Ο κρανίου τόπος του μεγάλου Βουλγάρου ποιητή και επαναστάτη Χρίστο Μπότεφ, που βρίσκεται στον Δυτικό Αίμο κοντά στη Βράτσα, είναι ξακουστός και για τις πολλές φυσικές ομορφιές του. Περιτριγυρισμένες από δάση οξιάς και σπάνια είδη φυτών, οι πλάγιες του κατεβαίνουν προς το δυτικό τμήμα του βουνού. Την άνοιξη μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού αυτό το μέρος της οροσειράς είναι αρκετά ελκυστικό.

Μετά το κουραστικό απότομο μονοπάτι, που ακολούθησε, ο επισκέπτης κοιτάζει προς την πεδιάδα και μπροστά του απλώνεται η ομορφιά της Βουλγαρίας. Όσο και δύσκολος να ήταν ο δρόμος, οι τουρίστες, γοητευμένοι από τα πανέμορφα τοπία και τη γεύση των μεγάλων αρωματικών φραουλών, φτάνουν ανεπαίσθητα στον στόχο. Και όταν η ζέστη γίνει ανυπόφορη, πάντα υπάρχει δροσιά κάτω από την πυκνή σκιά ενός καρυδιού ή σε κάποια σπηλιά.

«Στο Φυσικό Πάρκο «Αίμος της Βράτσα» υπάρχουν περισσότερες από 500 σπηλιές και βάραθρα» - λέει ο οδηγός μας Γιουλιάν Τανάνοφ. – «Αυτό οφείλεται στον καρστικό χαρακτήρα του βουνού, το οποίο αποτελείται εξ ολοκλήρου από ιζηματογενή πετρώματα. Πρόκειται κυρίως για ιζήματα ασβεστόλιθου διαφόρων γεωλογικών εποχών και ψαμμίτες. Τέτοια στρωματά εντοπίζονται κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Λακάτνικ.

Ανάμεσα στα γνωστότερα σπήλαια της περιοχής είναι η σπηλιά Λεντενίκα - το μαργαριτάρι του φυσικού πάρκου. Εδώ παρατηρούνται οι τρεις βασικοί σχηματισμοί που βρίσκονται στις σπηλιές – σταλακτίτες, σταλαγμίτες και σταλακτόνες. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα η θερμοκρασία στις δύο πρώτες αίθουσες της σπηλιάς πέφτουν στους 15-16 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Το νερό, που στάζει από την οροφή, παγώνει και μετατρέπεται σε καθαρούς σχηματισμούς πάγου που δίνουν και το όνομα της σπηλιάς Λεντενίκα /Παγωμένη/.»

Το σπήλαιο είναι μήκους περίπου 300 μέτρων και έχει δέκα αίθουσες. Πριν ανοίξει επίσημα για επισκέπτες το 1961, οι βοσκοί από τα κοντινά μέρη το χρησιμοποιούσαν για να διατηρούν σε δροσερό μέρος το πρόβειο γάλα. Το 1962 ανακηρύχθηκε φυσικό αξιοθέατο. Μοναδική και μαγευτική η σπηλιά απελευθερώνει την ανθρώπινη φαντασία με τα παράξενα πετρώματα, σχηματισμένα από το νερό. Πολλά απ’ αυτά έχουν και ονόματα: «Ο κροκόδειλος», «Το κεφάλι του γίγαντα», «Το γεράκι», «Άγιος Βασίλης», «Το Σπίτι της γριάς μάγισσας». Στην πρώτη αίθουσα «Ο προθάλαμος» υψώνεται τεράστια κολόνα από πάγο με διάμετρο περίπου 21 μέτρων. Στη συνέχεια, προχωρώντας από τη «Μικρή αίθουσα» και τον διάδρομο «Κόματα» φθάνουμε στην «Αίθουσα συναυλιών» όπου, λόγω της πολύ υψηλής υγρασίας, η μουσική ακούγεται σαν θεία μελωδία.

Μετά την αίθουσα αυτή βρισκόμαστε στη «Λευκή αίθουσα», όπου μπορείτε να απολαύσετε τους σχηματισμούς «Η γλώσσα της πεθεράς», «Η γυναίκα του γίγαντα», «Ο ελέφαντας», «Το κορίτσι, που λούζεται». Το υψηλότερο σημείο του σπηλαίου, στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο οι πιο έμπειροι τουρίστες, ονομάζεται «Ο έβδομος ουρανός».

«Στην περιοχή του Γκόρνο Οζίροβο βρίσκεται ένα από τα βαθύτερα βάραθρα στη Βουλγαρία – «Μπάρκιτε 14» συνεχίζει την αφήγησή του ο Γιουλιάν Τανάνοφ. - Από την είσοδο μέχρι το χαμηλότερο σημείο του σπηλαίου η διάφορα στο υψόμετρο είναι 354 μέτρα. Είναι πολύ ενδιαφέρον, αλλά με δύσκολη πρόσβαση και γι’ αυτό εκεί μπαίνουν μόνο έμπειροι σπηλαιολόγοι.

Μία από τις μακρύτερες σπηλιές στη Βουλγαρία – η Τέμνατα Ντούπκα /Μαύρη τρύπα/ βρίσκεται κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Λακάτνικ. Οι άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ακραίες εμπειρίες μπορούν να νοικιάσουν έναν οδηγό από το Κέντρο Επισκεπτών του φυσικού πάρκου.»

Όλοι οι σπηλαιολόγοι από τη Σόφια εκπαιδεύονται στην Τέμνατα Ντούπκα, το μήκος της οποίας είναι περίπου 2750 μέτρα σε 4 ορόφους. Στο κάτω μέρος τρέχει ποτάμι, τα νερά του οποίου έχουν διαμορφώσει διπλές στοές, λίμνες και καταρράκτες.

«Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα σπήλαια του Δυτικού Αίμου είναι η Ζμέγιοβα Ντούπκα /Τρύπα του Δράκου/» - σημειώνει ο Γιουλιάν Τανάνοφ. – «Πρόκειται για ένα βάραθρο 70 μέτρων με δύο λίμνες στο κάτω μέρος. Η φύση εκεί έχει δημιουργήσει όμορφες σχηματισμούς που μοιάζουν με νούφαρα. Στο χωριό Τσελοπέκ κοντά στο μοναστήρι του Τσερεπίς βρίσκεται η σπηλιά Ντιάντοβα Ντούπκα /Τρύπα του παππού/, που καλύπτεται εξολοκλήρου με δενδρίτες. Πρόκειται για δευτερογενείς σχηματισμούς που μοιάζουν με χάντρες. Δημιουργούνται από το νερό, που περιέχει ανθρακικό ασβέστιο και ενώνονται με άλλους σχηματισμούς. Γίνονται τόσο όμορφοι σχηματισμοί, ώστε πρέπει να τους δείτε.»

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα

Φωτογραφίες: Νταρίνα Γκριγκόροβα, Πάρκο «Λεντενίκα» και αρχείο