Η ΕΕ απειλεί τις χώρες-μέλη από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, ότι μπορεί να μειώσει και μάλιστα να σταματήσει τις επιχορηγήσεις γι’ αυτές εάν δεν τηρούν την αρχή κυριαρχίας του νόμου. Η Βουλγαρία επίσης βρίσκεται σ’ αυτήν την ομάδα χωρών. Και όχι μόνο αυτό, είναι μία από τις πιο ευάλωτες στις ενδεχόμενες χρηματικές κυρώσεις των Βρυξελλών. Δυο είναι οι βασικές αιτίες γι’ αυτό.

Η Βουλγαρία είναι ίσως η χώρα στην ΕΕ, που δέχεται περισσότερη κριτική. Κατηγορείται για όλες τις αμαρτίες του κόσμου και δεν υπάρχει τομέας της κοινωνικοοικονομικής ζωής που να μην υποβάλλεται σε εξαιρετικά έντονες, μόνιμες και σε πολλές περιπτώσεις έκδηλα καταστρεπτικές κριτικές. Μία από τις βασικές σφαίρες, που αποδοκιμάζονται από τις Βρυξέλλες, είναι η μη αποτελεσματική λειτουργία του δικαστικού συστήματος – δηλαδή ακριβώς της κυριαρχίας του νόμου. Από την ένταξή της στην ΕΕ πριν 10 χρόνια, στη Βουλγαρία επιβλήθηκε παρακολούθηση στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. «Παρακολούθηση» είναι ευφημισμός, πίσω από τον οποίο κρύβεται λεπτομερής ανάλυση του τομέα. Μια φόρα το χρόνο δημοσιεύεται έκθεση για τα αποτελέσματα αυτής της παρακολούθησης και απευθύνονται συστάσεις προς τη Σόφια τι να κάνει μέχρι την επόμενη έκθεση. Ένα επακόλουθο απ’ αυτά τα αποτελέσματα είναι η μη ένταξη της Βουλγαρίας στον Χώρο Σένγκεν, κάτι, που όχι μόνο προσβάλλει τη Σόφια, η οποία είναι πεπεισμένη, ότι έχει εκπληρώσει όλες τις απαιτήσεις, αλλά και εμποδίζει τους πολυάριθμους βουλγάρους τουρίστες στις χώρες της Ζώνης Σένγκεν.

Ας επανέλθουμε στις απειλές για τη διακοπή των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων. Είναι αρκετά τελικό μέτρο, θεωρούν οι παρατηρητές, και μάλλον δε θα εφαρμοστεί σε καμία χώρα από την ΕΕ. Είναι μάλλον απειλή και κυρίως προς την Πολωνία και Ουγγαρία, οι οποίες ακολουθούν μια αρκετά αυτόνομη εσωτερική πολιτική, που όλο και περισσότερο πειράζει τις Βρυξέλλες. Στην περίπτωση με τη Βουλγαρία δε γίνεται λόγος για κάποια πρωτότυπη πολιτική και μέτρα, αλλά απλώς είναι το «μαύρο πρόβατο» στην ΕΕ, που συνεχώς απειλείται από κριτικές και αποδοκιμασία. Σ’ αυτήν την κατάσταση είναι αδύνατο η Σόφια να μην αισθάνεται σαν ενδεχόμενο θύμα των νέων κυρώσεων από πλευράς των Βρυξελλών. Κάτι, που θα ήταν εξαιρετικά οδυνηρό για τη Βουλγαρία, επειδή είναι ίσως η πιο εξαρτημένη χώρα στην ΕΕ από τις νέες κυρώσεις των Βρυξελλών.

Μόνο πέρυσι το 90% των δημόσιων επενδύσεων στις υποδομές χρηματοδοτήθηκαν με κονδύλια της ενωμένης Ευρώπης. Πάνω από 10 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου το 3% του ΑΕΠ έλαβε η Σόφια από τις Βρυξέλλες μέχρι τώρα – πολλά χρήματα για τα πάντοτε άδεια ταμεία της κυβέρνησης της Σόφιας. Η ενδεχόμενη μείωση ή διακοπή των ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων θα ήταν πραγματική καταστροφή για όλη τη χώρα και μάλιστα οι απλοί πολίτες θα αισθάνονταν άμεσα την έλλειψη ευρωπαϊκών χρημάτων. Ίσως αυτή η απειλή θα τρομάξει τους βουλγάρους και θα τους κάνει να σκεφθούν, ώστε να μπορεί στη χώρα πραγματικά να επιβληθεί η κυριαρχία του νόμου.

Μετάφραση: Σβέτλα Τόντοροβα