Ρίχνουμε μιαματιάστομέλλονμέσα από τον φακό του Βελίν και της Μαρίας Πάσκοβι. Η τελευταία έκθεση φωτογραφιών τους «Χειμερινή Κίνα», μας παρουσίασε το χειμερινό πρόσωπο του Πεκίνου και της πιο βόρειας και κρύας κινεζικής πόλης Χαρμπίν, που βρίσκεται στις δύο όχθες του ποταμού Σονγκχουά. Η πόλη φιλοξενεί τα μεγαλύτερα χειμερινά φεστιβάλ γλυπτών από πάγο και χιόνι στον κόσμο. Για το μακρινό του ταξίδι ο Βελίν Πάσκοφ μας διηγείται:

Η ιδέα για τη φωτογραφική έκθεση «Χειμερινή Κίνα» γεννήθηκε σε μια συζήτηση με τους διευθυντές του Ινστιτούτου «Κομφούκιος» στο Βελίκο Τίρνοβο Ίσκρα Μάντοβα και Λουν Ταο. Ανέφερα ότι κανείς δε γνωρίζει το χειμερινό πρόσωπο της Κίνας και το 2022 το Πεκίνο θα φιλοξενήσει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτή θα είναι η πρώτη πόλη που θα διοργανώσει χειμερινούς και καλοκαιρινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Αναμένεται οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2022 να είναι τέτοιοι, που δεν έχει δει μέχρι τώρα ο κόσμος. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια έκθεση, στην οποία να παρουσιάσουμε το άγνωστο πρόσωπο της ΟυράνιαςΑυτοκρατορίας. Ποτέ δεν είχα πάει σε τόπο με θερμοκρασία 38 βαθμούς κάτω από το μηδέν. Στην πόλη Χαρμπίν είδαμε εξαιρετικές ομορφιές και ελπίζουμε ότι το κοινό, βλέποντάς τους στις εκθέσεις στις πόλεις Βάρνα, Βελίκο Τίρνοβο, Σόφια, Ρούσε και Μπουργκάς θα βιώσουν το ίδιο συναίσθημα σαν και μένα.

Είναι μεγάλη χαρά να δεις γλυπτά, γέφυρες και άλλα περίεργα σχήματα από χιόνι. Αποφασίσαμε να κάνουμε βόλτα σε ένα από τα χειμερινά πάρκα. Μετά τη Δύση του Ηλίου βιώνεται η μαγεία - αυτός ο χώρος ζωντάνεψε με καμάρες σε μπλε, γιγάντια παγοδρόμια ύψους 5-6 μέτρων, σπίτια σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Αποδείχθηκε ότι υπάρχει ένα άλλο πάρκο, όπου τα γλυπτά πάγου φθάνουν 35-40 μέτρα ύψος.

Μπορείτε επίσης να διασχίσετε τη «Γέφυρα των Στεναγμών», η οποία αλλάζει χρώμα από γαλακτώδες πράσινο σε λαμπερό κίτρινο ή να σταματήσετε μπροστά από τις πιο όμορφες παγόδες.

Το όνομα του Βελίν Πάσκοφ συνδέεται με πολλά σχέδια, αφιερωμένα στην Άπω Ανατολή. Είναι παραγωγός των ντοκιμαντέρ «Αγαπώ την Ταϊλάνδη» και «Η Ταϊλάνδη – χώρα των ελευθεριών». Είναι ο δημιουργός της φωτογραφικής έκθεσης «Υπέροχη Ινδονησία» κ. ά. Η πρώτη συνάντησή του με την Κίνα ήταν πριν από περισσότερα από 15 χρόνια και τότε εντυπωσιάστηκε έντονα. Τότε συνειδητοποίησα ότι η ζωή μου πρέπει να συνδεθεί με αυτή τη χώρα. Μερικές φορές ο κάνει κανείς τέτοια συμπεράσματα που με την πάροδο του χρόνου ξεθωριάζουν. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρός ήταν ο χρόνος, η Κίνα έμεινε εξαιρετικά φωτεινή στη συνείδησή μου, λέει ο Βελίν Πάσκοφ. Ήρθε σε επαφή με τις «Εκπομπές για το εξωτερικό» της Ραδιοφωνίας της Κίνας, η οποία έχει συντάξεις σε περισσότερες από 60 γλώσσες, συμπεριλαμβανομένης και της βουλγαρικής. Μετά από επιτυχημένο διαγωνισμό, δύο χρόνια δούλεψε στην Κίνα ως ανταποκριτής. Γνωρίζοντας από κοντά την ντόπια κουλτούρα, ο δημοσιογράφος εκπλήσσεται από την ικανότητα των Κινέζων να συγκεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο θέμα και να το αναπτύσσουν

Ένα από τα μεγάλα όνειρα του Βελίν είναι να επισκεφθεί τη Μογγολία. Το ενδιαφέρον του για τη χώρα αυτή προκαλείται από ένα ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε από την Τζούλια Ρόμπερτς. Τώρα η Μογγολία αναπτύσσεται ραγδαία, στην πόλη Ουλάν Μπατόρ μπορείτε να δείτε πολλά, ενώ με τις ερήμους και τις στέπες της, η χώρα προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες για περιπέτεια - λέει ο Βελίν Πάσκοφ και συνεχίζει:

Ένα άλλο όνειρό μου είναι να επισκεφτώ την Ινδία κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Ντιβάλι - μια γιορτή που λαμβάνει χώρα το φθινόπωρο. Την αποκαλούν «η γιορτή του φωτός», επειδή τότε όλη η Ινδία λούζεται στο φως. Κάθε φορά όταν επισκέπτομαι μια χώρα, προσπαθώ η επίσκεψή μου να συμπέσει με κάποια γιορτή για να αισθανθώ το πνεύμα της. Έγινα μάρτυρας ενός σπάνιου «Φεστιβάλ των κρυστάλλινων γιων», που πραγματοποιείται στη Βόρεια Ταϊλάνδη, στα σύνορα με τη Μιανμάρ, και στο οποίο γιορτάζεται η ενηλικίωση των αγοριών. Όταν φτάσουν σε ορισμένη ηλικία, πρέπει να πάνε ένα μοναστήρι. Πόσο θα μείνουν εκεί - λίγες μέρες ή έναν χρόνο, είναι προσωπική τους επιλογή. Φοράνε όμορφα ρούχα σε έντονα χρώματα και ζωγραφίζουν τα πρόσωπα τους. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ, οι νέοι δεν περπατούν στο έδαφος – οι συγγενείς τους τους μεταφέρουν στους ώμους τους. Όλα αυτά τελειώνουν με μια μοναδική τελετή που γίνεται στον ντόπιο ναό. Το τρίτο πράγμα που ονειρεύομαι είναι να κάνω ταξίδι στα βήματα του Ερνέστο Γκεβάρα, που διασχίζει με μοτοσικλέτα τη Νότια Αμερική. Ήταν ένας φοιτητής της ιατρικής που ενδιαφερόταν για τη λέπρα. Ξεκίνησε από την Αργεντινή και περνώντας τις Άνδεις έφτασε στη Χιλή και το Περού, για να επισκεφθεί τα διάφορα στρατόπεδα κατά μήκος του ποταμού Αμαζονίου, όπου θεραπεύονταν ασθενείς που έπασχαν από λέπρα. Ο Τσε Γκεβάρα τότε ήταν ένας νεαρός με πολλές ιδέες, εντυπωσιασμένος από τη φτώχεια της Νότιας Αμερικής.

Μετάφραση: Πένκα Βέλεβα