα από το δεύτερο μέρος μιας πολύ δημοφιλούς σονάτας του Μότσαρτ.»

Το τραγούδι Sous les tropiques είναι παιδικό. Πριν 20 περίπου χρόνια η Στέφκα, το πρώτο επάγγελμα της οποίας είναι σκηνοθέτης θεάτρου, κάνει παράσταση για παιδιά. Στέλνει το κείμενο στη Ιουλιάνα, που γράφει τη μουσική. Αποδείκνύεται ότι το τραγούδι αρέσει πολύ στα παιδιά που το τραγουδούν με ευχαρίστηση.

«Τελείωσα την ειδικότητα άρπα στο Εθνικό Μουσικό Σχολείο στη Σόφια», μας διηγείται η Ιουλιάνα Τόσκοβα-Πατρούγιου. «Ήδη από παιδί άρχισα να ασχολούμαι με σύνθεση μουσικής, και για αυτό έδωσα εξετάσεις στη Σχολή Θεωρίας και Σύνθεσης Μουσικής της Εθνικής Μουσικής Ακαδημίας. Πέρασα και ήμουν στην τάξη του καθηγητή Παρασκέβ Χατζίεφ, στη συνέχεια και του καθηγητή Ντιμίταρ Τάπκοφ. Είχα την ευκαιρία να πάω με υποτροφία στη Γαλλία και να συνεχίσω τις σπουδές μου εκεί. Ειδικεύτηκα άρπα. Τώρα διδάσκω θεωρία, ανάλυση, σολφέζ, ασχολούμαι με συνοδεία πιάνου συνήθως στις χορωδίες του συζύγου μου που είναι διευθυντής χορωδιών και ορχήστρας. Ο σύζυγος μου μιλά πολύ καλά τα βουλγαρικά και μαζί του έχουμε πολλά μουσικά πρότζεκτ που πραγματοποιήθηκαν στη Βουλγαρία. Έχω ανάγκη να γράφω μουσική. Για μένα η δημιουργική διαδικασία είναι κάτι πολύ σημαντικό, παρόλο που δεν εκτιμάται πάντα επαρκώς. Γράφω συνεχώς – συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου. Τα έργα μου συχνά παίζονται στη Γαλλία. Δική μου μουσική ερμηνεύεται και στη Βραζιλία, το Μεξικό, και φυσικά και στην πατρίδα μου. Αγαπώ να χρησιμοποιώ μελωδικά και ρυθμικά μοτίβα από το βουλγαρικό φολκλόρ. Ακόμα η πτυχιακή μου εργασία στην Εθνική Μουσική Ακαδημία ήταν Κοντσέρτο για άρπα και ορχήστρα βασισμένο εξολοκλήρου σε βουλγαρικά μοτίβα. Στην κοινή εργασία μας με τη Στέφκα προσπαθούμε πάντα να χρησιμοποιούμε δημοτικά μοτίβα. Οι παραδόσεις μας είναι μεγάλος πλούτος.»

Στον δίσκο έχει και δύο έργα για σόλο άρπα. Το ένα είναι το «Μαρί μπάμπο γκάρμπαβα» /Μωρέ, γιαγιά καμπουριασμένη/, που συντέθηκε για κέλτικη άρπα. Το άλλο είναι «Очи чëрные» /Μαύρα μάτια/ - παραλλαγές πάνω στη δημοφιλή ρομάντζα για κλασική άρπα. Οι δύο κυρίες παρουσιάζουν το πρότζεκτ τους και σε προγράμματα συναυλιών τους, στα οποία ερμηνεύουν και άλλα έργα.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα