Φέτος συνέχισαν οι επιστημονικές έρευνες της βραχώδους πόλης του Περπερικού στην Ανατολική Ροδόπη. «Ο σκοπός μου ήταν η ολοκλήρωση των ερευνών της Ακρόπολης, ένα στόχο που επιδιώκουμε από 17 χρόνια» - δήλωσε ο επικεφαλής της αρχαιολογικής αποστολής, ο καθηγητής Νικολάι Οβτσάροφ.

«Γίνεται λόγος για την οχυρωμένη πόλη στο ψηλότερο σημείο της. Οχυρώθηκε κατά το δεύτερο μισό του 3^ου αιώνα, κατά τη διάρκεια των βαρβαρικών επιδρομών. Αρχικά δεν είχε αμυντικά τείχη, αλλά στη συνέχεια,με τον αυξανόμενο κίνδυνο από εχθρικές επιδρομές στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,κατασκευάζονται τείχη πάχους 3 μέτρων. Η ανακάλυψη της Ακρόπολης ήταν το κύριο καθήκον μας τα τελευταία χρόνια και δεν ήταν εύκολο, γιατί ο χώροςείναι τεράστιος. Αλλά αυτό που υποσχετήκαμε στο βουλγαρικό κοινό και την κυβέρνηση, γιατί εργαζόμαστε με επιχορηγήσεις από τις βουλγαρικέςκυβερνήσεις,το εκπληρώσαμε.»

Οι αρχαιολόγοι έπρεπε να ανακαλύψουν τη βόρεια πύλη του φρουρίου για να τελειώσουν τις εργασίες στην Ακρόπολη. Η πόλη έχει συνολικά πέντε πύλες και τώρα βρέθηκε η τελευταία. «Έτσι, τώρα έχουμε την ολοκληρωμένη δομή της Ακρόπολης και είναι πραγματικά εκπληκτική» - σημειώνει ο αρχαιολόγος. Και υπενθυμίζει την επτά χιλιάδων χρόνων ιστορία του Περπερικού:

«Ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια όταν ήταν ιερός τόπος, κατά τη διάρκεια της Εποχής του Χαλκού έγινε τεράστιο κέντρο λατρείας –  κατά τη 2^η-1^η χιλιετία προ Χριστού. Αλλά κατά την Ρωμαϊκή Περίοδο αρχίζει η πολεοδομική ανάπτυξή του – η κατασκευή υποδομών, δρόμων, πλατείων, ναών, κτιρίων, κλπ. και συνεχίζεται και κατά τον Μεσαίωνα.Τώρα,που έχουμε ερευνήσει κάθε γωνιά της Ακρόπολης, βρέθηκαν περισσότερα από 40 μεγάλα διώροφα και τριώροφα δημόσια κτίρια και κατοικίες, και το μήκος τους φτάνει 27-30 μέτρα. Στην Ακρόπολη και στους πρόποδές της εντοπίστηκαν 4 ειδωλολατρικοί ναοί. Πρόκειται για τουςναούς του Απόλλωνα, τουΘράκα Ιππέα, τουιρανικού θεού Μίθρα. Και φυσικά, τον μεγάλο ναό του Διονύσου, από το οποίο αρχίζει όλα στο Περπερικόν.».

Οι αρχαιολόγοι κατάφεραν να εξερευνήσουν και μια τεράστια δεξαμενή – σκαλισμένη στους βράχους σε βάθος 4,5 μέτρων. Η πρόσοψή της, στραμμένη προς την κεντρικήοδό τουβασικού ρωμαϊκού δρόμου, διαμορφώθηκε με ογκόλιθους, προσεκτικά σκαλισμένους και με ανάγλυφη πέτρινη διακόσμηση. Στο Περπερικόν το νερό μαζευόταν σε τεράστιες δεξαμενές. Μια απ’ αυτή, για παράδειγμα, είχε χωρητικότητα 500 000 λίτρων νερού. Και η νεοανακαλυφθείσα δεξαμενή δεν ήταν μόνο χώρος, όπου μαζευόταν το νερό, αλλά και με την όμορφη πρόσοψή της αποτελούσε αντιπροσωπευτικό κτίριο στην είσοδο της πόλης. Εκεί πιθανώς υπήρχε βρύση, από την οποία οι ταξιδιώτες μπορούσαν να πίνουν νερό.

Όχι πολύ μακριά, περίπου 30 μέτρα από τη δεξαμενή, οι επιστήμονες βρήκαν τα ερείπια ενός επιβλητικού κτιρίου.«Κατασκευάστηκε από καλά κομμένους ογκολίθους. Είναι ένα στυλ που αποκαλούμε «ρυθμό του Περπερικού», επειδή από ογκολίθους κατασκευάζονταν τείχη και κτίρια. Καταπληκτικοί λιθοξόοι ήταν οι άνθρωποι αυτοί» - λέει ο Νικολάι Οβτσάροφ. – «Κυριολεκτικά την πρώτη εβδομάδα έγινε σαφές ότι βρήκαμε κτίριο εκκλησίας από την Παλαιοχριστιανική Περίοδο, επειδή φάνηκε η αψίδα, στο ανατολικό τμήμα του κτιρίου - ο βωμός. Δεν ήταν εύκολο να εξερευνηθεί ένα τέτοιο αρχιτεκτονικό «τέρας», θα έλεγα, για τρεις μήνες μόνο, όσο και άτομα να εργάζονταν εκεί. Είχα καλούς βοηθούς από τα χωριά γύρω από το Περπερικόν και πραγματικά κάναμε, θα έλεγα, το αδύνατο - να αποκαλύψουμε αυτό το τεράστιο κτίριο, μήκους 34 μέτρων και πλάτους 14 μέτρων.»

Και άλλο ένα σημαντικό πράγμα: ο ναός ήταν επισκοπικός. Απόδειξη για αυτό είναι τα πέτρινα παγκάκια που βρέθηκαν, και στα οποία κάθονταν οι επίσκοποι κατά τη διάρκεια της λειτουργίας. Ανακαλύφθηκε και η βάση του άμβωνα, από τον οποίο κήρυτταν οι επίσκοποι.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα