Στην Εθνική Πινακοθήκη «Τετράγωνο 500» εγκαινιάστηκε η έκθεση «Μούσες και Μοντέλα», αφιερωμένη στο γυμνό γυναικείο σώμα. Αιώνιο θέμα στην τέχνη, που εμπνέει τους καλλιτέχνες από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μετά την Απελευθέρωση από την Οθωμανική Κυριαρχία στη Σόφια ιδρύθηκε η Σχολή Ζωγραφικής, η οποία αργότερα θα εξελιχθεί στη σημερινή Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Με την ίδρυση των δύο αυτών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αρχίζει και η ακαδημαϊκή εκπαίδευση των Βουλγάρων καλλιτεχνών. Επιμελήτρια της έκθεσης είναι η Ίσκρα Τραγιάνοβα, που έχει επιλέξει έργα βουλγάρων και ξένων καλλιτεχνών από το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα, των οποίων οι πίνακες αποτελούν μέρος των συλλογών της γκαλερί.

Η βουλγαρική επιλογή περιλαμβάνει γνωστά ονόματα καλλιτεχνών όπως οι Νίκολα Τάνεφ, Κίριλ Τσόνεφ, Ντέτσκο Ουζούνοφ, Μάσα Ζίβκοβα, Μπορίς Ιβανόφ, Σουλτάνα Σουρουζόν, Βέρα Νέντκοβα... «Αλλά στην πραγματικότητα η συλλογή αρχίζει με τον πίνακα του Ιβάν Μάρκβιτσκα «Η γυναίκα που λούζεται» - τονίζει η Ίσκρα Τραγιάνοβα. Ο ζωγράφος γεννήθηκε στην Τσεχία, αλλά έχει βουλγαρική υπηκοότητα και θεωρείται Βούλγαρος καλλιτέχνης. Έτσι, το έργο του, που δημιουργήθηκε γύρω στο 1900, σηματοδότησε την αρχή της συζήτησης σχετικά με την έκθεση «Μούσες και μοντέλα».»

Η ξένη επιλογή περιλαμβάνει έργα επίσης καλά γνωστών καλλιτεχνών όπως οι Maurice Brianchon, Maurice Loutreuil, André Favory, Jules Cavaillès, Roland Oudot, Philippe Maliavine...

«Το ενδιαφέρον των επιμελητών αφορά 10 Βουλγάρους και 10 Ευρωπαίους καλλιτέχνες, έργα των οποίων αποτελούν μέρος της συλλογής του μουσείου» - σημειώνει η κα Τραγιάνοβα. – «Πρόκειται για την πρώτη έκθεση από σειρά παρόμοιων πρωτοβουλιών στο πλαίσιο του νέου σχεδίου «Σημείο τομής», που ξεκίνησε η Εθνική Πινακοθήκη.»

Ο στόχος αυτού του σχεδίου είναι να αναδείξει τις πολιτιστικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της νέας βουλγαρικής τέχνης και της ευρωπαϊκής καλλιτεχνικής εμπειρίας.

«Το γυμνό σώμα αποτελεί μόνο μια αφορμή για την επίδειξη της ισότιμης βουλγαρικής παρουσίας στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό πλαίσιο, ιδιαίτερα κατά τις τέσσερις πρώτες δεκαετίες του 20^ου αιώνα, όταν ο Βούλγαρος καλλιτέχνης έχει ήδη αρκετή αυτοπεποίθηση και τα έργα του είναι σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έχει αποκτήσει σοβαρή ακαδημαϊκή προετοιμασία στα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα - αρχικά στο Παρίσι και τη Βιέννη, και αργότερα στο Βερολίνο, τη Φλωρεντία και τη Ρώμη.»

Να πώς σε σοβαρά ευρωπαϊκά φόρουμ οι Βούλγαροι καλλιτέχνες παρουσιάζουν τους πίνακες τους μαζί με έργα ξένων ζωγράφων από τη Γηραιά ήπειρο - στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων, στο Σαλόνι «Τουιλερί» ή στο Φθινοπωρινό Σαλόνι του Παρισιού. «Πρόκειται για μεγάλα φόρουμ, θα προσθέσουμε και τις δύο συμμετοχές Βουλγάρων ζωγράφων στην Έκθεση του Παρισιού. Η μία είναι το 1900, και η άλλη - το 1937. Καθώς και στην Μπιενάλε της Βενετίας. Έτσι οι βούλγαροι καλλιτέχνες, εξίσου με τους ξένους συναδέλφους του παρουσιάζονται στη νέα σύγχρονη ευρωπαϊκή τέχνη.»

Αν στρέψουμε το βλέμμα στα σύγχρονα χρόνια, πώς, σύμφωνα με την επιμελήτρια, ζωγραφίζεται το γυμνό σώμα;

«Ζωγραφίζεται όπως στην Αρχαιότητα, όταν δημιουργήθηκαν οι αναλογίες. Είναι η ιδέα του σύγχρονου ζωγράφου για ιδανικό σώμα, προς το οποίο ο καλλιτέχνης πάντα γυρίζει», συνοψίζει η Ίσκρα Τραγιάνοβα.

Η έκθεση θα συνεχιστεί έως τις 30 Οκτωβρίου.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: nationalartgallerybg.org