Ο αριθμός των σχολείων ανά τον κόσμο, στα οποία οι Βούλγαροι του εξωτερικού διατηρούν τη μητρική τους γλώσσα και τις παραδόσεις τους αυξήθηκε σημαντικά τα τελευταία 10 χρόνια. Όπου υπάρχουν βουλγαρικές κοινότητες εγκαινιάζονται σχολεία, διορίζονται δάσκαλοι και τα σχολικά εγχειρίδια διανέμονται δωρεάν από το βουλγάρικο κράτος.

Βάσει στοιχείων της Κρατικής Υπηρεσίας Απόδημων Βουλγάρων, τα βουλγαρικά σχολεία στο εξωτερικό είναι πλέον 380, κάτι που δείχνει πως οι συμπατριώτες μας δε θέλουν να ξεχάσουν την καταγωγή τους, ανεξάρτητα από το που ζουν αυτή τη στιγμή.

Στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει αρκετά μεγάλη βουλγαρική κοινότητα. Το 85% των ανθρώπων που την αποτελούν έχουν δουλειά και δικό τους σπίτι ή καλή μακροχρόνια επαφή με τους σπιτονοικοκύρηδές τους. Ήδη από την άφιξή τους συνήθως έχουν σχέδια για την πραγμάτωση των στόχων τους και υπάρχουν αρκετοί φοιτητές που μαθαίνουν να ζουν πιο κοσμοπολίτικα.

Η Ζντράβκα Μόμτσεβα διδάσκει εδώ και 10 χρόνια, βουλγαρική γλώσσα και λογοτεχνία, στο βουλγαρικό λύκειο στο Λονδίνο, που είναι ένα από τα παλαιότερα βουλγαρικά σχολεία στην Ευρώπη και φέρει το όνομα του βουλγάρου μετανάστη, πολιτικού, διπλωμάτη και κοινωνικού παράγοντα Ιβάν Στάντσοφ. Τα μαθήματα διεξάγονται καθημερινά χωρίς αργία.

«Η δουλειά με τα παιδιά είναι απόλαυση», λέει η καθηγήτρια. – «Έρχονται οικειοθελώς, κανείς δεν τα αναγκάζει, απλά η νοσταλγία για την πατρίδα παίζει ρόλο στις οικογένειες αυτές και συχνά οι Βούλγαροι του εξωτερικού στηρίζουν με δωρεές φιλανθρωπικούς σκοπούς που αφορούν τη χώρα μας. Ένα παράδειγμα είναι ο έρανος για το Κέντρο Φυσιοθεραπείας για Παιδιά στη Βάρνα «Κάριν ντομ», το οποίο ίδρυσε ο ευεργέτης Ιβάν Στάντσοφ. Δεν έχει σημασία αν θα πουλάνε χειροποίητες χριστουγεννιάτικες κάρτες ή θα διοργανώνουν έκθεση τροφίμων, οι νέοι που μεγαλώνουν μακριά από την πατρίδα τους δε θέλουν να χάσουν την επαφή με τις ρίζες τους. Και γι’ αυτό διατηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Όταν πριν 17 χρόνια ήρθα εδώ, ήθελα να δείξω πως οι Βούλγαροι έχουν πλεονεκτήματα, χάρη στα οποία μπορούν να σταθούν ισάξια δίπλα σε κάθε λαό. Φυσικά έχουμε και μειονεκτήματα και δε μας λείπει η αυτοκριτική, αλλά δεν πρέπει να περιφρονούμε την ιστορία μας.»

Στο Λονδίνο εκδίδεται η βουλγάρικη εφημερίδα BG Ben, στην οποία αρθρογραφεί η κυρία Μόμτσεβα και δημοσιεύει τα ποιήματά της, που είναι αφιερωμένα στα χρώματα, τις ομορφιές και τον πολιτισμό της Βουλγαρίας.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα